Μία περίεργη υπόθεση αρπαγής ενός δαχτυλιδιού αξίας 540 χιλ. ευρώ σε στριπτιζάδικο της Συγγρού, απασχόλησε τον Ιούλιο από την ηγεσία της ΕΛΑΣ, μέχρι τις μυστικές υπηρεσίες και την πρεσβεία των ΗΠΑ.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα Παραπολιτικά, το θύμα άφησε άφωνους τους αστυνομικούς με την απίστευτη αφέλειά του και όσα συνέβησαν στο νυκτερινό κέντρο προκάλεσαν σημαντικά ερωτήματα.
Το μεσημέρι της 7ης Ιουλίου, παρουσιάστηκε στο Α.Τ της Αθήνας ένας 29χρονος Αμερικάνος, αραβικής καταγωγής, που υποστήριξε ότι βρίσκεται στην Ελλάδα για επαγγελματικούς λόγους αλλά και για να παντρευτεί την αρραβωνιαστικιά του.
Δύο μέρες πριν τον αρραβώνα αποφάσισε να επισκεφτεί ένα στριπτιζάδικο για να…πιει ένα χυμό, όπως είπε.
Στο μαγαζί υπήρξε μία απρόσμενη εξέλιξη. Ενώ μία κοπέλα παρουσίαζε τα κάλλη της στον πελάτη, αυτός της είπε ότι έμενα από μπαταρία το κινητό του.
Τότε, μία κοπέλα μαζί με τον μάνατζερ του μαγαζιού τον συνόδευσαν σπίτι του για να πάρει τον φορτιστή.
Το σημείο αυτό των ισχυρισμών του Αμερικάνου, προκάλεσε το ενδιαφέρον των αστυνομικών. Το κρίσιμο στοιχείο είναι ότι ο Αμερικάνος, είχε δηλώσει ως τόπο κατοικίας ένα οίκημα που έχει καταγραφεί ως χώρος παραμονής μεταναστών. Ο συγκεκριμένος χώρος έχει κινήσει το ενδιαφέρον της Αντριτρομοκρατικής και άλλων υπηρεσιών, για παρουσία φανατικών ισλαμιστών!
Κατά την επιστροφή του στο μαγαζί ο πελάτης κέρασε ένα ποτό μία κοπέλα του μαγαζιού. Τότε, παρουσιάστηκε το περιβόητο δαχτυλίδι.
«Εκείνο το βράδυ είχα πάνω μου για λόγους ασφαλείας ένα εξαιρετικά μεγάλης αξίας δαχτυλίδι, που θα έδινα στη μελλοντική γυναίκα μου. Το δαχτυλίδι αυτό κοστίζει 540 χιλ. ευρώ».
Ο πελάτης υπό την επήρεια του…χυμού το έδειξε στη στριπτιζέζ και μετά το δαχτυλίδι άρχισε να περιφέρεται και στα άλλα κορίτσια του μαγαζιού.
«Μετά από λίγα λεπτά και ενώ εγώ συνεχίζω να αναζητώ την περιουσία μου, η Μαρία μου ζητά να με καθησυχάζει και να μου λέει να πάμε σπίτι μου, να χαλαρώσουμε και εκεί θα μου έδινε και το δαχτυλίδι… Τότε ο μάνατζερ άρχισε να με απωθεί, ενώ με έκαψε στο χέρι με το τσιγάρο».
Τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. εκτιμούν ότι η απώλεια του δαχτυλιδιού είναι υπαρκτή ιστορία.