Μια νέα σελίδα ανοίγει για το μέλλον του ΝΑΤΟ καθώς ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου αποκτά πλέον ένα ακόμη μέλος, το 32 κατά σειρά, μετά την κάμψη των αντιστάσεων του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όσον αφορά την ένταξη της Σουηδίας.
Τα πρώτα σημάδια αλλαγής στάσης του ηγέτη της γειτονικής χώρας είχαν διαφανεί από τις προηγούμενες ημέρες όταν δήλωνε πως η Σουηδία έχει εκπληρώσει σχεδόν όλα τα προαπαιτούμενα. Ωστόσο αυτή η ισχυροποίηση της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ 32 πλέον χωρών της Δύσης, με ηγέτιδα δύναμη τις Ηνωμένες Πολιτείες που από την ίδρυση του ΝΑΤΟ έχουν το «πάνω χέρι» τον Οργανισμό, δημιουργεί μεγαλύτερες τριβές σε σχέση με την Ρωσία που βλέπει ένα ακόμη γειτονικό της κράτος να εντάσσεται στο άρμα της Συμμαχίας και τώρα να συζητείται ακόμη και η ένταξη στην αμυντική συνεργασία της Ουκρανίας που αποτέλεσε την αφορμή για την εισβολή στην πολύπαθη χώρα.
Από την αρχή της ουκρανικής κρίσης η Σουηδία (που επανέφερε τη στρατιωτική θητεία) φρόντισε να έρθει πιο κοντά στο ΝΑΤΟ με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να απειλεί πως εάν αναπτυχθούν δυτικές δυνάμεις άλλων χωρών στο συγκεκριμένο σκανδιναβικό κράτος ή στην Φινλανδία θα προκύψουν εντάσεις με τη Μόσχα. «Εάν αναπτυχθούν υποδομές του ΝΑΤΟ στις δύο αυτές σκανδιναβικές χώρες, θα απαντήσουμε με το ίδιο νόμισμα. Δεν θα επιτρέψουμε τις ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες του ΝΑΤΟ που επιδιώκει να επιβεβαιώσει την ηγεμονία του» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Πούτιν πέρυσι τέτοιες μέρες.
Η Σουηδία όμως θεώρησε πως το συμφέρον της είναι να στραφεί προς τη Δύση. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο καθηγητής του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Paris VIII, κ. Pascal Boniface, στο νέο του βιβλίο υπό τον τίτλο «Άτλας Διεθνών Σχέσεων – 100 χάρτες για την κατανόηση του κόσμου από το 1945 έως σήμερα» (εκδόσεις Πεδίο) η Σουηδία μαζί με τις υπόλοιπες χώρες της Βαλτικής εξακολουθούν να ζουν με τον φόβο της πιθανής επαναπροσάρτησής τους από τη Μόσχα, όπως έγινε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με αποτέλεσμα να βασίζονται στην αμερικανική προστασία και να ακολουθούν τις αμερικανικές διπλωματικές κατευθυντήριες γραμμές.
Μια επίθεση κάθε 33 χρόνια
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα τελευταία 500 χρόνια οι Ρώσοι έχουν δεχτεί αρκετές φορές επιθέσεις από τα δυτικά. Οι Πολωνοί διέσχισαν την βορειοευρωπαϊκή πεδιάδα το μακρινό 1605. Τους ακολούθησαν οι Σουηδοί υπό τον βασιλιά Κάρολο ΙΒ’ το 1708, οι Γάλλοι υπό τον Μέγα Ναπολέων, οι Γερμανοί εις διπλούν, αφού είχαν επιτεθεί από εκεί και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το 1914 και κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εάν ξεκινήσουμε το μέτρημα από την εισβολή του Ναπολέοντα το 1812, και συμπεριλάβουμε τον Κριμαϊκό πόλεμο του 1853 – 1856 και τους δύο παγκόσμιους πολέμους μέχρι το 1945, τότε οι Ρώσοι πολεμούν κατά μέσο όρο στην βορειοευρωπαϊκή πεδιάδα μία φορά κάθε… 33 χρόνια.
Τα ανταλλάγματα που ζήτησε ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν προκειμένου να άρει το βέτο για ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, δεν τα γνωρίζουμε ακόμα. Αυτό που ειπώθηκε περί ξεπαγώματος της διαδικασίας ένταξης της Άγκυρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, περισσότερο φαίνεται πως ελέγχει για να κρατηθούν τα προσχήματα και για εσωτερική κατανάλωση στην Τουρκία. Αυτό πάντως που δεν αποκλείεται είναι να συνδεθεί η επικύρωση του πρωτοκόλλου ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ με την έγκριση του αμερικανικού Κογκρέσου για τα μαχητικά αεροσκάφη F-16 που επιθυμεί διακαώς η Άγκυρα. Αν όμως τα μέλη του Κογκρέσου επιμείνουν στην επιβολή προϋποθέσεων, όπως η μη χρήση των συγκεκριμένων αεροπλάνων για την παραβίαση της κυριαρχίας ενός άλλου κράτους – μέλους του ΝΑΤΟ όπως είναι η Ελλάδα; Μήπως πήρε κάποιες διαβεβαιώσεις ο κ. Ερντογάν από τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν που επικοινώνησε μαζί του από το προεδρικό αεροσκάφος πριν καν φτάσει στο Βίλνιους για τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ; Μένει να φανεί.
