Η πρώτη φορά που δοκιμάστηκε η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών για την συγκέντρωση και μετάδοση των εκλογικών αποτελεσμάτων στην Ελλάδα, ήταν τον Νοέμβριο του 1977. Στην πράξη όμως αποδείχθηκε ένα φιάσκο. Αυτός που σκέφτηκε τη χρήση των κομπιούτερ για τις εκλογές εκείνης της χρονιάς, ήταν ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης.
Όπως περιγράφει γλαφυρά στο βιβλίο του «40+1 Νύχτες εκλογών» (εκδόσεις Καστανιώτη) ο Ανδρέας Δρυμιώτης, ο άνθρωπος που σχεδίασε και υλοποίησε τη συγκέντρωση των αποτελεσμάτων όλων των εκλογών από το 1981 έως το 2009 ιδρύοντας τη ΔΕΛΤΑ Πληροφορική και αναλαμβάνοντας τα επόμενα χρόνια πρόεδρος της SingularLogic Intergator, «αρκετές εβδομάδες πριν από τις εκλογές της 20ής Νοεμβρίου 1977 (σ.σ. ήταν οι δεύτερες εκλογές της Μεταπολίτευσης), δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον άγνωστο σε εν μένα Παύλο Μπακογιάννη. Τότε ήμουν Διευθυντής Λογισμικού (Software Manager) στην εταιρεία Ηλεκτρονικοί Διερευνηταί Δοξιάδη Α.Ε., μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες παροχής υπηρεσιών πληροφορικής της χώρας.
Ο Παύλος Μπακογιάννης διερευνούσε τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν υπολογιστές για τη συγκέντρωση και μετάδοση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Ήμουν τότε παντελώς άσχετος με την πολιτική και εύκολα μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου «ακατέργαστο τεχνοκράτη»! Με όλη την αφέλεια του τεχνοκράτη, του απάντησα ότι θα μπορούσαμε να αναλάβουμε το έργο χρησιμοποιώντας τον τελευταίας τεχνολογίας υπολογιστή UNIVAC 1110 που είχαμε πρόσφατα (Σεπτέμβριος 1977) εγκαταστήσει στην… ΚΥΠ (σωστά διαβάσατε, στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών), στο Γαλάτσι! Υποψιάζομαι ότι του έπεσε το ακουστικό από το χέρι. Ήταν πολύ ευγενής για να μου πει ότι λέω ανοησίες, αλλά μου επισήμανε ότι εκλογικά αποτελέσματα επεξεργασμένα από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή της Κύπ δεν θα ήταν αποδεκτά από κανέναν. Εκεί πήρα και το πρώτο μάθημά μου για την πολιτική».
Και συνεχίζει: «Το τι ακριβώς συνέβη το 1977, ομολογώ ότι το θυμάμαι μόνο από αυτά που είδα στην τηλεόραση και από αυτά που έμαθα πολύ αργότερα, το 1981, γιατί απλούστατα αφορούν άλλη εταιρεία. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η αναζήτηση εταιρείας για τη συγκέντρωση και μετάδοση των αποτελεσμάτων των εκλογών της 20ής Νοεμβρίου 1977 ευδοκίμησε και θυμάμαι χαρακτηριστικά τη νύχτα των εκλογών να μας παρουσιάζει από την ΥΕΝΕΔ ο καλός φίλος Νίκος Χάμψας, στέλεχος της ΙΒΜ, το σύστημα που είχαν εγκαταστήσει στο κτίριο του υπουργείου Εσωτερικών στην Κλαυθμώνος για την επεξεργασία των εκλογικών αποτελεσμάτων. Η ηλεκτρονική συγκέντρωση άντεξε μόλις 40 λεπτά.
Στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε το σύστημα και άρχισαν να δουλεύουν οι μανιβέλες με τις χειροκίνητες αριθμομηχανές από περίπου 400 δημόσιους υπαλλήλους που βρίσκονταν ως εφεδρική λύση στο υπουργείο. Δεν γνωρίζω τι πήγε στραβά και ποτέ δεν έμαθα. Πάντως, η μετέπειτα εμπειρία μου με κάνει να πιστεύω ότι δεν έφταιξαν τα συστήματα, αλλά οι άνθρωποι που πιθανότατα να μην ακολούθησαν τις οδηγίες που τους είχαν δοθεί. Λίγη σημασία έχει, αλλά το φιάσκο της αποτυχημένης χρήσης των ηλεκτρονικών υπολογιστών θα στοίχειωνε και τις επόμενες εκλογές.
Αξίζει μόνο να σημειωθεί ότι στις εκλογές αυτές τα πρώτα συγκεντρωτικά της επικράτειας δόθηκαν τα ξημερώματα ενώ τα τελικά αποτελέσματα των σταυρών προτιμήσεως καθυστέρησαν τόσο πολύ που ο τότε νικητής των εκλογών Κωνσταντίνος Καραμανλής άργησε μερικές ημέρες για να σχηματίσει κυβέρνηση και ήταν εξαιρετικά εκνευρισμένος από αυτό το γεγονός».
