«Χωρίς την Αλεξανδρούπολη, η υπερατλαντική ασφάλεια είναι νεκρή στις θάλασσες» αναφέρει σε δημοσίευμά του το αμερικανικό διμηνιαίο περιοδικό διεθνών σχέσεων «National Interest», αναδεικνύοντας τη μεγάλη γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας μας και ειδικότερα του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης στην παγκόσμια ασφάλεια.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, που υπογράφεται από τους Jonathan Ruhe (διευθυντή εξωτερικής πολιτικής και πολιτικός αναλυτής της δεξαμενής σκέψης Jewish Institute for National Security of America – JINSA)και Ari Cicurel (πολιτικό αναλυτή), η Αλεξανδρούπολη βρίσκεται σε ιδανικό σημείο για να βοηθήσει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της να διευθετήσουν τις τυχόν καθυστερήσεις στην αποστολή πάσης μορφής υλικού προς τα ανατολικά (συμπεριλαμβανομένης εννοείται της Ουκρανίας), προερχόμενου από την Κεντρική Ευρώπη.
Όπως τονίζει το δημοσίευμα, «η εισβολή της Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας, αναβαθμίζει ταχύτατα το στρατηγικό προφίλ και τις δυνατότητες της Αλεξανδρούπολης, μιας κάποτε παραμελημένης ελληνικής πόλης στο Βόρειο Αιγαίο, δίπλα στην Τουρκία και τη Βουλγαρία».
Τονίζει δε, πως μέσω της εμβληματικής ανάπτυξης της Ελλάδας ως ενεργειακού κόμβου και εταίρου ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών, η ακριτική Αλεξανδρούπολη προσφέρει μοναδικές ευκαιρίες για την επίτευξη κοινών διατλαντικών στόχων για τη μείωση της ευρωπαϊκής εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο, την ενίσχυση της ευάλωτης ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και τη διασφάλιση ότι οι σοδειές της Ουκρανίας θα μπορούν να συνεχίσουν να τροφοδοτούν απρόσκοπτα τον κόσμο.
«Όμως, προσθέτουν οι συντάκτες, οι ΗΠΑ θα πρέπει να ενεργήσουν, σε συνεννόηση με τους συμμάχους τους, με σκοπό να εξασφαλίσουν αυτούς τους στόχους βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, καθώς η Ευρώπη δεν μπορεί να απεξαρτηθεί άμεσα από το ρωσικό αέριο χωρίς την εισαγωγή LNG (σ.σ. υγροποιημένου φυσικού αερίου) από τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου.
Αναφορά γίνεται και στον ρόλο της Τουρκίας που πλέον αλλάζει. «Δεδομένων των σοβαρών συμφορήσεων που παρουσιάζονται στη διακίνηση προϊόντων από το κέντρο της ευρωπαϊκής ηπείρου προς τα ανατολικά, σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη του ιστορικού ρόλου της Τουρκίας ως του νοτιοανατολικού σημείου αναφοράς της συμμαχίας, το ΝΑΤΟ χρειάζεται νέες διαδρομές από το νότο για να επιδείξει την ισχύ του έναντι της Ρωσίας και της Κίνας, καθώς και οι δύο έχουν διεισδύσει στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα» επισημαίνεται. Ταυτόχρονα, «τα ουκρανικά σιτηρά θα πρέπει να παρακάμψουν τον ρωσικό ναυτικό αποκλεισμό και τα τουρκικά Στενά καθώς κατευθύνονται νότια προς τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Ασία».
Όσον αφορά τον ρόλο των ΗΠΑ, το κείμενο αναφέρει πως «ενώ η αμερικανική στήριξη ήταν ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της Αλεξανδρούπολης μέχρι σήμερα, πρέπει επειγόντως να γίνουν περισσότερα για να αξιοποιηθεί η σημαντική δυναμική του. Για να επιταχυνθεί η ενεργειακή ανεξαρτησία της νοτιοανατολικής Ευρώπης από τη Ρωσία, οι ΗΠΑ θα πρέπει να προωθήσουν την επέκταση του αγωγού Trans Adriatic Pipeline (TAP) και του αγωγού Interconnector Greece – Bulgaria (IGB), καθώς και να διερευνήσουν την οικονομική βιωσιμότητα αντιστροφής του τεράστιου διαβαλκανικού αγωγού ώστε να μεταφέρει φυσικό αέριο από την Ελλάδα προς Βορρά, μέσω της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και πιθανώς της Ουκρανίας και της Μολδαβίας. Παράλληλα, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι υποστηρίζει την ανάπτυξη πρόσθετης ελληνικής δυνατότητας, όσον αφορά την τροφοδοσία αυτών των αγωγών με εισαγόμενο LNG, πέρα από την πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επαναεριοποίησης (FSRU) που κατασκευάζεται αυτή τη στιγμή στην Αλεξανδρούπολη».
