Ένα πορτρέτο του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη παρουσιάζουν σε άρθρο τους οι New York Times, που στον τίτλο διερωτώνται αν ο υπουργός Οικονομικών «είναι κατάλληλος για μία ελληνική τραγωδία».

«Ο Γιάννης Βαρουφάκης ξέρει πότε θα φύγει», αναφέρει η αρθρογράφος Σούζι Χάνσεν, αναφερόμενη σε δηλώσεις που είχε κάνει στην ίδια στις αρχές Μαΐου:

«Δεν θα ταπεινωθώ, και δεν θα συμβιβαστώ σε ό,τι αφορά τις αρχές μου και τη λογική», έλεγε τότε, και πρόσθετε μάλλον θυμωμένος: “Θα είμαι καταραμένος αν αποδεχθώ άλλο ένα πακέτο οικονομικών πολιτικών που διαιωνίζουν την ίδια κρίση. Δεν εξελέγην γι’ αυτό”. Θα προτιμούσε να παραιτηθεί, παρά να σπρώξει τον ελληνικό λαό βαθύτερα στην οικονομική απόγνωση: “Δεν είναι καλό για την Ευρώπη, και δεν είναι καλό για την Ελλάδα».

Η Χάνσεν χαρακτηρίζει «απρόσμενη» την επιλογή του Γ. Βαρουφάκη ως υπουργού Οικονομικών από τον Τσίπρα αναφέροντας πως «Ο Βαρουφάκης δεν είναι ούτε πολιτικός, ούτε τραπεζίτης. Έχει υπάρξει ένας από τους πιο προβεβλημένους και έντονους επικριτές της ελληνικής κυβέρνησης, του ευρωπαϊκού κατεστημένου και του πακέτου διάσωσης. Φανταστείτε ο πρόεδρος Ομπάμα αντί να είχε επιλέξει τον Τίμοθι Γκάιτνερ για υπουργό Οικονομικών εν μέσω της ψρηματοπιστωτικής κρίσης, να είχε διορίσει έναν προοδευτικό ακαδημαϊκό οικονομολόγο σαν τον Πολ Κρούγκμαν ή τον Τζόζεφ Στίγκλιτς, αλλά πιο κοφτερό και πιο αστείο, κάποιον που είχε εκφραστεί δηκτικά κατά των διασώσεων τραπεζών, που εκφραζόταν ελεύθερα όπως θέλει στην τηλεόραση και σε δημόσιες συζητήσεις, επειδή δεν ήταν υποψήφιος για κυβερνητικό πόστο. Η δημοτικότητά του ήταν αδιαμφισβήτητη, ωστόσο. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τον Βαρουφάκης στα ψηφοδέλτιά του για τη Βουλή τον Ιανουάριο, παρά το γεγονός ότι ζούσε στο Όστιν του Τέξας εκείνη την περίοδο, απέσπασε περισσότερες ψήφους από οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο».

Ο υπουργός Οικονομικών αναφέρει πως ανέλαβε το πόστο αυτό επειδή, μετά από χρόνια που φώναζε για μία λύση στην κρίση που μαστίζει την Ελλάδα, ένιωσε ότι δεν είχε άλλη επιλογή. «Τη δεκαετία του ’80 ήμουν έξω φρενών με το απαρτχάιντ. Κάποιοι μπορούσαν να το ξεχάσουν, εγώ απλώς δεν μπορούσα ποτέ να το ξεχάσω. Όχι επειδή είμαι ηθικά ανώτερος. Απλά δεν μπορούσα να το ξεχάσω. Παρομοίως, στην περίπτωση της κρίσης του 2008, ήταν αυτή η ηλιθιότητα: ότι η αυτή η κρίση ήταν αχρείαστη», λέει.

Αναφερόμενος στην κριτική που δέχθηκε από διεθνή ΜΜΕ μετά το “καταστροφικό” Eurogroup της Ρίγας, κάνει λόγο για κατευθυνόμενα δημοσιεύματα. «Φαίνεται ότι υπήρχαν διαρροές εκ των έσω που δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα του τι συνέβη. Όλες αυτές οι αναφορές ότι με έβρισαν, ότι με κορόιδευαν, ότι με κατηγόρησαν ότι σπαταλάω χρόνο και όλα αυτά: Επιτρέψτε μου να πω ότι τα αρνούμαι με κάθε ίνα του σώματός μου», δηλώνει, και μάλιστα υποστηρίζει ότι έχει καταγράψει τη συγκεκριμένη συνεδρίαση, όμως δεν μπορεί να δώσει στη δημοσιότητα το υλικό αυτό, λόγω των κανονισμών εμπιστευτικότητας.

Όπως σχολιάζει, ο ίδιος λειτουργεί ως «αλεξικέραυνο» που απορροφά όλους τους κραδασμούς. «Θα ήμουν πεσμένος και στεναχωρημένος, ίσως ακόμα και πανικόβλητος, όμως το περίμενα, οπότε είμαι καλά”, τονίζει, και αναφέρεται στα μηνύματα υποστήριξης που δέχεται από Έλληνες πολίτες: “Αυτό που τους λείπει είναι μία κυβέρνηση για την οποία να μπορούν να υπερηφανεύονται. Δεν ενδιαφερόμαστε ιδιαίτερα για τη διατήρηση των θέσεών μας. Επομένως, αυτό αποσταθεροποιεί την άλλη πλευρά. Έχουν συνηθίσει πολιτικούς που πραγματικά θέλουν να διατηρήσουν τις θέσεις τους. Εμείς δεν είμαστε. Δε μας νοιάζει. Θέλουμε να κάνουμε το σωστό, κι αν δεν μπορούμε να κάνουμε το σωστό, θα φύγουμε».