Φόρο τιμής στα θύματα του Ναζισμού στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν στην Αυστρία θα αποτίσει η πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, στις τελετές που θα πραγματοποιηθούν εκεί την Κυριακή.
Στη μεγάλη κοινή τελετή στο κεντρικό μνημείο του Μαουτχάουζεν, που θα ακολουθήσει εκείνων στο ελληνικό μνημείο και στα εθνικά μνημεία των άλλων χωρών, στην οποία αναμένονται δεκάδες επίσημες αντιπροσωπείες, πολλές χιλιάδες προσκυνητές από όλη την Ευρώπη και ελάχιστοι επιζώντες πρώην κρατούμενοι- θα παραστεί η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της Αυστρίας με επικεφαλής τον ομοσπονδιακό πρόεδρο Χάιντς Φίσερ, τον καγκελάριο Βέρνερ Φάιμαν και την πρόεδρο της αυστριακής Βουλής Ντόρις Μπούρες.
Νωρίτερα η πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, η οποία αύριο Σάββατο θα συμμετάσχει στη Μόσχα στις εκδηλώσεις με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, θα παραστεί στην τελετή στο ελληνικό μνημείο του Μαουτχάουζεν, όπου ο Ελληνισμός θα τιμήσει τα θύματά του με τρισάγιο που θα τελέσει ο Μητροπολίτης Αυστρίας-Εξαρχος Ουγγαρίας και Μεσευρώπης Αρσένιος, με ομιλίες, καταθέσεις στεφάνων αλλά και παρουσίαση του μνημειώδους έργου του Μίκη Θεοδωράκη «Μαουτχάουζεν».
Στην τελετή στο ελληνικό μνημείο θα παραβρεθούν εκπρόσωποι των ελληνικών υπηρεσιών στην Αυστρία με επικεφαλής την πρέσβειρα της Ελλάδας στην Αυστρία, Χρυσούλα Αλιφέρη, ενώ θα συμμετάσχουν μαζικοί φορείς, καθώς και μέλη της Ομογένειας, στο πλαίσιο αποστολής που συνδιοργανώνουν οι σύλλογοι της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Αυστρίας και ο Διαπολιτιστικός Σύλλογος Μακεδονία.
Το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν, έξω από το ομώνυμο χωριό, ιδρύθηκε από τους Ναζιστές τον Αύγουστο του 1938, αρχικά για να μεταφερθούν εκεί κρατούμενοι από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου και αργότερα από το Άουσβιτς.
Μέχρι την απελευθέρωσή του από συμμαχικά στρατεύματα, στις 5 Μαΐου 1945, πάνω από 206.000 κρατούμενοι από όλη την Ευρώπη γνώρισαν στο Μαουτχάουζεν ό,τι πιο απάνθρωπο μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Για τους 122.797 από αυτούς, ανάμεσά τους και 3.700 Έλληνες, η απελευθέρωση ήλθε πολύ αργά, είχαν ήδη αφήσει στα κρεματόρια του Μαουτχάουζεν την τελευταία τους πνοή.
Μετά τον πόλεμο οι εγκαταστάσεις του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης μετατράπηκαν σε μουσείο και τόπο προσκυνήματος με μνημεία των χωρών που είχαν εκεί τα θύματά τους και κάθε χρόνο, στην επέτειο απελευθέρωσης συρρέουν στο Μαουτχάουζεν πολλές χιλιάδες προσκυνητές από τα πέρατα της Ευρώπης, αλλά και οι ελάχιστοι πλέον επιζώντες του.
