Οι πολιτικές Βενεζουέλας του Αλέξη Τσίπρα είναι επικίνδυνες για την Ελλάδα, γράφει σε άρθρο του στην εφημερίδα Wall Street Journal, ο Simon Nixon, υποστηρίζοντας ότι ο νέος Έλληνας πρωθυπουργός χρειάζεται κάτι περισσότερο από το «άγγιγμα του Τσάβες».
Η στιγμή υπέρτατου κινδύνου για την Ελλάδα ήταν τον Μάρτιο του 2012, όταν οι ηγέτες της ευρωζώνης συναντήθηκαν για δεύτερη φορά σε τρεις εβδομάδες προκειμένου να αποφασίσουν εάν θα παράσχουν και δεύτερη διάσωση. Εάν δεν το έκαναν, θα είχαμε οδηγηθεί σε μια άτακτη ελληνική χρεοκοπία και έξοδο από την ευρωζώνη, γράφει ο Nixon.
Παρά τις προσπάθειες των αξιωματούχων της ΕΚΤ να προειδοποιήσουν για τους κινδύνους τις επιφυλακτικές κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας, το αποτέλεσμα δεν ήταν ξεκάθαρο. Όταν η συμφωνία επετεύχθη, το mood στα γραφεία της Φρανκφούρτης ήταν αυτό της έντονης ανησυχίας καθώς και της ανακούφισης.
«Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα δεν είναι ένα πρόγραμμα διάσωσης από το ΔΝΤ αλλά ένα πρόγραμμα αντίστοιχο των προγραμμάτων οικοδόμησης κρατών της Παγκόσμιας Τράπεζας», αναφέρει στη WSJ υψηλόβαθμος αξιωματούχος. «Η Ελλάδα δεν έχει μια λειτουργική δημόσια διοίκηση. Πρόκειται να την φτιάξουμε». Μετά από τρία χρόνια, σχολιάζει ο Nixon, οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης αναγνωρίζουν ότι αυτή η ανοικοδόμηση κάθε άλλο παρά ολοκληρώθηκε.
Επισημαίνεται ακόμη ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει εβδομάδες, ίσως ακόμη και ημέρες, για να συμφωνήσει με την υπόλοιπη ευρωζώνη ή διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος εξόδου της χώρας από το ευρώ. Οποιαδήποτε ανάλυση δεν έχει στην «καρδιά» της την δυσλειτουργία του ελληνικού δημοσίου, είναι μη σοβαρή. Αλλά πολλοί αναλυτές αποδίδουν την κακοτυχία της Ελλάδας στην «από τη Γερμανία επιβληθείσα λιτότητα» και στην επιμονή της Γερμανίας ότι η ίδια επιβαρύνεται από μη βιώσιμα χρέη. Στη Γερμανία λένε ότι έχει μια «ηθική ευθύνη» να διαγράψει αυτά τα χρέη.
Ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκει τον εαυτό του να επευφημείται από μια απίθανη διεθνή συμμαχία, πρόθυμη προφανώς να παραβλέψει το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός του εμφανίζεται να είναι «δανεικό» από τον πρώην ηγέτη της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες.
Μια παρανόηση είναι ότι η λιτότητα είναι η κύρια υπεύθυνη για την μείωση κατά 26% του ελληνικού ΑΕΠ. «Αλλά η Λετονία, η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, που έχουν περάσει από παρόμοια λιτότητα και μεταρρυθμίσεις, τώρα προβλέπεται να είναι οι οικονομίες με την ταχύτερη ανάπτυξη στην ευρωζώνη φέτος», επισημαίνει.
«Εάν το χρέος της Ελλάδας φαίνεται τώρα μη βιώσιμο, είναι διότι η εκλογή του Αλέξη Τσίπρα έχει τρομάξει τους επενδυτές, από τους οποίους εξαρτώνται οι τύχες της Ελλάδας», καταλήγει ο Nixon.
