Η αλλαγή πολιτικής σκυτάλης τον Ιούλιο 2019 και η ανάληψη της εξουσίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη σηματοδοτούσε σύμφωνα με τον ίδιο την «επιστροφή σε μία νέα κανονικότητα για την Ελλάδα» μετά από «μία δεκαετία οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής οπισθοδρόμησης».

της Γεωργίας Αθ. Σκιτζή

Η πολιτική στόχευση ανετράπη όμως αιφνιδίως μετά από έξι μήνες, όταν τον Φεβρουάριο του 2020 η πανδημία «χτύπησε» τη χώρα μας και ο κορονοϊός μπήκε στην καθημερινότητά μας. Ο κυβερνητικός μηχανισμός έπρεπε να στρέψει τις δυνάμεις του στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, για να μπορέσει να διαχειριστεί ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο με ανεξέλεγκτες διαστάσεις για την υγεία, την κοινωνία και την οικονομία της χώρας.  Αυτή ήταν και η πρώτη «πολιτική νάρκη», η οποία ακόμη δεν έχει εξουδετερωθεί, καθώς – όπως όλα δείχνουν- θα μας ταλανίζει για πολλούς μήνες ακόμη, μέχρι να δημιουργηθεί το πολυπόθητο τείχος ανοσίας του πληθυσμού.

Το Φεβρουάριο του 2021 «έσκασε» μία ακόμη νάρκη για την κυβέρνηση, καθώς η συγκλονιστική εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου για όσα βίωσε,  συντάραξε το πανελλήνιο, και έγινε η σπίθα, που άναψε το φιτίλι της έκρηξης των καταγγελιών σε επαγγελματικούς χώρους προβεβλημένους στο ευρύ κοινό. Στις αρχές Φεβρουαρίου, στο πλαίσιο του ελληνικού #MeToo γνωστοποιήθηκε μια καταγγελία που φωτογράφιζε αλλά δεν κατονόμαζε τον Δημήτρη Λιγνάδη για σεξουαλική κακοποίηση. Λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση της καταγγελίας, ο Δημήτρης Λιγνάδης υπέβαλε την παραίτηση του από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου. Το θέμα έλαβε εκρηκτικές πολιτικές διαστάσεις, με την αντιπολίτευση να εξαπολύει σφοδρά πυρά στην κυβέρνηση για τις πολιτικές της επιλογές, αναγκάζοντας τον πρωθυπουργό προκαλέσει συζήτηση στη βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για να πέσουν οι τόνοι και να απαντήσει στις καταγγελίες που ενέπλεκαν ακόμα και την κυβέρνηση σε κύκλωμα παιδεραστίας με ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, μέσω ενός λυσσαλέου διαδικτυακού πολέμου. Η αυστηροποίηση των ποινών για τα αδικήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και η χρονική επέκταση των παραγραφών για σεξουαλικά εγκλήματα με θύματα ανηλίκους «κατοχυρώνονται» ως μια θετική εξέλιξη για την κοινωνία που συνταράσσεται από τις ανατριχιαστικές αποκαλύψεις για τις σεξουαλικές κακοποιήσεις.

Παράλληλα, μία ακόμη «νάρκη» στα κυβερνητικά θεμέλια αποτελεί και η υπόθεση Κουφοντίνα. Ο καταδικασμένος σε 11 φορές ισόβια τρομοκράτης της 17 Νοέμβρη διανύει την 52η μέρα απεργίας πείνας και την 7η μέρα απεργία δίψας, εμμένοντας στο αίτημά του για μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο νόμος. Σύμφωνα με ανακοίνωση του νοσοκομείου Λαμίας, ο Δημήτρης Κουφοντίνας παρουσιάζει σοβαρή επιδείνωση στην υγεία του, ενώ σε εκτέλεση εισαγγελικής παραγγελίας, το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου προβαίνει στη λήψη όλων των απαραίτητων ιατρικών ενεργειών αντιμετώπισης των συνεπειών της πολυήμερης απεργίας πείνας. Η αντιπολίτευση εγκαλεί την κυβέρνηση υποστηρίζοντας ότι αυτοπαγιδεύτηκε στους δικούς της άστοχους χειρισμούς, ενώ το Μαξίμου απαντά ότι: «Δεν είναι δυνατόν, ο Δημήτρης Κουφοντίνας να επιλέξει εκείνος τη φυλακή κράτησης του υπό την απειλή της αυτοχειρίας. Θα μπορούσε να προσφύγει στη Δικαιοσύνη για τη μεταγωγή του, αλλά δεν το κάνει κι εκβιάζει». Πρόκειται για ένα ακόμη σύνθετο ζήτημα με ανυπολόγιστες συνέπειες, προκαλώντας αναταράξεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο, καθώς κυβερνητικά στελέχη γνωρίζουν καλά ότι η ιστορία δεν πρέπει να γράψει πως ένας καταδικασμένος τρομοκράτης πέθανε επικαλούμενος το νόμο, τον οποίον αρνήθηκε να εφαρμόσει η Πολιτεία.

Οι αστάθμητοι παράγοντες

Εκτός από την ανάγκη εξουδετέρωσης των τριών παραπάνω ναρκών, η κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει δύο ακόμη απειλές: οικονομία και εθνικά θέματα. «Η υγειονομική καταιγίδα γρήγορα μετατράπηκε σε οικονομική απειλή. Και εκείνη, με τη σειρά της, απλώθηκε ως κοινωνικό πρόβλημα και πεδίο δοκιμασίας για την Πολιτεία συνολικά» επισημαίνει ο πρωθυπουργός, καταδεικνύοντας τα καίρια πλήγματα που έχει υποστεί η ελληνική οικονομία λόγω πανδημίας, εκτροχιά-ζοντας τον προϋπολογισμό. 

Στερεύουν τα κρατικά ταμεία

Αρμόδιες πηγές εκτιμούν ότι οι πιέσεις στα κρατικά ταμεία πλέον θα είναι ισχυρότερες. Εξηγούν ωστόσο πως το καθοριστικό στοιχείο για τις αντοχές και της οικονομίας και των ταμείων είναι πότε θα επιστρέψουμε σε συνθήκες σχετικής «κανονικότητας», αφού και ο Μάρτιος «δείχνει» να χάνεται. 

«Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, θα πρέπει όλοι να κινηθούν προσεκτικά, δεδομένου ότι τα χρήματα που τώρα δίνονται προέρχονται από δημόσιο δανεισμό, από το εξωτερικό, τα οποία το κράτος θα πρέπει στο μέλλον να τα αποπληρώσει και στόχος της κυβέρνησης είναι αυτό να συμβεί από μέρισμα ανάπτυξης» αναφέρει χαρακτηριστικά ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Θεόδωρος Σκυλακάκης, καταδεικνύοντας το μέγεθος του προβλήματος.

Το κρίσιμο ζήτημα είναι τι θα γίνει όταν ξεπεραστεί η υγειονομική κρίση και αυτό γιατί – όπως όλα δείχνουν- έρχονται λουκέτα σε πολλές επιχειρήσεις, ενώ η αύξηση της ανεργίας θεωρείται δεδομένη. Ήδη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών αντιμετωπίζει με ανησυχία, φόβο και ανασφάλεια αυτό που έρχεται.

Στήνει κρίσεις η Τουρκία

Παράλληλα, έναν ακόμη αστάθμητο παράγοντα αποτελεί η Τουρκία, η οποία επιχειρεί να στήσει κρίσεις, αφού μετά τα fake news περί παρενόχλησης του Τσεσμέ στο κεντρικό Αιγαίο, με σκηνοθετημένο βίντεο του τουρκικού υπουργείου Άμυνας, κάνει λόγο για ξυλοδαρμό μεταναστών από Έλληνες στρατιώτες. Συνεπώς, ο Ερντογάν κλιμακώνει τις προκλήσεις, αγνοώντας τις διερευνητικές επαφές, αφού αντί να συμφωνήσει σε μία ημερομηνία από αυτές που έχουν προταθεί από την ελληνική πλευρά για τη συνέχιση των συνομιλιών, πραγματοποιεί στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο μεγάλη άσκηση με την ονομασία «Γαλάζια Πατρίδα».  Από την πλευρά της, η Αθήνα στοχεύει στην αποκλιμάκωση, καθώς δεν θέλει να πέσει στην παγίδα της Τουρκίας που επιδιώκει να σύρει την Ελλάδα σε ένα επεισόδιο, προκειμένου να οδηγήσει τη χώρα μας στο τραπέζι των συζητήσεων κάτω από δυσμενέστερους όρους.