Πένθος για τον Μάξιμο Χαρακόπουλο: Καλό παράδεισο πεθερέ, εκεί που πας πιες μια παγωμένη μπίρα και για εμάς

Σε πένθος είναι η οικογένεια του Μάξιμου Χαρακόπουλου καθώς πέθανε από κορονοϊό ο πεθερός του. Με ανάρτησή του στο Facebook μιλάει για τον «παππού των παιδιών μας, τον μπαμπά της Λίζας και της Χριστίνας, που πάντα πρόσχαρος δεν χαλούσε χατήρι σε κανέναν, πόσω δε μάλλον στα κορίτσιά του που λάτρευε».

Ο πεθερός του βουλευτή Λάρισας ανεφέρεται στον αγώνα που έδωσε στη ΜΕΘ ο πεθερός του.

«Όλα έγιναν τόσο αναπάντεχα, που ακόμη δεν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε. Εκεί που ελπίζαμε σε ένα θαύμα, κάθε που χτυπούσε το τηλέφωνο για την ενημέρωση της ΜΕΘ κι ακούγαμε για μικρή βελτίωση, ήρθε η ραγδαία επιδείνωση κι η πολυοργανική ανεπάρκεια. Αποκαμωμένος έγειρε ν’ αποκοιμηθεί και να ξαποστάσει» λέει.

Η κηδεία έγινε με περιορισμένο αριθμό ατόμων, όπως επιβάλλουν τα περιοριστικά μέτρα, στην Παλιουριά Γρεβενών.

«Για όσους ακόμη παρασύρονται από ψεκασμένες θεωρίες, μην περιμένετε να συναντήσετε τον κορονοϊό για να πιστέψετε στην πανδημία, γιατί η συνάντηση μαζί του μπορεί να είναι μοιραία για τη ζωή σας ή των δικών σας ανθρώπων» λέει ο Μάξιμος Χαρακόπουλος.

Ολόκληρη η ανάρτηση:

«Εις μνήμη Νίκου Κόντου, η καλοσύνη της απλότητας…

Όντως φοβερώτατον το του θανάτου μυστήριον… Τον αποχαιρετήσαμε λιτά και απέριττα, όπως ήταν κι όλη του η ζωή, στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου απέναντι από το πατρικό του στην Παλιουριά Γρεβενών, όπου τα τελευταία χρόνια υπηρετούσε ως επίτροπος. Μετά από μάχη τριών εβδομάδων στη ΜΕΘ των Ιωαννίνων έφυγε την επομένη της ονομαστικής του γιορτής. Για τις παγερές στατιστικές ένας ακόμη που έχασε τη μάχη με τον θανατηφόρο ιό στην εκατόμβη των νεκρών που καθημερινά ανακοινώνεται. Για ‘μας, όμως, ο δικός μας άνθρωπος, ο παππούς των παιδιών μας, ο μπαμπάς της Λίζας και της Χριστίνας, που πάντα πρόσχαρος δεν χαλούσε χατήρι σε κανέναν, πόσω δε μάλλον στα κορίτσιά του που λάτρευε. Αεικίνητος μέχρι τέλους, λες κι ήθελε να αναπληρώσει στο χωριό τη ζωή που στερήθηκαν με τη γυναίκα του, τη Βούλα, τόσα χρόνια στην ξενιτιά, στις φάμπρικες της Γερμανία. Δεν πρόλαβε να δει τον Παντελή φαντάρο, όπως ήθελε, αλλά καμάρωσε για την επιτυχία του στο Μετσόβιο και την πρόοδο του Νικόλα -που έχει το όνομα του- και της Μαριάνθης που υπεραγαπούσε.

Όλα έγιναν τόσο αναπάντεχα, που ακόμη δεν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε. Εκεί που ελπίζαμε σε ένα θαύμα, κάθε που χτυπούσε το τηλέφωνο για την ενημέρωση της ΜΕΘ κι ακούγαμε για μικρή βελτίωση, ήρθε η ραγδαία επιδείνωση κι η πολυοργανική ανεπάρκεια. Αποκαμωμένος έγειρε ν’ αποκοιμηθεί και να ξαποστάσει…

Θα μας λείψει η πατρική του έγνοια, η καλή του καρδιά, η καλοσύνη της απλότητας, αλλά και το… άγχος του να μην έχει καμία εκκρεμότητα, να μην αδικήσει κανέναν. Υπόδειγμα υπεύθυνου πολίτη και ευαίσθητου, φιλότιμου ανθρώπου! Αν όλοι ήταν τόσο συνεπείς στις υποχρεώσεις τους θα ζούσαμε σε έναν κόσμο καλύτερο! Λίγοι και μετρημένοι, λόγω των μέτρων του lockdown, τον αποχαιρετήσαμε στην εκκλησία (όσοι και στην οικογενειακή φωτ. σε μέρες χαράς) και τον συνοδέψαμε στην τελευταία του κατοικία. Αμέτρητη, όμως, η αγάπη μας που τον συνοδεύει στο ύστατο ταξίδι του!

Καλό παράδεισο πεθερέ! Εκεί που πας πιες μια παγωμένη μπίρα και για ‘μας…
ΥΓ1: Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ είναι μικρό στον καθηγητή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων Βασίλη Κουλούρα και το ιατρικό και νοσηλευτικό team της ΜΕΘ, αλλά και τους γιατρούς και νοσηλευτές του Νοσοκομείου Γρεβενών που έκαναν με το παραπάνω ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν!
ΥΓ2: Για όσους ακόμη παρασύρονται από ψεκασμένες θεωρίες, μην περιμένετε να συναντήσετε τον κορονοϊό για να πιστέψετε στην πανδημία, γιατί η συνάντηση μαζί του μπορεί να είναι μοιραία για τη ζωή σας ή των δικών σας ανθρώπων.