ΠΟΛΙΤΙΚΗ #Αλέξης Τσίπρας #Κυριάκος Μητσοτάκης #ΝΑΤΟ #ΣΥΡΙΖΑ #Τουρκία

Αποκάλυψη για έγγραφη συμφωνία με Τουρκία – Τι γνώριζε ο Τσίπρας, γιατί την απέρριψε η Άγκυρα

Τι απάντησε ο Πέτσας μετά το σάλο που προκάλεσε η αναφορά Μητσοτάκη στις μυστικές συνομιλίες με Τουρκία στο Βερολίνο

10·09·2020 14:03 8 σχόλια

Η αποκάλυψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σε άρθρο του στις εφημερίδες «The Times», «Frankfurter Allgemeine Zeitung», και «Le Monde», για τη συνάντηση στο Βερολίνο και στην υπαναχώρηση της Τουρκίας από όσα συμφωνήθηκαν και ειδικότερα η αναφορά του σε έγγραφη συμφωνία, προκάλεσε αίσθηση, με ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ να κατηγορούν την κυβέρνηση για μυστική διπλωματία.

Γράφει η Βίκυ Σαμαρά

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας κάρφωσε όμως τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν κλήθηκε στο briefing να απαντήσει στην επίθεση του τομεάρχη Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Κατρούγκαλου.

«Μας προκαλεί εντύπωση που ο κ. Κατρούγκαλος ρωτά εμάς και όχι τον αρχηγό του. Ο κ. Τσίπρας είχε πλήρη ενημέρωση από τον πρωθυπουργό για το περιεχόμενο» αποκάλυψε ο κ.Πέτσας, σχολιάζοντας καυστικά πως «μάλλον ο κ.Κατρούγκαλος έχει χαθεί στη μετάφραση του ανασχηματισμού στο ΣΥΡΙΖΑ».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όμως δεν θέλησε να δώσει κανένα στοιχείο για το περιεχόμενο της έγγραφης συμφωνίας με την Τουρκία. Αλλά σημείωσε με νόημα προς τους δημοσιογράφους «για απαντήσεις να ανατρέξετε στο γιατί επιχείρησε να τορπιλίσει αυτό το βήμα ο κ.Τσαβούσογλου», αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι το περιεχόμενο της έγγραφης συμφωνίας ήταν θετικό για την Ελλάδα.

Γιατί όμως ο κ.Μητσοτάκης προέβη σε αυτή την αποκάλυψη στο άρθρο του, ενώ η κυβέρνηση όταν η τουρκική προεδρία είχε «καρφώσει» τις συζητήσεις στο Βερολίνο, έλεγε ότι επρόκειτο για συνομιλίες απλώς σε υπηρεσιακό επίπεδο; Το άρθρο του πρωθυπουργού απευθυνόταν στους εταίρους και είχε σκοπό να καταδείξει, ιδίως προς το Βερολίνο, ότι δεν είναι η Ελλάδα που τορπιλίζει το διάλογο.

Προφανώς εξάλλου η «έγγραφη συμφωνία» δεν αφορούσε κάποιο εντυπωσιακό βήμα τύπου Χάγη, αλλά μία βάση συνομιλιών των δύο χωρών.

Ο κ.Πέτσας ξεκαθάρισε επίσης για άλλη μία φορά ότι για την κυβέρνηση μία παραμένει η διαφορά με την Τουρκία, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. «Μιλάμε για περιοχές, που δεν έχει γίνει οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών» εξήγησε.

Σε ό,τι αφορά τον κατάλογο προτάσεων του ΝΑΤΟ για ενδεχόμενο μηχανισμό αποκλιμάκωσης, η ελληνική πλευρά θα υποβάλει σήμερα στη Γραμματεία του ΝΑΤΟ, τα σχόλιά της. Δεν πρόκειται δηλαδή να υπάρξουν συνομιλίες με την Τουρκία ούτε σε επίπεδο στρατιωτικών ακολούθων. Όσο για την ουσία της πρότασης Στόλτενμπεργκ, είναι τεχνική και σε τεχνικό επίπεδο θα αντιμετωπιστεί.

Υπενθυμίζεται ότι χθες, κατόπιν πρωτοβουλίας της Ελλάδας, συζητήθηκαν στο Βορειοατλαντικό Συμβούλιο που είναι το ανώτατο πολιτικό όργανο του ΝΑΤΟ, οι τουρκικές προκλήσεις σε πολιτικό επίπεδο.

Δόθηκε έτσι η ευκαιρία στην ελληνική πλευρά να ενημερώσει αναλυτικά τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ για τις παράνομες και προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας ενός μέλους δηλαδή της Συμμαχίας σε βάρος, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της ασφάλειας και της συνοχής της ίδιας της Συμμαχίας.

Υπήρξε εκτενής παρουσίαση της τουρκικής παραβατικότητας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, αναδείχθηκε η τουρκική υπαιτιότητα και επισημάνθηκαν οι επιπτώσεις της στην ασφάλεια της Νότιας πτέρυγας της Συμμαχίας. Επισημάνθηκε, ακόμη, τόσο από την Ελληνική πλευρά, όσο και από άλλους Συμμάχους, η δέσμευση των μελών της Συμμαχίας στο Άρθρο 1 του Καταστατικού Χάρτη ΝΑΤΟ, που παραπέμπει στον Χάρτη των Η.Ε. και ειδικότερα στη δέσμευση για ειρηνική επίλυση διαφορών και την υποχρέωση μη χρήσης, ή απειλής βίας.

«Επαναλήφθηκε, επίσης, η διακηρυγμένη θέση μας για την αποκλιμάκωση της έντασης. Ότι δηλαδή απαραίτητη συνθήκη για την αποκλιμάκωση είναι η απομάκρυνση του Oruc Reis και των συνοδευτικών πολεμικών πλοίων από την ελληνική υφαλοκρηπίδα” ανέφερε ο κ.Πέτσας και πρόσθεσε:

«Όπως άλλωστε δημόσια έχει υπογραμμίσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης η θέση μας είναι ξεκάθαρη και συνοψίζεται σε έξι λέξεις: Σταματούν οι προκλήσεις, ξεκινούν οι συζητήσεις. Πάντοτε βέβαια στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και της Σύμβασης των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας. Για τη μια και μόνη εκκρεμότητα που αφορά στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών».