Τη «βελούδινη» διαδοχή του Ευ. Βενιζέλου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και τη διάλυση του κόμματος που τον έκανε πρωθυπουργό επιδιώκει ο Κώστας Σημίτης μέσω του πλήρους «καπελώματος» της «Κίνησης των 58».
Το ερώτημα «Πού το πάει ο Σημίτης», γράφει η «Real News», κυριαρχεί όλο και περισσότερο στον -αμήχανο- κόσμο της κεντροαριστεράς καθώς είναι ευρύτερα αποδεκτό πως ο πρώην πρωθυπουργός και να ήθελε δεν μπορεί να διεκδικήσει αξιώματα αφού η κοινωνική αποδοχή του είναι σχεδόν μηδαμινή. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο ίδιος, αν και εμφανιζόταν σαν υπερασπιστής των δημοκρατικών διαδικασιών στο ΠΑΣΟΚ, εν αντιθέσει με τον προκάτοχό του Ανδρέα Παπανδρέου, δεν τόλμησε να κατέλθει στην κρίση του λαού ως πρωθυπουργός το 2004 φοβούμενος τη συντριβή και προτιμώντας να δώσει το «δαχτυλίδι» στον Γ. Παπανδρέου ώστε ο διάδοχός του να ξεκινήσει με ήττα την ηγεσία του.
Μετά το θάνατο του Νίκου Θέμελη, ο πρώην πρωθυπουργός άρχισε να κινείται σε διαφορετικά κοινωνικά και πολιτικά «μονοπάτια». Λίγο νωρίτερα η απομάκρυνση του Θ. Τσουκάτου από τον κύκλο των συνεργατών του- μια προσπάθεια να εμφανιστεί ο ίδιος ως μη γιγνώσκων και αμέτοχος στα σκάνδαλα επιδότησης των «μαύρων» ταμείων του ΠΑΣΟΚ από τη Siemens και σε άλλες ομάδες συμφερόντων- του στέρησε τη σύνδεσή του με τον κομματικό μηχανισμό και την κοινωνία που του εξασφάλιζε ο πρώην «στρατηγός» της Χαριλάου Τρικούπη.
Οι άνθρωποι που τον επηρεάζουν περισσότερο και τον εκφράζουν πλέον στην πολιτική είναι ο Νίκος Μπίστης και ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος ενώ σημαντικό ρόλο φέρεται να έχει και η πρώην ευρωβουλευτής Μυρσίνη Ζορμπά. Αντιθέτως έχει κάνει στην άκρη στελέχη και πρόσωπα που τον στήριξαν επί χρόνια όπως η Άννα Διαμαντοπούλου και ο Γιώργος Φλωρίδης, ακριβώς επειδή δεν ακολούθησαν το σχεδιασμό του με την «Κίνηση των 58».
Παρότι αρχικά φλέρταρε με τη ΔΗΜΑΡ, σήμερα στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες του είναι πολύ επικριτικός προς την Αγίου Κωνσταντίνου ενώ είναι αρνητικός στο εγχείρημα συμπαράταξης Κουβέλη- Λοβέρδου.
«Είναι καλός πρωθυπουργός, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης της χώρας» συνηθίζει να λέει για τον Αντώνη Σαμαρά. Για την ισχυρή στήριξη της κυβέρνησης ενθαρρύνεται και από γερμανικούς κύκλους, όχι μόνο μέσω των σχέσεων που διατηρεί ο ίδιος με ηγετικά στελέχη του SPD αλλά και του αδελφού του που έχει σημαντικές διασυνδέσεις στο Βερολίνο.
Φυσικά ούτε καν συζητεί το ενδεχόμενο μη συμμετοχής του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Σαμαρά. Στην κατεύθυνση αυτή πρωτοστατεί στη διαμόρφωση της «Κίνησης των 58»- δεν είναι τυχαίο που στην προγραμματική τους διακήρυξη οι «58» δεν ασκούν κριτική στην κυβέρνηση αλλά αντιθέτως οριοθετούνται απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.
«Βενιζέλος και Σημίτης δεν είναι και… ερωτευμένοι. Μιλούν όμως τηλεφωνικά και εμφανίζουν συναντίληψη για την πορεία της χώρας» δηλώνει στη Real News στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού.
Οι δύο άνδρες συμπορεύτηκαν στη μάχη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ το 2007 για να φύγει ο Παπανδρέου και να αναδειχθεί αρχηγός ο Βενιζέλος. Εν συνεχεία όμως διέρρηξαν τις σχέσεις τους. Το «φλερτ» άρχισε ξανά το περασμένο καλοκαίρι όταν ολοκληρώθηκε ο σχεδιασμός για την «Κίνηση των 58» με πρώτο βήμα το Συνέδριο για τα 40 χρόνια του ΠΑΣΟΚ όπου παραβρέθηκε ο Κ. Σημίτης. Η συντριπτική πλειονότητα πάντως της «Κίνησης των 58» είναι «εκσυγχρονιστικά στελέχη» προσκείμενα στον πρώην πρωθυπουργό, γεγονός πουν ανάγκασε τον Θ. Πάγκαλο και τον Μ. Ανδρουλάκη να μιλήσουν για «επιστροφή του σημιταριού».
Στόχος είναι η «βελούδινη» διαδοχή Βενιζέλου μέσω της εκλογής προσώπου που θα είχε αναφορά στον πρώην πρωθυπουργό. Όσο για το τι επιδιώκει ο Κ. Σημίτης αφού δεν μπορεί να διεκδικήσει οποιοδήποτε αξίωμα; «Τη δικαίωση της θητείας του και της υστεροφημίας του», λένε όσοι μιλούν μαζί του. ιδικά τώρα που μετά τον Άκη και τον Μαντέλη ελέγχεται και ο Γιάννος- και γι’ αυτά ο πρώην πρωθυπουργός και η «Κίνηση των 58» δεν ασχολούνται.
