Στη Ρώμη μεταβαίνει αύριο Δευτέρα ο Υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης, όπου θα συμμετάσχει στη συνάντηση Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην ιταλική πρωτεύουσα, για την υποστήριξη της Ιταλίδας Υπουργού Ενσωμάτωσης Cecile Kyenge (Σεσίλ Κιέντζ) απέναντι στους νεοναζιστές.
Εν όψει αυτής της συνάντησης , το ειδησεογραφικό πρακτορείο ANSA φιλοξένησε, την Παρασκευή 20.09.2013, άρθρο-άποψη του Υπουργού Εσωτερικών με τίτλο «Υπουργός Εσωτερικών: Νεοναζιστές, κρίση και μετανάστευση».
«Αναντίλεκτα, η εκρηκτική άνοδος του νεοναζιστικού φαινομένου αποτελεί την πιο σοβαρή από τις πολιτικές παρενέργειες της πολύπλευρης κρίσης που βιώνει, όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και ολόκληρος ο ευρωπαϊκός Νότος», γράφει στο άρθρο του ο κ. Μιχελάκης.
«Το φαινόμενο δεν είναι ούτε απλό, ούτε συνηθισμένο, ούτε αμελητέο. Βέβαιο, πάντως, είναι πως όλος αυτός ο κόσμος που δηλώνει πως θα ψήφιζε το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, δεν διακατέχεται από νεοναζιστικές αντιλήψεις. Άλλα – και όχι ιδεολογικά – είναι τα αίτια που το τροφοδοτούν. Αφορούν στη βαθειά οικονομική κρίση, την έκρηξη της ανεργίας, την απόγνωση του μεγάλου τμήματος του πληθυσμού. Εκτρέφονται από όσους αρνούνται να καταδικάσουν τραμπουκισμούς και βιαιότητες, όσους χωρίζουν τη βία σε καλή και κακή, όσους διχάζουν τις κοινωνίες, όσους επενδύουν σε ψήφους αποδοκιμασίας και όχι επιλογής, σε συνθήματα κατεδάφισης και όχι οικοδόμησης, σε στρατηγικές αντίδρασης και όχι δράσης. Δυναμώνουν από τους μύθους για τη δήθεν συμπαράσταση στους κατοίκους γειτονιών που καταλήφθηκαν από παράνομους μετανάστες.
Φαίνεται, λοιπόν, πως η κρίση που βιώνει η Ευρώπη μεταλλάσσεται διαρκώς και κάνει μετάσταση. Ξεκίνησε ως χρηματοπιστωτική, εξελίχθηκε σε δημοσιονομική, έπληξε κατόπιν την πραγματική οικονομία, γονάτισε τις κοινωνίες και επεκτείνεται τώρα στην πολιτική. Τα περιθώρια για την αντιμετώπισή της στενεύουν ασφυκτικά και δεν έχουμε καιρό για χάσιμο. Η Ελλάδα, με θυσίες που ξεπέρασαν τις αντοχές των πολιτών της, ανταποκρίνεται ήδη σε όλες τις δεσμεύσεις που ανέλαβε και πετυχαίνει τους στόχους που τέθηκαν από τους δανειστές και τους εταίρους της. Είναι, λοιπόν, ανάγκη να ανταποκριθούν και οι εταίροι μας στις δεσμεύσεις που ανέλαβαν για οριστικές και όχι μεσοβέζικες λύσεις. Άλλα μέτρα λιτότητας και ύφεσης, άλλες αυξήσεις φόρων και περικοπές μισθών ή συντάξεων, δεν αντέχει ούτε η κοινωνία, ούτε η πραγματική οικονομία. Και αυτό αφορά τόσο την Ελλάδα, όσο και το σύνολο των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Τέτοια μέτρα, πέρα από τους προφανείς κοινωνικούς κινδύνους θα ενίσχυαν ακόμη περισσότερο το ακραίο ναζιστικό μόρφωμα, στη χώρα μας που εμφανίζει χαρακτηριστικά συμμορίας και εγκληματικής οργάνωσης. Χαρακτηριστικά που επιβεβαιώνονται μέσα από σωρεία οργανωμένων επιθέσεων και ιδίως μέσα από την πρόσφατη στυγνή δολοφονία ενός συμπολίτη μας.
Πέρα από την οικονομική κρίση και τις επώδυνες θεραπευτικές αγωγές της, οι ίδιες χώρες, οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα εξαιτίας της παράνομης μετανάστευσης, που ενδέχεται να πάρει νέες διαστάσεις εξαιτίας των εξελίξεων στη Συρία. Η Ελλάδα χειρίζεται, τη στιγμή αυτή, το 90% των παράνομων μεταναστευτικών ροών της Ευρώπης. Χειρίζεται ένα τεράστιο όγκο που δεν μπορεί ούτε να αντέξει ούτε να αντιμετωπίσει μόνη της. Γι αυτό ακριβώς, το κριτήριο της πρώτης εισόδου, δεν μπορεί να είναι το κριτήριο για την εξέταση των θεμάτων ασύλου, όπως προβλέπει το Δουβλίνο 2. Δεν μπορεί μόνη μια χώρα, την ώρα που γονατίζει από την οικονομική κρίση, να καταδικάζεται από τους εταίρους της σε ρόλο «αποθήκης» παράνομων μεταναστών.
Είναι ανάγκη οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να συμφωνήσουμε μεταξύ μας ένα σύστημα αναδιανομής των παράνομων μεταναστών, ανάλογα με την έκταση, το ακαθάριστο προϊόν και τον πληθυσμό της κάθε μιας. Η Ελλάδα των δέκα εκατομμυρίων, ιδίως κάτω από τις σημερινές συνθήκες, δεν αντέχει μια τέτοια οικονομική και κοινωνική πίεση. Καμία χώρα, καμιά κοινωνία δεν θα άντεχε ένα τέτοιο βάρος. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την Γερμανία, την πιο πλούσια χώρα της Ευρώπης. Θα άντεχε ξαφνικά να πάρει δώδεκα εκατομμύρια παράνομους μετανάστες; Πως ζητάνε λοιπόν από εμάς να απορροφήσουμε, πάνω από ένα εκατομμύριο;
Οι Έλληνες είμαστε εναντίον του ρατσισμού. Είμαστε εναντίον των φυλετικών ή των όποιων άλλων διακρίσεων. Είμαστε λαός φιλόξενος. Ξέρουμε τι σημαίνει μετανάστευση και σεβόμαστε τον άνθρωπο, που έχει ανάγκη. Δεν αντέχουμε, όμως, ούτε να διαχειριστούμε, ούτε να καλύψουμε ιατροφαρμακευτικά, ούτε ένα απασχολήσουμε τόσο πολλούς παράνομους μετανάστες. Ας μην ξεχνά κανένας ότι η ανεργία στον τόπο μας ξεπέρασε το 27% του ενεργού πληθυσμού, ενώ στους νέους είναι ήδη πάνω από το 60%. Αντιμετωπίζουμε, όπως αντιμετωπίζουν σε ένα βαθμό, όλες οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, ζητήματα που υπερβαίνουν τις δυνατότητές μας και είναι ανάγκη να αντιμετωπιστούν στο πλαίσιο της κοινοτικής αλληλεγγύης. Θέλουμε μια Ευρώπη πιο κοινωνική, πιο πολιτική, πιο δημοκρατική. Μια Ευρώπη που να ανοίγει δρόμους ανάπτυξης και όχι να καταδικάζει τα μέλη της στην ύφεση, την ανεργία και τη φτώχεια. Γιατί μόνον η ανάπτυξη μπορεί να βάλει τέλος τόσο στην οικονομική, όσο και στην κοινωνική κρίση».
