«Το πραγματικό σύγχρονο νόημα του πατριωτισμού, δεν είναι μια αίσθηση αυταπάρνησης ή λεβεντιάς, είναι η πάρα πολύ καλά σταθμισμένη αίσθηση του εθνικού συμφέροντος, δηλαδή η ορθή εκτίμηση και αξιοποίηση του συσχετισμού των δυνάμεων», υπογράμμισε σήμερα, μιλώντας κατά την τελετή ορκωμοσίας των νέων Ακολούθων Πρεσβείας, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ο κ. Βενιζέλος επισήμανε μια «εντυπωσιακά ευρεία συναίνεση» των πολιτικών δυνάμεων, που συνεχίζεται στα σαράντα χρόνια της μεταπολίτευσης, εάν αξιολογηθεί από πλευράς εθνικής πολιτικής και παρά τις στιγμιαίες και συγκυριακές εντάσεις. Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου «χάραξαν και άσκησαν μία ενιαία και αλληλοσυμπληρούμενη εθνική πολιτική».
Αναφερόμενος στην παρούσα κρίση Ελλάδας και Κύπρου, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης τόνισε: «Διεκδικούμε την ανάκτηση της θεσμικής ισοτιμίας μας, της πραγματικής και όχι απλά και μόνον ονομαστικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη ζώνη του ευρώ. Κι επειδή τώρα στην πραγματικότητα παίζεται με πολύ σκληρούς και επικίνδυνους όρους το στοίχημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, στον πυρήνα του, που είναι η ζώνη του ευρώ, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία αυτό το στοίχημα να κερδηθεί από τους λαούς και τις κοινωνίες και τους πολίτες της Ευρώπης. Γιατί είμαστε οπαδοί φυσικά της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αλλά η Ευρώπη θα είναι πάντα μια Ευρώπη της πολυμορφίας, μια Ευρώπη των εθνικών ταυτοτήτων, μια Ευρώπη των λαών, των εθνών και των κοινωνιών. Γιατί αν χαθεί η συνείδηση της ιστορίας, η αίσθηση του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η κατάκτηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, δεν υπάρχει Ευρώπη ως ιστορική και γηραιά ήπειρος».
Ο κ. Βενιζέλος σημείωσε ότι «τώρα αναπτύσσονται νέες μορφές αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας, γιατί το κράτος, το εθνικό κράτος, που στην πραγματικότητα βρίσκεται και στον πυρήνα της εθνικής ταυτότητας, υφίσταται εδώ και δεκαετίες πανταχόθεν πιέσεις, οι οποίες έχουν οξυνθεί λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης μετά το 2007. Το κράτος απο-πολιτικοποιείται, διεθνοποιείται, ιδιωτικοποιείται στον πυρήνα του κι αυτό δημιουργεί ένα πρόβλημα Δημοκρατίας, ένα πρόβλημα νομιμοποίησης και φυσικά ένα νέου τύπου πρόβλημα εθνικής κυριαρχίας. Έχει, λοιπόν, πολύ μεγάλη σημασία, υπό τις συνθήκες αυτές, να μιλήσουμε ξανά για τη σημασία της εθνικής ακεραιότητας, γιατί την κυριαρχία βεβαίως την ασκούμε και μέσα από τους διεθνείς οργανισμούς και μέσα από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Έχει, λοιπόν, πολύ μεγάλη σημασία να μιλήσουμε για τη σημασία της εθνικής ακεραιότητας και φυσικά για τη σημασία των ενεργών, ζωντανών, εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων».
