Η νέα υφυπουργός Παιδείας Δόμνα Μιχαηλίδου έχει γίνει θέμα συζήτησης το τελευταίο διάστημα, όχι μόνο λόγω του νεαρού της ηλικίας της, αλλά και για παλιότερες δηλώσεις που τις καταλογίζουν σχετικά με τους αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα και τη «συλλογική ψυχική νόσο».

Το θέμα αναδείχθηκε στα social media, αλλά και από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Κώστας Αρβανίτης. Πάντως, ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης, σε μια εκτενή ανάρτηση στο facebook με τίτλο «ΔΟΜΝΑ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, MEA VERBA: ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΛΟΓΙΑ ΕΙΠΕ», σημειώνει, μεταξύ άλλων, πως «τα λόγια της Δόμνας που αναπαράγονται τώρα από αντιπολιτευόμενες εφημερίδες και σχολιαστές, εκτός περιεχομένου και με κακόβουλο τρόπο, ειπώθηκαν σε εκείνη ακριβώς την εκδήλωση. Μάλιστα, στο σχετικό βίντεο που αναρτήθηκε μονταρισμένο για την επίθεση εναντίον της, φαινόμαστε συνεχώς πλάι της, ο Σταύρος Τσακυράκης και εγώ. Για μας ήρθε. Εμείς την καλέσαμε.

Τα συγκεκριμένα λόγια της που κακόβουλα απομονώθηκαν, αποτελούν στην παρουσίαση σχόλιο σε δικό μου κείμενο μέσα στο βιβλίο (η μορφή του είναι διάλογος), τα οποία η Δόμνα σχολίασε ελεύθερα. Η δε αναφορά στην ψυχική νόσο είναι δική μου, όχι δική της. Σχολιάζοντας εκείνη κάτι που υπήρχε στο βιβλίο, δεν είχε κανένα λόγο να δώσει έκταση ή να αναπαράγει το σχόλιό μου επακριβώς–αυτό ήταν το θέμα της εκδήλωσης: το βιβλίο, που υπήρχε και ήταν εκεί. Εμένα σχολίαζε μιλώντας. Mea verba. Δικά μου λόγια είπε, και βρήκε τον μπελά της».

Η ανάρτηση του Απόστολου Δοξιάδη

«ΔΟΜΝΑ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, MEA VERBA: ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΛΟΓΙΑ ΕΙΠΕ

Νιώθω υποχρεωμένος να απαντήσω στις επιθέσεις κατά της Δόμνας Μιχαηλίδου για τα όσα είπε στην κοινή παρουσίαση του βιβλίου μας (εμού και εκείνου) με τον αείμνηστο Σταύρο Τσακυράκη, ΑΠΟ ΠΟΥ ΩΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ. Αυτή έγινε στις 29 Μαρτίου 2018 στο Public. Η Δόμνα παρέστη στην εκδήλωση, μαζί με τους δύο συγγραφείς και τον συντονιστή Πάσχο Μανδραβέλη, με δική μας πρόσκληση, ως εκπρόσωπος μιας νεότερης γενιάς, για να δώσει μια άλλη, προσωπική ματιά. Απαντώ εγώ λοιπόν καθώς, προς μεγάλη μας θλίψη, ο άλλος συγγραφέας δεν μπορεί να το κάνει.

Τα λόγια της Δόμνας που αναπαράγονται τώρα από αντιπολιτευόμενες εφημερίδες και σχολιαστές, εκτός περιεχομένου και με κακόβουλο τρόπο, ειπώθηκαν σε εκείνη ακριβώς την εκδήλωση. Μάλιστα, στο σχετικό βίντεο που αναρτήθηκε μονταρισμένο για την επίθεση εναντίον της, φαινόμαστε συνεχώς πλάι της, ο Σταύρος Τσακυράκης και εγώ. Για μας ήρθε. Εμείς την καλέσαμε.

Τα συγκεκριμένα λόγια της που κακόβουλα απομονώθηκαν, αποτελούν στην παρουσίαση σχόλιο σε δικό μου κείμενο μέσα στο βιβλίο (η μορφή του είναι διάλογος), τα οποία η Δόμνα σχολίασε ελεύθερα. Η δε αναφορά στην ψυχική νόσο είναι δική μου, όχι δική της. Σχολιάζοντας εκείνη κάτι που υπήρχε στο βιβλίο, δεν είχε κανένα λόγο να δώσει έκταση ή να αναπαράγει το σχόλιό μου επακριβώς–αυτό ήταν το θέμα της εκδήλωσης: το βιβλίο, που υπήρχε και ήταν εκεί. Εμένα σχολίαζε μιλώντας. Mea verba. Δικά μου λόγια είπε, και βρήκε τον μπελά της.

Μέσα στη χαλαρότητα μιας παρουσίασης βιβλίου λέγονται πολλά. Η Δόμνα πληρώνει, ούτως ειπείν, την επιμέλεια των εκδόσεων Μεταίχμιο να φροντίσουν να βιντεοσκοπηθεί η εκδήλωση. Αυτό δυστυχώς, και φυσικά χωρίς πρόθεση των εκδοτών, δίνει σήμερα δίνει υλικό για αντικυβερνητική προπαγάνδα.

Αυτό δεν με πειράζει–όποιος θέλει να κάνει αντικυβερνητική προπαγάνδα θα βρει τρόπο να τον κάνει, όπως έχει κάθε δικαίωμα. Αυτό που με ενοχλεί είναι η επίθεση σε έναν νέο άνθρωπο, και η παραποίηση των συνθηκών, του περιεχομένου και της αφορμής των λόγων της.

Πολλοί που διαμαρτύρονται για τη μη συμμετοχή αρκετών γυναικών στην κυβέρνηση, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να επιτεθούν με λύσσα στο νεότερο μέλος της, μια νέα γυναίκα, για λόγια που είπε ένας πολύ μεγαλύτερος άνδρας. Αυτό είναι άδικο. Και, λέω για τους άνδρες που το κάνουν, άνανδρο. Όσοι θέλουν να κάνουν τα παλικάρια λοιπόν, ας χτυπήσουν εμένα.

ΥΓ. Στη φωτογραφία παραθέτω τη σελίδα από το δικό μου βιβλίο, ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ, που εκδόθηκε μετά. Το κάνω γιατί εδώ παρουσιάζω την άποψη με πιο δομημένο τρόπο. Η Δόμνα όμως σχολίαζε πιο πρόχειρη μορφή της ίδιας περίπου άποψης, όπως την έγραφα στο βιβλίο μας τον Σταύρο. Αυτή βρίσκεται αναρτημένη, στο πρώτο σχόλιο».

Η απάντηση της Έλενας Ακρίτα και η πρώτη της ανάρτηση

Σχολιάζοντας την ανάρτηση του Απόστολου Δοξιάδη, η Έλενα Ακρίτα έγραψε στον λογαριασμό της στο Facebook: «O Απόστολος Δοξιάδης, με μακροσκελές του κείμενο, δηλώνει πως το επίμαχο σημείο περι δικτατορίας και ‘ψυχικά νοσούντων’ δεν αντλήθηκε από τα λόγια της κυρίας Δομνας Μιχαηλίδου αλλά από το βιβλίο του. Μόνο που στο απόσπασμα που ο ίδιος παραθέτει ως τεκμήριο δεν υπάρχει το παραμικρό περι ‘ψυχικώς νοσούντων’.

Θέλω να πιστεύω πως δεν ισχύει αυτό: λογικά, πως η υφυπουργός Εργασίας δεν είναι φερέφωνο κανενός. Και να πω εδώ πως όσοι τιμούμε τις μνήμες μας και το ιστορικό παρελθόν που εντός τους φέρουν, δεν είμαστε ‘ψυχικά νοσούντες’ – τουλάχιστον όχι περισσότερο από τους υπόλοιπους συμπολίτες μας.

Κι όσοι εμμέσως ή αμέσως υπήρξαμε θύματα της χούντας, μια χαρά καταφέραμε (ή έστω προσπαθήσαμε) να φτιάξουμε τη ζωή μας χωρίς εμμονές και ιδεοληψίες.

Και κάτι τελευταίο, Απόστολε. Όσοι διαφωνούν με την απόψεις σου δεν είναι απαραιτήτως ‘κακόβουλοι’: απλώς διαφωνούν με τις απόψεις σου.

Κι επειδή η Σύλβα με την Καλή ήταν συγκρατουμενες ‘τότε’ να σου πω πώς την περίοδο που συνέπεσαν οι δυο τους στην Ασφάλεια αλλιώς την περιγράφεις εσύ στο βιβλίο σου κι αλλιώς την θυμάμαι εγώ. Τα παιχνίδια της μνήμης προφανώς.

Υ. Γ. Επειδή η μητέρα μου και η αδελφή του Α.Π. Καλή Δοξιάδη, στην δικτατορία μοιράζονταν το ίδιο κελί, για ευνόητους λόγους σχόλια προσβλητικά ή επιθετικά σε αυτή την ανάρτηση θα διαγράφονται. Σεβαστείτε το, θερμή παράκληση».

Προηγουμένως είχε γράψει επίσης στο Facebook: «Παρτε θέση, κύριε Πρωθυπουργέ. «Ποιοι; Αυτοί που είναι ψυχικά νοσούντες; Η έκβαση αυτή της συλλογικής μνήμης φοβάμαι ότι φανερώνει μία συλλογική ψυχική νόσο, παρά μία μεμονωμένη» ΔΟΜΝΑ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, υφυπουργός Εργασίας για τους αγωνιστές της δικτατορίας. Στις φωτογραφίες μερικοί από τους ‘ψυχικά νοσούντες’ που βασανίστηκαν ή δολοφονήθηκαν από την χούντα. Αλέκος Παναγούλης. Νικηφόρος Μανδηλαράς. Ανδρέας – χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Αντρέα -Λεντάκης. Γιώργης Τσαρουχάς. Σάκης Καράγιωργας. Σπύρος Μουστακλής. Περικλής Κοροβέσης. Κίττυ Αρσένη».

Το σχόλιο του Κώστα Αρβανίτη

«Η νέα υφυπουργός Εργασίας έχει – ομολογουμένως – ενδιαφέρουσες απόψεις επί πληθώρας θεμάτων.

Εκτός του ότι υπερηφανεύεται για τις μεταρρυθμίσεις του ’13-14 – τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις και φτωχοποίησαν τον ελληνικό λαό – αποδεικνύοντας ότι αντιμετωπίζει τους πολίτες ως αριθμούς σε πίνακα του ΟΟΣΑ, έχει πολλά να πει και για την Αριστερά στα χρόνια της δικτατορίας.

“Η απώλεια συναισθήματος δικτατορίας, η οποία είναι αντίστοιχη της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου, στη συνέχεια μετατρέπεται σε βαθιά, συλλογική, ψυχική νόσο” γράφει το βιβλίο για το οποίο μιλά η υπουργός στο παρακάτω βίντεο, κάτι που τη βρίσκει σύμφωνη και την προβληματίζει.

Ας μας ενημερώσει η κυρία Μιχαηλίδου πώς ονομάζεται η νόσος, ποια τα συμπτώματα και αν αντιμετωπίζεται με κάποιο ταξίδι στη Μακρόνησο, με έναν βασανισμό ή μια εικονική εκτέλεση.

Ας μας ενημερώσει, μιας κι έχει προσωπική εμπειρία, ποιο στέλεχος της Αριστεράς “βιώνει την απώλεια της δικτατορίας ως απώλεια δικού του προσώπου”.

Διότι τα στελέχη της Αριστεράς που αντιστάθηκαν, συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και επέζησαν στα χρόνια της Χούντας, βιώνουν την απώλεια της δικτατορίας ως αιτία χαράς, αγαλλίασης, δικαίωσης των αγώνων τους. Και ναι, είναι ιστορικά

Διότι οι αριστεροί, στα χρόνια της δικτατορίας, βίωσαν στ’ αλήθεια την απώλεια δικών τους προσώπων.

Για να μη μπερδευόμαστε. Τη δικτατορία τη θρηνούν ως δικό τους πρόσωπο οι φιλοχουντικοί. Οι άνθρωποι που την ευαγγελίζονται και ελπίζουν στην επαναφορά της, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους “επικίνδυνους κομμουνιστάς”.

Η ιστορία έχει τις οπτικές της. Δεν αντέχει όμως την αλλοίωσή της», σχολίασε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης.