Έξι «νάρκες» που υπάρχουν στο δρόμο προς τη σταθεροποίηση αρχικά και την ανάκαμψη-ανάπτυξη στη συνέχεια έχει να αντιμετωπίσει ο Αντώνης Σαμαράς.
Ο πρωθυπουργός, εκτιμά ότι έχουν κλείσει- εν πολλοίς- τα μέτωπα στο εξωτερικό και το στοίχημα του πλέον, όπως τονίζουν και στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου, είναι στο εσωτερικό, όπου καλείται να κάνει πολλά μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα που δεν ξεπερνά τους τρεις μήνες.
Οι αποκρατικοποιήσεις, η προσέλκυση επενδύσεων και κυρίως η καταπολέμηση της ανεργίας είναι οι βασικές προτεραιότητες που έχει θέσει ο πρωθυπουργός για το επόμενο διάστημα.
Σύμφωνα με το Έθνος οι έξι φόβοι του Σαμαρά είναι οι εξής:
1. Η αγορά και τα έσοδα: Το οικονομικό κλίμα που παραμένει βαρύ παρά την καταβολή του μεγαλύτερου μέρους της δόσης-μαμούθ. Η αγορά εξακολουθεί να είναι «στεγνή» ενώ η ανησυχία για το μέλλον δεν έχει ακόμα εξαλειφθεί. Αποτέλεσμα όλων είναι η ραγδαία αύξηση της ανεργίας και τα απανωτά λουκέτα στις επιχειρήσεις.
2. Η κοινωνική έκρηξη: Η κυβέρνηση δεν έχει πείσει ακόμα ότι δε θα υπάρξουν νέα δημοσιονομικά μέτρα, με αποτέλεσμα ένα σημαντικό τμήμα της κοινής γνώμης να δηλώνει απογοητευμένο και να αναζητεί άλλες πολιτικές επιλογές, που φτάνουν ακόμα και μέχρι τα άκρα.
3. Η «γαλάζια ενότητα»: Η συνοχή της ΚΟ της ΝΔ δεν έχει αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα , εάν όμως η κυβέρνηση επιδιώξει να φέρει νέα δημοσιονομικά μέτρα στη Βουλή, τότε είναι πιθανόν να υπάρξει ο κίνδυνος των διαρροών.
4. Το πολιτικό κλίμα: Οι εκρηκτικές πολιτικές αντιπαραθέσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη εντός και εκτός Βουλής. Η λίστα Λαγκάρντ αλλά και τα επεισόδια με τις καταλήψεις κτιρίων έχουν δημιουργήσει τις τελευταίες ημέρες ιδιαίτερα μεγάλη πολιτική ένταση, την οποία κάθε άλλο παρά ήθελαν η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός.
5. Η υπουργική… αφασία: Η αδυναμία ορισμένων υπουργών να ακολουθήσουν τους ρυθμούς που απαιτεί η συγκυρία. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέλη του υπουργικού συμβουλίου δικαιολογούσαν την απραξία τους λέγοντας ότι «όλοι τελούν εν αναμονή της καταβολής της δόσης. Οι αδυναμίες που εξακολουθούν να εμφανίζονται (κυρίως στα λεγόμενα «υπουργεία της καθημερινότητας») πυροδοτούν εκ νέου σενάρια για ανασχηματισμό.
6. Η συνοχή της τρικομματικής κυβέρνησης: Ο πρωθυπουργός είναι υποχρεωμένος να κινηθεί και το επόμενο διάστημα έχοντας στραμμένο το βλέμμα του στο εσωτερικό των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση. Μέχρι στιγμής διαχειρίζεται με ψυχραιμία τις εσωτερικές αντιθέσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι την επόμενη περίοδο θα υπάρξει εσωκομματική νηνεμία.