«Έχουμε μπροστά μας μία πολύ σημαντική μάχη, που θα καθορίσει την πορεία της χώρας από εδώ και πέρα», ανέφερε ο ψυχίατρος και ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, Δημήτρης Πλουμπίδης, μιλώντας στον ρ/σ «105,5 Στο Κόκκινο» για την κάθοδό του στις ευρωεκλογές με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

«Πίστεψα ότι έπρεπε να είμαι εκεί σε αυτή τη μάχη», σημείωσε ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, τονίζοντας, παράλληλα, τη σημασία της παρουσίας σ’ αυτή τη μάχη «καθώς οι Βρυξέλλες καθορίζουν τις τύχες μας και πρέπει […] να κάνουμε πράγματα εκεί, μαζί με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης».

Μιλώντας για το ιστορικό όνομα που φέρει, ο κ. Πλουμπίδης τόνισε: «Σε αυτές τις εκλογές κρίνομαι για αυτά που έχω κάνει εγώ, για τη δική μου πορεία κρίνομαι».

«Οπωσδήποτε, φέρω το όνομα του πατέρα μου, κάτι πολύ σημαντικό και τιμητικό. Αλλά δεν κρίνομαι για τη δική του πορεία, κρίνομαι για τη δική μου», είπε και αναφερόμενος στα σχόλια που συνόδευσαν την υποψηφιότητά του με αιχμή στο όνομά του, πρόσθεσε: «Είμαι αρκετά μεγάλος σε ηλικία, τα ακούω αυτά πάρα πολλά χρόνια, είμαι προπονημένος και γι’ αυτό δεν με αγγίζουν».

Επίσης, χαρακτήρισε «πολύ μεγάλο λάθος» να ταυτίζει κάποιος την πορεία του με αυτή των γονιών του και να πιστεύει, όπως είπε, «ότι μπορούμε να εκπροσωπούμε εμείς πράγματα που έχουν γίνει σε άλλη εποχή», τονίζοντας πως «πάντα κρίνεται κανείς από το παρόν».

Χαρακτήρισε, δε, όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, «τιμητικό» το σχόλιο του Χρήστου Χωμενίδη, ο οποίος ανέφερε ότι «ο Δημήτρης Πλουμπίδης δεν είναι γόνος. Είναι εξαιρετικός ψυχίατρος. Το γεγονός πως όντας γιου του μαρτυρικού Νίκου Πλουμπίδη κατάφερε -τα φοβερά εκείνα χρόνια- να χαράξει τον δικό του δρόμο στη ζωή, τον τιμάει διπλά».

Μιλώντας για τον τομέα της Υγείας σημείωσε, μεταξύ άλλων, «έχουν πολλά θετικά, αλλά και πολλά αρνητικά, κυρίως νεοφιλελεύθερης έμπνευσης, δηλαδή οικονομικές περικοπές».

Σχετικά με την ψυχική υγεία, υπογράμμισε: «Ο ψυχικά άρρωστος είναι συνήθως και κοινωνικά αδύναμος, περιθωριοποιημένος. Άρα, όλες οι πολιτικές ψυχικής υγείας αναγκαστικά αφορούν και το κοινωνικό κομμάτι. Αυτό μας επεκτείνει και στην υπόλοιπη Υγεία». Τόνισε, δε, ότι «αλλιώς είναι άρρωστος κάποιος με σημαντικό εισόδημα και αλλιώς κάποιος που δεν έχει».

Για τον χώρο της ψυχιατρικής στην Ελλάδα, είπε ότι τα τελευταία τριάντα χρόνια «επιχειρήθηκε να βγει από τα κλειστά ιδρύματα και να ασκείται μέσα στον κοινωνικό ιστό, στα Κέντρα Ψυχικής Υγείας, αλλά και στα ιδιωτικά ιατρεία. Κυρίως, να πάψει ο εγκλεισμός να είναι η απάντηση στην ψυχική νόσο. Έχουν γίνει πολλά, αλλά είναι κάτι που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, είναι στην πορεία της αυτή η αλλαγή», υπογράμμισε ο κ. Πλουμπίδης.