«Βασικός μας αντίπαλος είναι οι πληγές που η κρίση έχει αφήσει σε αυτή την πόλη. Είναι οι μεγάλες κοινωνικές ανισότητες και η άνοδος της ακροδεξιάς. Είναι η εγκατάλειψη που υπάρχει στις γειτονιές»: το μήνυμα αυτό στέλνει ο Νάσος Ηλιόπουλος, στην πρώτη του συνέντευξη, με την ιδιότητα του υποψήφιου δημάρχου Αθηναίων.

«Είμαστε κομμάτι αυτής της πόλης και της χρωστάμε πολλά» λέει και προσθέτει: «Όλα αυτά τα χρόνια η Αθήνα είχε μάθει σε δημοτικές αρχές που ήταν πολύ κοντά στην πλατεία Συντάγματος και στο κεντρικό πολιτικό σύστημα και πολύ μακριά από τις γειτονιές. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξουμε».

Μέσω της συνέντευξής του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ζητά τη συμμετοχή του κόσμου και θέτει ως βασικό του στόχο, τη δημιουργία μιας δημοτικής αρχής που «θα ασχοληθεί με όλα αυτά που μπορεί να φαίνονται ‘μικρά’ αλλά αποτελούν όρο αξιοπρέπειας για την ζωή των πολιτών».

Η συνέντευξη του Ν. Ηλιόπουλου στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων έχει και δύο «Δεν»: «Δεν είμαστε περαστικοί από αυτή την πόλη», «Δεν αντιμετωπίζω την Αθήνα ως αφετηρία για άλλους πολιτικούς σχεδιασμούς». Το αντίθετο: «Το να αφήνεις την κεντρική πολιτική σκηνή για να υπηρετήσεις την πόλη στην οποία έχει μεγαλώσει και ζεις, νομίζω ότι δείχνει μια αντίστροφη πορεία από αυτή που έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα».

Κληθείς από το Πρακτορείο να σχολιάσει συνθήματα της καμπάνιας του Κώστα Μπακογιάννη, ο συνομιλητής μας μιλά για «ένα μεγάλο πρόβλημα του σύγχρονου πολιτικού λόγου (που) είναι ότι πολλές φορές εμφανίζεται τόσο στρογγυλός που μπορεί να χωράει τους πάντες ακριβώς επειδή δεν λέει τίποτα». Στον αντίποδα, ζητά από τους ανθυποψηφίους του να πάρουν θέση σε μια σειρά από ερωτήματα που επηρεάζουν την λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Στην κριτική του προς τον κ. Μπακογιάννη, σημειώνει επιπλέον ότι «πολέμησε την απλή αναλογική», ενώ τον κατηγορεί και για «απότομη στροφή», συγκεκριμένα «από ένα ήπιο φιλελεύθερο προφίλ στην κεντρική ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας, “νόμος και τάξη”».

Για το τελευταίο ειδικότερα, ο υποψήφιος της δημοτικής κίνησης «Ανοιχτή πόλη» υποστηρίζει ότι κάτι δείχνει το «να ιεραρχήσεις ως πρώτο ζήτημα την αστυνόμευση». Ειδικά μάλιστα «όταν επιλέγεις να το κάνεις μέσα από την γειτονιά εκείνη, που αποτέλεσε το δοκιμαστικό σωλήνα για την εξάπλωση της επιρροής των νεοναζί».

Όσον αφορά τον Γιώργο Καμίνη, εκφράζει την άποψη ότι «λειτούργησε περισσότερο με το βλέμμα στην κεντρική πολιτική σκηνή και πολύ λιγότερο στα προβλήματα των ανθρώπων της πόλης».

Κάνει, τέλος, αναλυτικό, θετικό απολογισμό από το διάστημα που ήταν στο Υπουργείο Εργασίας.