Σταθερές στο 50-75% βρίσκονται οι πιθανότητες εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, σύμφωνα με τη Citigroup, η οποία μάλιστα δεν έχει αναιρέσει το σενάριο που είχε παρουσιάσει πριν από τις εκλογές και το οποίο ήθελε τη χώρα μας να βγαίνει από την ευρωζώνη τον προσεχή Ιανουάριο.
Σύμφωνα με τη νέα ανάλυση του επικεφαλής οικονομολόγου της επενδυτικής, Willem Buiter, η ύφεση θα φτάσει στο 7,5% και η ανεργία στο 23,6% φέτος, ενώ για το 2013, το έτος εξόδου, η ύφεση θα είναι στο 10,1% και η ανεργία στο 29%. Ωστόσο, επιστρέφοντας στο εθνικό νόμισμα, η Ελλάδα θα δει τον πληθωρισμό της στο 15% και το χρέος στο 437,3% από 156% φέτος, εξαιτίας της ραγδαίας υποτίμησης.
Ο Buiter θεωρεί ότι η έξοδος θα έλθει μετά από διακοπή της χρηματοδότησης της Τρόικας, η οποία θα προκληθεί μετά από την έκθεση ότι η κυβέρνηση δεν τήρησε τις προϋποθέσεις του προγράμματος.
Σ’ αυτήν την περίπτωση, η Ελλάδα θα αποφάσιζε στάση πληρωμών, προκαλώντας τη χρεοκοπία, ενώ στοπ θα έμπαινε και στα κεφάλαια που χρησιμοποιούν οι ελληνικές τράπεζες από την ΕΚΤ και τον ELA. Οι συνέπειες για την οικονομία και την κοινωνία της χώρας θα ήταν τρομακτικές, αναφέρει ο chief economist της Citi.
Ο Buiter εκτιμά ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα. Η Τρόικα μπορεί να έχει τη δυνατότητα να δώσει περισσότερο χρόνο ώστε να μειωθεί το έλλειμμα στο στόχο του 3%, αλλά δεν θα υπάρξουν ουσιαστικές αλλαγές στους όρους. Η εκταμίευση των 30 δισ. ευρώ αναμένεται να γίνει προς το τέλος του καλοκαιριού, αλλά πιθανόν να είναι και η τελευταία. Εάν δεν υπάρξει τήρηση των όρων, δεν θα ακολουθήσουν άλλες δόσεις, με αποτέλεσμα να επιλεχθεί τελικά από την Ελλάδα η έξοδος από το ευρώ.
Η επόμενη μέρα της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα θα βρει τη χώρα με μέτρα ελέγχου των κεφαλαιακών ροών και συναλλάγματος, καθώς και προσωρινή αναστολή της συμφωνίας Σένγκεν. Την ίδια ώρα στην Ευρώπη μπορεί να συζητείται η διάσωση της Ισπανίας και της Ιταλίας.
Η Citigroup θεωρεί ότι η Ελλάδα μπορεί να παραμείνει χώρα μέλος της ΟΝΕ αν προωθήσει άμεσα το ευρύ πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων, και αν εφαρμόσει τα μέτρα λιτότητας. Αυτό βέβαια προϋποθέτει και παραχωρήσεις από την Τρόικα.
Επιπλέον, δεν θα αποφύγει μία ακόμη αναδιάρθρωση του χρέους της, αυτή τη φορά σε αυτό που διακρατούν οι θεσμικοί πιστωτές, δηλαδή η ΕΚΤ και ο EFSF, μετατρέποντας για παράδειγμα το χρέος σε ομόλογα με μηδενικό κουπόνι και ανοιχτό χρόνο αποπληρωμής. Παράλληλα, οι δανειστές της χώρας θα πρέπει να αποφασίσουν να τηρηθεί η χρηματοδότηση των ελλειμμάτων και των ελληνικών τραπεζών, τόσο μέσω της ΕΚΤ και του ELA.
