Μηνύματα αισιοδοξίας για τη συνέχεια, τόσο για το ΠΑΣΟΚ όσο και για τη χώρα επιχείρησε να στείλει χθες ο Ευ. Βενιζέλος στην πρώτη του εφ΄ όλης της ύλης συνέντευξη ως υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στα γραφεία της Ιπποκράτους. Από τη δεύτερη ανάγνωση αυτών των μηνυμάτων ωστόσο προκύπτουν …ειδήσεις.

Πρώτον ο κ. Βενιζέλος έδειξε -ή καλύτερα δεν έκρυψε- έχει βαθιά επίγνωση της δύσκολης θέσης στην οποία βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ, της ρήξης που έχει επέλθει ανάμεσα στο κόμμα και τους ψηφοφόρους του, αλλά και της δύσκολης θέσης που βρίσκεται ο ίδιος ως βασικός παράγοντας της πολιτικής και οικονομικής κρίσης των τελευταίων μηνών.

Δεύτερον, επιχείρησε τραβώντας μία γραμμή, να διαχωρίσει το νέο του ρόλο από τη θέση του στις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου και έτσι να γίνει ο ίδιος φορέας μίας νέας αρχής.

Στο πλαίσιο της τακτικής του επιμερισμού των ευθυνών και προκειμένου να εμφανιστεί ως αμέτοχος στην πρώτη περίοδο των εγκληματικών πολιτικών λαθών που οδήγησαν στο πρώτο μνημόνιο, διαχώρισε το πρώτο από το δεύτερο μνημόνιο, θέλοντας να στείλει το μήνυμα ότι με το πρώτο που δεν είχε ο ίδιος ιδιαίτερη συμβολή δεν επήλθε η λύση αλλά αντιθέτως επιτάθηκαν τα προβλήματα, αλλά λύση προήλθε με το δεύτερο και τη νέα δανειακή σύμβαση. «Δε θέλω να επεκταθώ σήμερα αλλά η διαφορά στις δύο φάσεις είναι σαφείς» είπε.

Τρίτον, δεν έκρυψε το άγχος του για την Κυριακή, για το ποσοστό της συμμετοχής, το ποσοστό του λευκού και του άκυρου αλλά και το φόβο των επεισοδίων.

Και αυτός είναι ο λόγος που αφενός επέρριψε στο καταστατικό την ευθύνη για το γεγονός ότι κατεβαίνει ως μοναδικό άλογο στην κούρσα της διαδοχής, λέγοντας ότι ο ίδιος θα επιθυμούσε να υπήρχαν και άλλες υποψηφιότητες και αφετέρου επιχείρησε να χρεώσει ενδεχόμενα επεισόδια της Κυριακής σε κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που ανέχονται -όπως είπε- τη βία.

Τέταρτον, δεν έκρυψε το φόβο του για την απόρριψη από τη συντριπτική πλειοψηφία των μεσαίων και χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων όταν για δύο ή τρεις φορές και επικαλούμενος το απόρρητο των τεχνικών λεπτομερειών της διαπραγμάτευσης είπε ότι ήταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στο όνομα του άνεργου, του συνταξιούχου, του μικρού και μεσαίου επιχειρηματία ακόμα και της μονογονεϊκής οικογένειας ή των αναπήρων, «και ακόμα και αν γνώριζε ότι πλήττει ατομικά συμφέροντα έπρεπε να συνδυάσει όλα αυτά υπέρ του γενικού συμφέροντος του ελληνικού λαού και της χώρας».

Πέμπτο, απηύθυνε γενικό προσκλητήριο προς τα επώνυμα και ανώνυμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν παρέλειψε να κατατάξει στις δυνάμεις της ανευθυνότητας και της δημαγωγίας τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που έφυγαν ή αποστασιοποιήθηκαν. Άφησε πάντως ανοικτό παράθυρο για κινήσεις που θα γίνουν από Δευτέρα, όταν απάντησε ότι η επιστροφή των διαγραφέντων θα αξιολογηθεί ως κάθε περίπτωση ξεχωριστά.

Έκτο, απέρριψε την μετεκλογική συνεργασία με δυνάμεις όπως η ΝΔ, η παραδοσιακή Αριστερά ή η «συμπαθής Αριστερά» εννοώντας τη Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη, αλλά παράλληλα άφησε παράθυρο μετεκλογικής συνεργασίας λέγοντας ότι την απάντηση στο ερώτημα «πως θα κυβερνηθεί η χώρα» θα τη δώσει ο ίδιος ο ελληνικός λαός στις εκλογές. «Ακυβέρνητες πολιτείες δεν υπάρχουν. Ακυβέρνητες πολιτείες είναι μόνο αυτές που παραπαίουν και οδηγούνται στην καταστροφή» είπε χαρακτηριστικά.

Εβδομο, ούτε επιβεβαίωσε, ούτε διέψευσε τα σενάρια που θέλουν αλλαγές σε όνομα και σύμβολα στο ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές και αναλόγως του εκλογικού αποτελέσματος. Αφορμή στάθηκε το φόντο στο οποίο μίλησεκ, ένα άσπρο φόντο με μία πράσινη γραμμή και τη λέξη «Αρχίζουμε» από την οποία έλειπαν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο πράσινος ήλιος: « Η δημοκρατική παράταξη έχει παραδόσεις, έχει συνέχεια και έχει πάντα το δικαίωμα της ανανέωσης. Το ζήτημα δεν είναι να αλλάξουμε σύμβολα. Το ζήτημα είναι να δώσουμε σύγχρονο, δυναμικό και αξιόπιστο περιεχόμενο στα σύμβολα» είπε.