«Αναμφίβολα, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στην αιωνόβια ζωή του αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ελληνικού αστικού πολιτικού κόσμου» ανέφερε ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, στην ομιλία του στην Βουλή στο πολιτικό μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
«Στα χρόνια της Κατοχής υπήρξε στέλεχος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης η οποία βρισκόταν σε στενή συνεργασία με το Βρετανικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής. Με τη δράση του, πρωτοβουλίες του και πρακτικές ενέργειές του, συνέβαλε ώστε να αποκατασταθεί η κλονισμένη αστική εξουσία εξαιτίας και της στάσης της τότε ηγεσίας της κατά τη διάρκεια της Κατοχής και αμέσως μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων, αλλά και εξαιτίας της δράσης και της μεγάλης επιρροής μέσα στον λαό της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης», προσέθεσε.
Ο κ. Κουτσούμπας είπε ότι η υπεράσπιση της αστικής εξουσίας αποτέλεσε σταθερό προσανατολισμό του Κ. Μητσοτάκη και όλη την περίοδο της ενεργού, στη συνέχεια, ανάμιξής του στη πολιτική ζωή του τόπου από το 1946 οπότε εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής μέχρι την ανάληψη άλλων αξιωμάτων στον πολιτικό βίο, όπως υπουργικές θέσεις, αρχηγία κόμματος μέχρι και την ανάδειξή του στην θέση του εκλεγμένου πρωθυπουργού της χώρας.
«Σε αυτό το πλαίσιο πρωταγωνίστησε στις προσπάθειες διαφόρων αναγκαίων εκσυγχρονισμών που απαιτούνταν για την αποτελεσματικότερη άσκηση και εδραίωση της αστικής εξουσίας και κυριαρχίας» είπε ο κ. Κουτσούμπας προσθέτοντας ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης «ήταν από τις πολιτικές προσωπικότητες του αστικού κόσμου που κατάλαβαν σχετικά νωρίς ότι για την αντιμετώπιση του εργατικού-λαϊκού, του κομμουνιστικού κινήματος δεν αρκούσε η καταστολή, οι διώξεις, αλλά επιβαλλόταν και η προώθηση πολιτικών μέτρων συμμετοχής και ενσωμάτωσης του, τελικά, στο αστικό πολιτικό σύστημα».
«Από τη σκοπιά αυτή», συνέχισε ο κ. Κουτσούμπας, «από την αρχή (ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης) ήταν ανοιχτός στην προοπτική ελεύθερης πολιτικής δράσης του ΚΚΕ μέχρι και το σημείο βέβαια που και το ίδιο θα περιόριζε τους στόχους και τη δράση του στα όρια και στα πλαίσια της αστικής διαχείρισης».
«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης περιπλέχτηκε στις αντινομίες και στις αντιφάσεις που πήγαζαν από το τρίγωνο Στρατός-Παλάτι-Κυβέρνηση της μεταπολεμικής αστικής εξουσίας και τις διαφορετικές διεθνείς συμμαχίες που προωθούσαν οι διάφορες αντιμαχόμενες μερίδες της αστικής τάξης, της κυρίαρχης τάξης στη χώρα πριν από την εγκαθίδρυση της δικτατορίας. Ως αποτέλεσμα έφυγε από την Ένωση Κέντρου και την κυβέρνησή της τον Ιούλιο του 1965, συνεχίζοντας όμως να υπερασπίζεται τα στρατηγικά συμφέροντα του συστήματος, αντιτασσόμενος, όπως και άλλοι αστοί πολιτικοί της περιόδου στο στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967», είπε ο κ. Κουτσούμπας όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Αναφέρθηκε στην συμμετοχή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην πολιτική ζωή της χώρας, μετά την πτώση της δικτατορίας, αρχικά ως ανεξάρτητου και στη συνέχεια ως στελέχους και αρχηγού της ΝΔ.
«Η ανάδειξη της ΝΔ στη κυβέρνηση και του ίδιου στην πρωθυπουργία το 1990 συνδέθηκε και με την ψήφιση αντιλαϊκών μέτρων σε ένα εγχώριο και διεθνές περιβάλλον που σημαδευόταν από την προώθηση αντεπαναστατικών ανατροπών στις σοσιαλιστικές χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, στην Σοβιετική Ένωση, αλλά και την προετοιμασία συμμετοχής της Ελλάδας στην ΕΕ, την περίοδο, τότε της μετατροπής της από ΕΟΚ σε ΕΕ με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ», πρόσθεσε.
Επισήμανε ότι ακόμα και μετά την πτώση της κυβέρνησής του, το 1993, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συνέχισε να υποστηρίζει με συνέπεια τις στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης, τις διεθνείς συμμαχίες της, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ ενώ «έδωσε ανεπιφύλακτα την στήριξή του σε όλες τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και μεταρρυθμίσεις, σε όλα, τελικά, τα μετέπειτα μνημόνια».
«Το ΚΚΕ αντιμετώπισε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη με βάση αντικειμενικά δεδομένα, όπως άλλωστε κάνει για κάθε πολιτικό αντίπαλό του, σε συνδυασμό με τα συνολικά κριτήρια που διατηρεί ως σήμερα προκειμένου να κρίνει το ρόλο μιας κυβέρνησης, ενός ηγέτη απέναντι στο λαϊκό κίνημα. Κάποιοι, μερικές φορές, μας κατηγορούν ότι είμαστε σκληροί και ισοπεδωτικοί απέναντι σε αντιπάλους μας.
Άλλοι πάλι για τους δικούς τους λόγους ισχυρίστηκαν ότι είμαστε επιεικείς, ότι πάντα ίσως και να υπήρχαν διάφορα κρυφά μορατόριουμ μαζί τους. Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει. Αν και σκληρός ιδεολογικά και πολιτικά αντίπαλος, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πάντα έλεγε αυτά που πίστευε, με ευθύτητα αντιμετώπιζε τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Με ευθύτητα και πολιτικά επιχειρήματα τον αντιμετωπίσαμε πάντοτε και εμείς. Το ΚΚΕ αναγνωρίζει στο πρόσωπό του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ένα μεγάλο και ικανό αντίπαλο με καθαρό πολιτικό λόγο. Καθαρά και με ευθύτητα το Κόμμα μας, αντιπαρατέθηκε στις πολιτικές θέσεις και απόψεις του, με πολιτικά επιχειρήματα, χωρίς μισόλογα, χωρίς μικροκομματικούς ελιγμούς. Πιστεύουμε ότι αυτό μας το αναγνώρισε και ότι δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση, χάριν σκοπιμότητας, αυτές τις ώρες να κρύβουμε λόγια, ακόμα και τώρα που πλέον δεν είναι στην ζωή», κατέληξε ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ.
