Τα σχέδιά του για μία νέα εθνική φαρμακευτική πολιτική, ένα ισχυρό κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στην Πολιτεία, στην κοινωνία και στους φορείς της αγοράς φαρμάκου, που θα καλύπτει τις αυξανόμενες υγειονομικές ανάγκες του πληθυσμού, θα σέβεται τα δικαιώματα των ασθενών, θα ενισχύει την κοινωνική προστασία των αδύναμων και θα διασφαλίζει τη δημόσια υγεία και το δημόσιο συμφέρον, παρουσίασε σήμερα ο αρμόδιος υπουργός, Ανδρέας Ξανθός, στη συνάντηση των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου για το φάρμακο, που διεξάγεται στην Αθήνα.
«Μας κινητοποιεί η κοινή αγωνία για τη δυνατότητα να συνδυαστεί η πρόσβαση των πολιτών μας σε καινοτόμα φάρμακα με τεκμηριωμένo κλινικό όφελος και θετική επίδραση στην εξέλιξη της νόσου και την ποιότητα ζωής των ασθενών, με την προφανή ανάγκη να τηρηθούν οι δημοσιονομικοί περιορισμοί που υπάρχουν σε όλες τις χώρες και να διασφαλιστεί η οικονομική βιωσιμότητα των δημόσιων συστημάτων υγείας», τόνισε ο κ. Ξανθός στους συναδέλφους του από την Κύπρο, την Ιταλία, την Πορτογαλία και τη Μάλτα.
Μάλιστα, τους ζήτησε τη συστηματικότερη συνεργασία και κοινή δράση στο πεδίο της φαρμακευτικής πολιτικής, κυρίως στον πολύ σημαντικό τομέα της διαπραγμάτευσης των τιμών αποζημίωσης των καινοτόμων και ακριβών φαρμάκων.
Ο Έλληνας υπουργός έκανε λόγο για πανευρωπαϊκή συνεργασία για το καλό των ασθενών, «περιορίζοντας τη δυνατότητα της φαρμακοβιομηχανίας να εκμεταλλεύεται τη δεσπόζουσα ή μονοπωλιακή θέση της στην αγορά και να ασκεί πιέσεις, να απειλεί με αποσύρσεις, να θέτει σε μειονεκτική θέση τους ασθενείς και τα συστήματα υγείας ολόκληρων χωρών».
Ο κ. Ξανθός έφερε ως χαραχτηριστικό παράδειγμα τα φάρμακα για την πλήρη ίαση των πασχόντων από χρόνια ηπατίτιδα C, τα οποία, όπως είπε, έχουν απαγορευτική τιμή αποζημίωσης για την πλήρη κάλυψη όλων των ασθενών που τα χρειάζονται και συμπλήρωσε ότι «ήδη, ολοκληρώνεται στη χώρα μας, για πρώτη φορά, η διαπραγμάτευση για τα φάρμακα της ηπατίτιδας C, μεταξύ της βιομηχανίας και της ειδικής Επιτροπής του ΕΟΠΥΥ, προσδοκώντας θετική κατάληξη και αξιόλογη μείωση των δυσβάστακτων τιμών αποζημίωσής τους».
Ούτε λίγο, ούτε πολύ ο υπουργός είπε ότι η φαρμακευτική πολιτική που ασκήθηκε μέχρι σήμερα απέτυχε. Όπως εξήγησε, η δημόσια εξωνοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη υποχώρησε κατά 62% μεταξύ 2009 και 2015, χωρίς, όμως, να επηρεαστεί ο όγκος των συνταγών, χωρίς να αυξηθεί η διείσδυση των γενοσήμων στην αγορά, χωρίς να αποτραπεί το φαινόμενο της υποκατάστασης φθηνών και αποτελεσματικών φαρμάκων με νεότερα και πολύ ακριβότερα, χωρίς μέριμνα για τη μείωση της οικονομικής επιβάρυνσης των πολιτών, χωρίς καμία διαπραγμάτευση με τη φαρμακοβιομηχανία αποδεκτών τιμών αποζημίωσης για τα καινοτόμα φάρμακα υψηλού κόστους, που έχουν τα τελευταία χρόνια ραγδαία αύξηση και επικίνδυνα «χωροκατακτητική» συμπεριφορά.
Ο κ. Ξανθός κατέληξε λέγοντας ότι με την πολλαπλασιαστική επίδραση όλων των πρωτοβουλιών, σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο, οι φαρμακοβιομηχανίες θα πάρουν το μήνυμα ότι η διαπραγμάτευση μίας κοινωνικά αποδεκτής αποζημίωσης στην τιμή των καινοτόμων φαρμάκων, είναι, πλέον, μονόδρομος.
