«Η Ειδομένη και το Καλαί αποτελούν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα της αποτυχίας της ΕΕ να διαχειριστεί με τρόπο δημοκρατικό, δίκαιο και ισορροπημένο το προσφυγικό ζήτημα». Αυτό απαντά ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημούλης, σε ερώτηση εάν η Ειδομένη είναι το νέο Καλαί, σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδ Il Fatto Quotidiano.
Σύμφωνα με τον κ. Παπαδημούλη «η ΕΕ δεν μπορεί να εφαρμόσει τις αποφάσεις που η ίδια έχει λάβει (το πρόγραμμα μετεγκατάστασης του περασμένου Σεπτεμβρίου) και παραμένει καταφανώς αδύναμη να επιβάλλει κυρώσεις ενάντια σε εκείνα τα κράτη-μέλη και σε υποψήφια κράτη-μέλη που κρατούν τα σύνορά τους κλειστά».
«Όσο η ΕΕ είναι αντιμέτωπη με την δική της έλλειψη αποφασιστικότητας, επιδεικνύοντας ένα τεράστιο κενό ηγεσίας, η κατάσταση και στις δύο περιοχές θα χειροτερεύει. Εντούτοις, ακόμα και μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, η ελληνική κυβέρνηση καταβάλλει συνεχείς προσπάθειες για τη μεταφορά προσφύγων από την Ειδομένη προς οργανωμένα κέντρα υποδοχής» προσθέτει.
Όσον αφορά την ΠΓΔΜ, η οποία δεν είναι κράτος-μέλος της ΕΕ, αλλά εμποδίζει εμποδίζει τους πρόσφυγες να φτάσουν στην ΕΕ ο κ. Παπαδημούλης υπογραμμίζει ότι υπεύθυνη για το κλείσιμο των συνόρων και την ελλιπέστατη εφαρμογή της συμφωνίας μετεγκατάστασης είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση. «Η ΠΓΔΜ από την πλευρά της έχει προβεί σε μονομερείς ενέργειες που προκαλούν προβλήματα και για αυτόν τον λόγο πρέπει να της επιβληθούν κυρώσεις. Οι αστυνομικές δυνάμεις της χώρας χρησιμοποιούν βία κατά των προσφύγων, ανθρώπων δηλαδή που έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους για να γλιτώσουν από τον πόλεμο και να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Αυτές οι ενέργειες είναι απαράδεκτες και ανεπίτρεπτες. Η ελληνική κυβέρνηση και το ΥΠΕΞ έχουν προβεί στα σχετικά διαβήματα και περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η αντίδραση της ΕΕ και της Κομισιόν» επισημαίνει.
Για τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει ότι «η ελληνική κυβέρνηση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια παρά τις πολύ μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει, όπως η έλλειψη πόρων, η ελλιπής τεχνική και σε ανθρώπινο δυναμικό υποστήριξη από την ΕΕ. Παρόλα αυτά, η κινητοποίηση των τοπικών Αρχών, των πολιτών, πολλών ΜΚΟ είναι συγκλονιστική, τόσο στα ελληνικά νησιά, όσο και σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Όλος ο κόσμος γνωρίζει την αλληλεγγύη που δείχνουν οι Έλληνες, όπως, επίσης, γνωρίζει και την ανικανότητα της ΕΕ να κρατήσει τα σύνορα ανοιχτά και ασφαλή για τους πρόσφυγες».