Η ανακούφιση στο μέγαρο Μαξίμου μετά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης ήταν προσωρινή. Τα μαύρα σύννεφα επέστρεψαν πάνω από την κυβέρνηση και ουδείς είναι βέβαιος αν θα φέρουν καταιγίδα. Οι περισσότεροι βουλευτές δέχθηκαν με ικανοποίηση την αναδόμηση της πολιτικής ηγεσίας στο υπουργείο Οικονομικών. Είχαν μάλιστα μείνει με την εντύπωση ότι ορισμένα από τα επώδυνα μέτρα του μεσοπρόθεσμου είχαν αποσυρθεί, όπως τους διαβεβαίωνε ο Γ. Παπακωνσταντίνου.
Ωστόσο, ο νέος υπουργός Οικονομικών, Ευ. Βενιζέλος, τους προσγείωσε ανωμάλως. Αφού «άδειασε» τον προκάτοχό του, εγκαλώντας τον για απρονοησία και επειδή υποσχέθηκε βελτιώσεις χωρίς να έχει πάρει την έγκριση της τρόικας, παρουσίασε ένα Μεσοπρόθεσμο που ελάχιστα διαφέρει από την αρχική επαχθή εκδοχή του, η οποία είχε ξεσηκώσει τους πάντες στο ΠΑΣΟΚ.
Η παταγώδης διάψευση των προσδοκιών αναζωπύρωσε τις εντάσεις στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής ομάδας. «Ζεματισμένοι» έβγαιναν οι βουλευτές από τη συνεδρίαση του κοινοβουλευτικού τομέα εργασίας την Πέμπτη το μεσημέρι, αμέσως μετά την ενημέρωση που τους έκανε ο Ε. Βενιζέλος. Όλα εκείνα για τα οποία είχαν δώσει μάχες ώστε να αφαιρεθούν από το Μεσοπρόθεσμο επέστρεψαν χωρίς επιπλέον να υπάρχει περιθώριο για νέα διαπραγμάτευση. Ήταν φυσικό λοιπόν να αντιδράσουν και μερικοί να διατυπώσουν ανοιχτά την απειλή ότι δεν μπορούν να το ψηφίσουν γιατί θα εκτεθούν στις περιφέρειές τους.
Ετσι τώρα στην κυβέρνηση έχουν επιδοθεί σ’ έναν αγώνα να εντοπίσουν τους ύποπτους βουλευτές που στην ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο θα κάνουν την «απονενοημένη» κίνηση. Συνεργάτης του πρωθυπουργού είπε στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» ότι «το μεσοπρόθεσμο θα περάσει». Στην ερώτησή μας αν «θα υπάρξουν διαρροές» η απάντηση ήταν η εξής: «Θα ξέρουμε τη Δευτέρα, το Σαββατοκύριακο είναι κρίσιμο». Θέμα κομματικής πειθαρχίας δεν θα βάλει η κυβέρνηση, όπως αναφέρει το μέγαρο Μαξίμου, ωστόσο όποιος καταψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο «θα τεθεί εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας». Ενδεχομένως η ίδια ποινή θα επιβληθεί και σε κείνους που θα ψηφίσουν μεν το Μεσοπρόθεσμο επί της αρχής αλλά θα αρνηθούν να στηρίξουν τους ξεχωριστούς νόμους για τις ιδιωτικοποιήσεις.
Αν οι «απείθαρχοι» βουλευτές ξεπεράσουν το αριθμητικό όριο για τη δεδηλωμένη, η μόνη διέξοδος είναι οι εκλογές.
Ο Α. Σαμαράς μέχρι τώρα αντιστέκεται και μάλλον θα επιμείνει στη γραμμή του «όχι», γιατί, σύμφωνα με την ανάλυσή του, ένα από τα διακυβεύματα της συγκυρίας είναι η αντοχή του δικομματισμού.
Αν ο Γ. Παπανδρέου υιοθετήσει τη συλλογιστική Βενιζέλου αλλά η Ν.Δ. δεν «τσιμπήσει» το δόλωμα των 180, θα στηθούν κάλπες. Τα επιχειρήματα που θα επιστρατεύσουν τα δύο κόμματα εξουσίας μπορούμε να τα προβλέψουμε: Το ΠΑΣΟΚ θα λέει ότι «η πρότασή μου για τη διάσωση της χώρας είναι η νέα δανειακή σύμβαση και χωρίς αυτήν θα βουλιάξουμε» και η Ν.Δ. θα απαντά ότι το φάρμακο δεν θεραπεύει τον ασθενή, τον σκοτώνει.
Η κυβέρνηση πιστεύει ότι διαθέτει και άλλη λύση για να εκτονώσει την κοινωνική δυσαρέσκεια και να παγιδεύσει τους αντιπάλους της. Είναι το δημοψήφισμα. Υπό κανονικές συνθήκες θα γίνει τον Οκτώβριο. Κορυφαίος υπουργός είπε στην «Κ.Ε.» ότι «θέτοντας ερωτήματα που είναι «πιασάρικα» (χρηματοδότηση κομμάτων, εκλογικός νόμος, διαφάνεια, αλλαγές στη λειτουργία των θεσμών), θα βάλουμε τους πολίτες στο προσκήνιο και θα δυσκολέψουμε τη ζωή των κομμάτων». Ομως για να έχει αποτελέσματα η τακτική αυτή πρέπει να συντρέξουν δύο προυποθέσεις: να βρει ανταπόκριση στην κοινωνία και να δεχθεί η αντιπολίτευση να εμπλακεί στη διαδικασία.
Το ΚΚΕ έχει δηλώσει ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να υπονομεύσει τη μεθόδευση της κυβέρνησης και μιλάει για «δημοψήφισμα-παγίδα για ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας». Σφόδρα επιφυλακτική με το δημοψήφισμα είναι η Νέα Δημοκρατία.
