Έναν απολογισμό για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ και τον ρόλο του στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας έκανε το ιστορικό στέλεχος του Κινήματος,Τηλέμαχος Χυτήρης.
«Η 3η Σεπτεμβρίου αναδεικνύει όχι απλώς ως την ημερομηνία ίδρυσης ενός πολιτικού κόμματος, αλλά ως μια καθοριστική καμπή για την πορεία της χώρας, λόγω των αλλαγών και των πολιτικών που έφερε το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ έφερε για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια κοινωνική πολιτική που έθεσε στο επίκεντρο τον πολίτη, αναδεικνύοντας ότι η κυβέρνηση νοιάζεται γι’ αυτόν. Αυτή η αλλαγή νοοτροπίας και οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις είναι που, κατά την άποψή του, καθιστούν την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ τόσο σημαντική», είπε ο πρώην υπουργός, μιλώντας στην ΕΡΤ.
Επιπλέον, ο κ. Χυτήρης αναφέρθηκε «στην ανάγκη για τολμηρή και πρωτοποριακή πολιτική, που δεν ακολουθεί απλώς τις εξελίξεις, αλλά τις καθοδηγεί και επικαλέστηκε «το όραμα, τη θέληση, και την τόλμη που χαρακτήρισαν το κίνημα του ΠΑΣΟΚ και τον ηγέτη του, Ανδρέα Παπανδρέου, ως στοιχεία που οδήγησαν στην επιτυχία και τον αντίκτυπο του κινήματος».
Ο κ. Χυτήρης επίσης σχολίασε τη σημερινή πολιτική σκηνή, εκφράζοντας ανησυχίες για την επίδραση των οικονομικών κέντρων στην πολιτική και την απουσία εμπνευσμένων ηγετών που να αγγίζουν τις καρδιές των πολιτών και τόνισε «την ανάγκη για πολιτικούς με όραμα, θάρρος, και ειλικρίνεια, που θα ακούγονται και θα εμπνέουν», ενώ παρέθεσε ως παράδειγμα «την περίοδο της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ και τις ιδεολογικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που έφερε».
Κλείνοντας, ο κ. Χυτήρης υποστήριξε ότι «η πολιτική πρέπει να είναι μια μορφή πρωτοπορίας και όχι απλώς μια διαχειριστική λειτουργία. Οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να βρίσκονται στο προσκήνιο, να προτείνουν λύσεις και να εκφράζουν με ειλικρίνεια τις απόψεις και το όραμά τους, κάτι που θεωρεί ότι είναι απαραίτητο για την επαναφορά της πολιτικής στο επίκεντρο της κοινωνικής ζωής» και πρόσθεσε «δεν μπορώ να αποκαταστήσω, όπως φαντάζεστε, τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι μοναδικός. Αλλά αυτό που είχε σημασία ήταν ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ότι έπαιρνε το αίτημα του λαού και το έκανε πράξη. Το έκανε πρόγραμμα, το έκανε προοπτική. Ήταν αυτός που ενέπνεε, ήταν αυτός που συνένωνε. Όλα αυτά όμως χρειάζονται αφιέρωση. Χρειάζεται να έχουμε σκέψη. Χρειάζεται να έχουμε τόλμη, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Να αγωνιζόμαστε να είμαστε μέσα στον λαό. Πάντα να έχουμε το αισθητήριο αυτό, να έχουμε μια προοπτική και την προοπτική αυτή να την εκφράζουμε. Ο πολιτικός όταν μιλάει πρέπει να ακούγεται, πρέπει να συζητιέται από τον κόσμο».
