Τον Αλέξη Τσίπρα «δείχνει» ο στιχουργός και συνομιλητής του Στέφανου Κασσελάκη, Νίκος Μωραΐτης, ως υπεύθυνο για την κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ και τη σημερινή πύρρειο νίκη του προέδρου του κόμματος, η πρόταση του οποίου πέρασε οριακά στην ψηφοφορία κατά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η οποία διήρκεσε έξι ώρες και ήταν εκρηκτική, καθώς το χάσμα μεταξύ των στελεχών διευρύνθηκε αντί να γεφυρωθεί.
Κανένα στέλεχος δεν πειθαρχεί στον Στέφανο Κασσελάκη, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ «ήταν, είναι και θα είναι του Τσίπρα», σχολιάζει σε ανάρτησή του ο Νίκος Μωραΐτης μετά την ψηφοφορία στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.
«Ο Τσίπρας πήρε το κόμμα στο 4%, το πήγε στο 36%, θα το ξαναπάει στο 4%. Δικό του είναι, βάζει φωτιά και το καίει, άμα γουστάρει» σημειώνει.
Καταλήγει γράφοντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας «το έχει αποφασίσει. Ζούμε απλώς την υλοποίηση της απόφασης. Δεν ήταν rebranding. Ήταν rebombing. Και πάει θαυμάσια».
Η ανάρτηση του Νίκου Μωραΐτη:
Παιδιά, μην το κουράζουμε άλλο.
Τον Κασσελάκη απλά στηθήκατε και τον ψηφίσατε για Πρόεδρο.
Πρόεδρος δεν έγινε ποτέ.
Το κόμμα ήταν, είναι και θα είναι του Τσίπρα.
Γι’ αυτό και κανένα στέλεχος δεν πειθαρχεί στον Κασσελάκη.
Γι’ αυτό και οι επιλαχόντες αγνόησαν τις εκκλήσεις μελών να μπει στη Βουλή (σε ποιο άλλο κόμμα στον κόσμο θα παρουσιαζόταν η ευκαιρία να μπει ο Πρόεδρός του στη Βουλή και δε θα είχαν συνταχθεί όλοι;)
Γι’ αυτό και ο Φάμελλος είπε «δεν παραιτούμαι» (σε ποιο άλλο κόμμα στον κόσμο θα ανακοίνωνε ο Πρόεδρος κοινοβουλευτικό ανασχηματισμό και θα αρνούνταν βουλευτές να υπερψηφίσουν;)
Ο Προεδρός τους ήταν, είναι και θα είναι άλλος.
Ο Τσίπρας πήρε το κόμμα στο 4%, το πήγε στο 36%, θα το ξαναπάει στο 4%.
Δικό του είναι, βάζει φωτιά και το καίει, άμα γουστάρει.
Τον συνέφερε ο Κασσελάκης για να «την πει» στην ομάδα Αχτσιόγλου, στήριξε.
Είδε ότι «το παιδί» δεν κάνει ό,τι του λέει, όπως νόμιζε, αποφάσισε να τον φάει. Δεν πέτυχε στο Συνέδριο; Θα πετύχει σήμερα, αύριο, σε δυο μήνες.
«Και η ψήφος μας στις εσωκομματικές εκλογές;», θα πείτε.
Και αυτή ίδια σημασία έχει, βάζει φωτιά και την καίει, άμα γουστάρει.
Και γουστάρει. Και το έχει αποφασίσει.
Ζούμε απλώς την υλοποίηση της απόφασης.
Δεν ήταν rebranding. Ήταν rebombing. Και πάει θαυμάσια.
