Η χώρα δεν μπορεί να περιμένει άλλο για να συζητήσει θέματα που επιλύει η νομοθετική πρωτοβουλία μας, είπε στη δευτερολογία του ο υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, στο πλαίσιο της επεξεργασίας του νομοσχέδιου με τίτλο «Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου – Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων».
Συζητάμε το ίδιο θέμα, 50 χρόνια. Η χώρα πρέπει να τεθεί σε κίνηση. Αυτό πιστεύει και η κυβέρνηση και το κυρίαρχο εκλογικό σώμα, είπε ο κ. Πιερρακάκης.
Σχετικά με την κριτική περί αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου, ο κ. Πιερρακάκης είπε ότι ακούει τι λένε οι κορυφαίοι συνταγματολόγοι, σημειώνοντας ότι (το θέμα) θα κριθεί στο πλαίσιο της διάκρισης των εξουσιών: Εκτός και αν δεν πιστεύουμε στην διάκριση των εξουσιών. Εκτός και αν δεν παρατηρούμε το πώς έχει εξελιχθεί η νομολογία των δικαστηρίων, εθνικών και ευρωπαϊκών, είπε ο υπουργός Παιδείας, μνημονεύοντας σχετικές αποφάσεις, όπως αυτές για τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά και στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο από ελληνικά δικαστήρια, και τη νομολογία του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, «η οποία τηρήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις», σε σχέση με τα επαγγελματικά δικαιώματα, στα υπάρχοντα κολλέγια.
Στην κριτική για τις επενδύσεις από συγκεκριμένες συμπράξεις, είπε ότι δεν είναι μία, αλλά 35 που προϋπάρχουν, και πολλές ακόμα, που είναι αρρύθμιστες […] «Εάν υπάρχει μία πράξη διευθέτησης συμφερόντων, όπως ειπώθηκε, είναι η παραμονή στο στάτους κβο», παρατήρησε ο κ. Πιερρακάκης. «Από αυτήν πρέπει να βγούμε, και θέλουμε να το κάνουμε χωρίς καμία παράκαμψη, αλλά με ένα τρόπο απολύτως συμβατό με το συνταγματικό κείμενο, κατά την κρίση μας, υπό το φως του ενωσιακού δικαίου και λαμβάνοντας υπόψη την γνώμη κορυφαίων συνταγματολόγων συμπλήρωσε.
Ο υπουργός Παιδείας επέκρινε ακολούθως την αντιπολίτευση ότι «κουνάει συνεχώς τον γκολπόστ της κριτικής: Μας κατηγορούσατε για την ελάχιστη βάση εισαγωγής, ότι μπήκε για να δημιουργήσει ‘πελατεία’ και τώρα που μπήκε και για τα μη κρατικά, λέτε ότι δεν είναι επαρκής». Σημείωσε μάλιστα, ότι είναι ίδιο το κριτήριο πρόσβασης στο δημόσιο και στο ιδιωτικό σύστημα. Αυτό που διαφοροποιείται, είναι ότι το κριτήριο πρόσβασης σε κάθε σχολή, στο δημόσιο διαμορφώνεται από τον αριθμό των θέσεων και τα μόρια των πανελλαδικών εξετάσεων, ενώ στην άλλη περίπτωση – με βάση την συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία – θα διαμορφώνεται με έγκριση της ανεξάρτητης αρχής, σε αρμονία με τα κριτήρια του μητρικού πανεπιστημίου. Δείτε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο από αυτά που συζητάμε. Ποιες είναι οι βάσεις της όποιας Ιατρικής και Νομικής… Δεν θα βρείτε το οχτώ και το εννιά που λέτε. Σας διαψεύδει η πραγματικότητα, είπε ο κ. Πιερρακάκης.
Τέλος, για την ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, είπε ότι χρειάζεται όντως να αλλάξει συνολικά: Θα πρέπει να μπορούμε να έχουμε, όχι μόνο εγκατάσταση όπως εμείς προβλέπουμε, αλλά και σύσταση σχολών, όπως υπήρχε και σε παλαιότερα Συντάγματα όπως εκείνα του 1911, υπογράμμισε ο κ. Πιερρακάκης.