Πολλά περίεργα και σε ορισμένες περιπτώσεις δυσάρεστα συμβαίνουν στην καθημερινότητα των αθλητών και των ανθρώπων που σχετίζονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, αλλά όταν κάποιος τα αναφέρει είναι πιθανότερο να προκαλέσουν χαμόγελα.
Ο Νεοζηλανδός ιππέας Μαρκ Τοντ, διανύει το 56ο έτος της ηλικίας του αλλά δεν πτοείται και προετοιμάζεται για την 7η συμμετοχή του σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Στο Λονδίνο όμως σε αρκετές περιπτώσεις ένιωσε αμηχανία: «Παίρνω το λεωφορείο και όταν φθάνω στην πόρτα για να μπω ακούω να μου φωνάζουν ότι είναι μόνο για τους αθλητές. Προσπαθώ να τους πείσω ότι είμαι αθλητής, αλλά δεν με πιστεύουν και με αμφισβητούν. Με ρωτούν συνεχώς ποιας Ολυμπιακής ομάδας παράγοντας είμαι».
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, άσχημη νύχτα είχε στο Γουέιμάουθ ένας Κορεάτης προπονητής της ιστιοπλοϊας, ο οποίος συνελήφθη από την αστυνομία να οδηγεί σε κατάσταση μέθης. Του επιβλήθηκε πρόστιμο 400 λίρες, αλλά η ποινή του ήταν πιο αυστηρή από την Ολυμπιακή επιτροπή της χώρας του, η οποία του πήρε τη διαπίστευση και τον έστειλε πίσω στην Κορέα. «Ήταν μια κατακριτέα πράξη που είχε αρνητικές επιπτώσεις για την τιμή και το ηθικό της εθνικής ομάδας», δήλωσε στέλεχος της κορεατικής Ολυμπιακής επιτροπής.
Η Κάρμεν Μάρτον και ο αρραβωνιαστικός της Σαφουάν Καλίλ, είναι από την Αυστραλία, την οποία εκπροσωπούν στο Λονδίνο στο άθλημα του ταεκβοντό. Το περίεργο είναι ότι προπονούνται μαζί και μάλιστα ορισμένες φορές σπρώχνονται μεταξύ τους χωρίς να ρίχνουν κάποια χτυπήματα, όπως ορίζουν και οι κανονισμού του αθλήματος για να έχουν κάποιο νικητή. Είναι φανερό ότι δεν θέλουν να πονέσει ο ένας τον άλλο. Μετά το γάμο έρχονται τα δύσκολα και μάλλον τότε θ΄ αρχίσουν να πέφτουν και οι πρώτες… ψιλές.
Ο Γάλλος αθλητής του κανόε σλάλομ Ετιέν Νταϊλί, φαίνεται να έχει χάσει το μυαλό του σε κάποια… απότομη κατάβαση στο υγρό στοιχείο. Δύο φορές έχασε την διαπίστευσή του, προσωρινά ευτυχώς για τον ίδιο, αφού την ξαναβρήκε. Η αμνησία του ήταν προσωρινή, αφού όπως δικαιολογήθηκε: «Τη βρήκα και τις δύο φορές σχετικά γρήγορα. Την πρώτη φορά την είχα αφήσει στο τραπέζι ενός εστιατορίου και τη δεύτερη σε ένα άλλο μέρος. Ευτυχώς τη βρήκα και τις δύο φορές, αλλιώς θα υπήρχε μεγάλο πρόβλημα».
