Ο επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, πρώην πρωθυπουργός, κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, έκανε την ακόλουθη δήλωση ενόψει των εκλογών του 2012:

«Τώρα που φτάσαμε στο τέλος της προεκλογικής περιόδου και το πολιτικό τοπίο έχει σε σημαντικό βαθμό ξεκαθαρίσει, νομίζω ότι οφείλω να κάνω τρείς βασικές διαπιστώσεις:

Πρώτον: Όλοι, Έλληνες και ξένοι, με τελευταίο τον πιθανότατα νέο πρόεδρο της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, συμπίπτουν στη διαπίστωση ότι το ζητούμενο στις εκλογές αυτές είναι η πολιτική σταθερότητα. Η Ελλάς χρειάζεται μια ισχυρή ευρωπαϊκή πλειοψηφία, στο προσεχές κοινοβούλιο, που θα υπερβαίνει τις 180 έδρες και θα δώσει ισχυρή κυβέρνηση τετραετίας.

Έργο της θα είναι σε συνεργασία με την Ευρώπη και μέσα στην Ευρώπη να ανορθώσει τη χώρα. Το διακύβευμα των εκλογών αυτών είναι η παραμονή της χώρας στο ευρώ και η ανάκαμψη με σκληρή προσπάθεια και θυσίες, μέσα στην Ευρώπη και με την βοήθεια της Ευρώπης, ή η άτακτη χρεοκοπία και η επιστροφή στη δραχμή.

Το ρεύμα εναντίον του μνημονίου είναι ασφαλώς πολύ ισχυρό, από την άλλη πλευρά όμως, το υγιές ένστικτο των Ελλήνων τους οδηγεί να ζητούν, με συντριπτική πλειοψηφία, την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Τα δύο αυτά ρεύματα κινούνται προς αντίθετες κατευθύνσεις.

Είμαι βέβαιος ότι μπροστά στις κάλπες θα επικρατήσει λογική και η υπεύθυνη ψήφος θα δώσει στα φιλοευρωπαϊκά κόμματα, την άνετη κυβερνητική πλειοψηφία. Άλλωστε, τα αντιμνημονιακά κόμματα, δυστυχώς, πέραν της στείρας άρνησης, δεν παρουσίασαν καμία σοβαρή πρόταση εξόδου της χώρας από την κρίση. Αντίθετα, μερικά από αυτά έριξαν τραγικά χαμηλά το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Δεύτερον: Διαρκώς και περισσότεροι συμφωνούν στη βασική διαπίστωση ότι το κυρίαρχο πρόβλημα στην Ελλάδα σήμερα, είναι το πολιτικό.

Η ανάγκη να γίνει σεβαστή η δημοκρατική νομιμότητα και το κράτος δικαίου. Να εφαρμοστεί ο νόμος της δημοκρατίας, που άλλωστε αποτελεί τη μόνη προστασία για τον φτωχό και τον ανήμπορο.

Η Αθήνα μας δεν μπορεί να είναι η μόνη στον κόσμο πρωτεύουσα που το κέντρο της γίνεται γκέτο, να έχει τρείς διαδηλώσεις την ημέρα και να μένει στο έλεος αναρχικών και κουκουλοφόρων.

Δεν μπορεί μικρά κόμματα, κοινωνικές ή συνδικαλιστικές μικρές μειοψηφίες να παραβιάζουν προκλητικά τον νόμο, να επιβάλλουν τη θέλησή τους στην πλειοψηφία και να βλάπτουν καίρια τη χώρα, ιδιαίτερα σήμερα που η τύχη της κρέμεται σε μία κλωστή.

Με το ΚΚΕ, που είναι σοβαρό και ιστορικό κόμμα χρειάζεται να κάνουμε μια νέα εθνική συμφωνία. Το ΚΚΕ δεν μπορεί να είναι και νόμιμο και παράνομο.

Πρέπει να σεβαστεί όπως ορίζει το Σύνταγμα, στο οποίο ορκίστηκε πίστη, τη δημοκρατική νομιμότητα. Οι νεώτεροι, που διοικούν σήμερα το ΚΚΕ, μπορεί να έγιναν όψιμοι θαυμαστές του Στάλιν, δεν φαντάζομαι όμως να μην έχουν τόση αντίληψη της γεωπολιτικής πραγματικότητας, ώστε να γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να μεταβάλλουν σε Βόρεια Κορέα την Ελλάδα, μια χώρα που ανήκει στο ΝΑΤΟ και στην Ευρώπη και βρίσκεται στην πιο ευαίσθητη περιοχή της Μεσογείου. Και πάντως όλοι πρέπει να γνωρίζουμε ότι η δημοκρατία και μπορεί και πρέπει να προστατεύσει τον εαυτό της.

Τρίτον: Και από τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά και από πολλούς άλλους πολιτικούς ή επιστήμονες γίνονται πολλές ενδιαφέρουσες προτάσεις για συνταγματικές αλλαγές. Η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι επιβεβλημένη και απολύτως επείγουσα.

Για να μη μείνουμε όμως και πάλι στα λόγια, λόγια που θα τα πάρει ο άνεμος, επαναφέρω την παλαιά μου πρόταση, τα κόμματα να συμφωνήσουν και με νωπή τη λαϊκή εντολή να κηρύξουν Αναθεωρητική τη νέα Βουλή και να προχωρήσουν στις αναγκαίες αλλαγές -καθ’ υπέρβαση του Συντάγματος- και χωρίς τις χρονοβόρες διαδικασίες που το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει.

Είναι ξεκάθαρο ότι η πρώτη απόφαση που ομόφωνα, είμαι βέβαιος, θα πάρει η νέα Βουλή θα είναι η κατάργηση του Άρθρου 86 του Συντάγματος και η υπαγωγή και των υπουργών στη δικαιοσύνη, υπό τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις με τους απλούς πολίτες, μαζί με το δραστικό περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας.

Η αλλαγή αυτή θα ψηφιστεί, είμαι βέβαιος ομόφωνα, από την πιθανότατα πολυκομματική νέα Βουλή και θα αποτελέσει το θέμα της αναθεώρησης, την πρώτη ευκαιρία προσέγγισης και δημιουργίας διαλόγου μεταξύ των κομμάτων.

Η ιστορία διδάσκει ότι οι μεγάλες κρίσεις μπορούν να οδηγήσουν σε συμφορά, μπορεί όμως και να γίνουν ευκαιρία για να γίνουν άλματα προς τα εμπρός. Ας ελπίσουμε ότι το δεύτερο μπορεί να συμβεί και σήμερα στην Ελλάδα. Η τύχη μας σήμερα είναι στα χέρια μας».