Ένας από τους κορυφαίους πορτιέρο που πάτησαν ποτέ ποδοσφαιρικό χορτάρι έχει τη στατιστική και τα γεγονότα να μιλούν γι’ αυτόν.

Ο αγαπημένος της Ιταλίας, Ντίνο Τζοφ, συμμετείχε στην ιταλική αποστολή σε 4 Μουντιάλ, έπαιξε κάτω από τα δοκάρια των Ατζούρι σε 3 από αυτά, αναδύθηκε πρωταθλητής κόσμου το 1982 στην Ισπανία, μέτρησε 111 διεθνείς συμμετοχές και συνεχίζει να κατέχει το ρεκόρ για τα περισσότερα ποδοσφαιρικά λεπτά χωρίς γκολ!

Όντας ο μεγαλύτερος ηλικιακά παίκτης που πήρε ποτέ παγκόσμια κούπα, καθώς στο Παγκόσμιο του 1982 ήταν 40 ετών(!), ο Τζοφ διατήρησε το απαραβίαστο της εστίας του από τον Σεπτέμβριο του 1972 μέχρι και τον Ιούνιο του 1974, για όχι λιγότερα από 1.142 αγωνιστικά λεπτά! Και ήταν η Αϊτή, από όλες τις ομάδες του κόσμου, που διέκοψε το ασύλληπτο ρεκόρ του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974…

Ο Ντίνο Τζοφ ήταν μέλος της Ιταλίας στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού το 1968, έμεινε όμως στον πάγκο στα γήπεδα του Μεξικού το 1970, καθώς επιλέχθηκε στη θέση του βασικού τερματοφύλακα ο Αλμπερτόζι.

Ο Τζοφ εμφανίστηκε κάτω από τα δοκάρια των Ατζούρι στο Μουντιάλ του 1974 και παρά το γεγονός ότι διατήρησε το ανέπαφο της ιταλικής εστίας στο Παγκόσμιο, η υπόλοιπη ομάδα δεν ακολούθησε το μοτίβο του, κι έτσι η Ιταλία εγκατέλειψε το Μουντιάλ πολύ νωρίς, στη φάση των ομίλων…

Ο Τζοφ διατήρησε φυσικά τη θέση του βασικού γκολκίπερ της Ιταλίας και στο επόμενο Παγκόσμιο, αυτό του 1978, με τους Ιταλούς να νικούν στη φάση των ομίλων ακόμη και τη διοργανώτρια χώρα του Μουντιάλ και νικήτρια τελικά του θεσμού Αργεντινή.

Στο μοιραίο ματς όμως με την Ολλανδία, η τρομερή γκολάρα του Arie Haan έβαλε τέλος στα ιταλικά όνειρα, με τη Βραζιλία να σφραγίζει περαιτέρω τη μοίρα των Ατζούρι, όταν τους νίκησε στο ματς για την τρίτη θέση του θεσμού…

Το 1982 ήταν όμως η στιγμή του Τζοφ να σηκώσει τη μουντιαλική κούπα, εκεί στο τέλος της μοναδικής του καριέρας! Μετά το δειλό ξεκίνημα της Ιταλίας στα ισπανικά γήπεδα, οι Ατζούρι πήραν τα πάνω τους και νίκησαν Αργεντινή, Βραζιλία, Πολωνία και Δυτική Γερμανία και έγιναν οι αδιαφιλονίκητοι πρωταθλητές κόσμου.

Ο απίστευτος τερματοφύλακας θα επέστρεφε χρόνια αργότερα για άλλη μια φορά στις τάξεις των Ατζούρι, ως ομοσπονδιακός προπονητής αυτή τη φορά.

Και κάτι ακόμα: ο Ντίνο Τζοφ ολοκλήρωσε τη μνημειώδη καριέρα του με τον ίδιο τρόπο που την είχε ξεκινήσει: με το μετάλλιο του νικητή…