Υπάρχει ένα πανάρχαιο ρητό -από την εποχή του Μωυσή ή κάπου εκεί γύρω- που λέει πως δεν πηγαίνεις ποτέ εντουρόβολτα μονάχος.
Το γιατί εξηγείται εύγλωττα από το πάθημα ενός από δύο φίλους που αποφάσισαν να το παίξουν μηχανοδηγοί και να ακολουθήσουμε με τις μοτοσυκλέτες τους τις γραμμές του τρένου.
Οδηγώντας λοιπόν πάνω τον σιδερένιο δρόμο έφτασαν σε μια γέφυρα από αυτές για τις αμαξοστοιχίες, χωρίς ρείθρο. Ως γνωστόν τα τρένα από γεννησιμιού τους ούτε ζαλίζονται από το υψόμετρο, ούτε χάνουν την ισορροπία τους για να πέσουν στο κενό.
Καθώς ο πρώτος της παρέας (στο βίντεο αναφέρεται σαν Στηβ) ξεκίνησε να διασχίζει τη γέφυρα, έσπασε μία από τις εγκάρσιες ξύλινες δοκούς (ένας «στρωτήρας», όπως ονομάζεται επίσημα).
Ο φίλος μας άρπαξε την τρομάρα της ζωής του, καθώς ξαφνικά έπεσε προς τα πίσω, στο κενό που άφησε το σπασμένο ξύλο. Από καλή του τύχη το άνοιγμα ήταν στενό και η πτώση του ανακόπηκε, αφού σφήνωσε ανάμεσα στο προηγούμενο και τον επόμενο στρωτήρα.
Η μισή μοτοσυκλέτα κρεμόταν στο κενό και ο ίδιος είχε σφηνώσει με έναν κωμικό τρόπο που δεν του επέτρεπε να απελευθερωθεί μόνος του.
Ο Στηβ αρχικά κατέβασε κάμποσα «γαλλικά» (φυσιολογικό θα λέγαμε) αλλά σε λίγο ξεπέρασε το σοκ, ηρέμησε και άρχισε να συζητά με τον κολλητό του τη λύση. Κάποια στιγμή μάλιστα στο βίντεο ακούγεται να λέει χιουμοριστικά «την κρατάω μόνο με τα μπαλάκια μου», παροτρύνοντας τον άλλο να πάρει φωτογραφίες.
Σύντομα προέκυψε και η λύση: ο εμπρός τροχός δέθηκε και ασφαλίστηκε. Φόβος να πέσει η μοτοσυκλέτα δεν υπήρχε και με λίγη βοήθεια ο Στηβ κατάφερε να απαγκιστρωθεί.
Η μοτοσυκλέτα κρεμόταν πλέον από το τιμόνι της στο κενό. Σύμφωνα με το βίντεο στη συνέχεια οι δύο άντρες καλάρισαν προσεκτικά το σκοινί και τη χαμήλωσαν στο έδαφος κάτω από τη γέφυρα.
Ηθικόν δίδαγμα: δεν βλάπτει ποτέ να είσαι προετοιμασμένος για παν ενδεχόμενο. Και να έχεις συντροφιά.
Δείτε το βίντεο:
