Πέρα από τον διαβόητο πλέον πρόεδρό τους, οι Αμερικανοί έχουν κι άλλον σοβαρό λόγο να ανησυχούν: την αύξηση-ρεκόρ των τροχαίων ατυχημάτων.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας (National Safety Council), οι νεκροί από συγκρούσεις οχημάτων στις ΗΠΑ πέρυσι (2016) θα φτάσουν τις 40.000.
Ένα τέτοιο νούμερο αντιπροσωπεύει αύξηση 6% σε σχέση με το 2015 και 14% σε σχέση με το 2014! Πρόκειται για την πλέον δραματική αύξηση διετίας από το 1964 και μετά.
Οι πρώτες αυτές εκτιμήσεις δείχνουν πως το 2016 ήταν η πιο «θανατερή» χρονιά από το 2007 και μετά. Υπολογίζεται πως σοβαρά τραυματίστηκαν 4,6 εκατομμύρια χρήστες των δρόμων και το εκτιμώμενο για την κοινωνία κόστος φτάνει τα 432 δισ. δολάρια.
Μια σχετική Έρευνα του ΕΣΑ αποκαλύπτει τις επικίνδυνες συμπεριφορές που έχουν αναπτύξει οι Αμερικανοί οδηγοί και ευθύνονται για την αύξηση αυτή. Για παράδειγμα, παρότι το 83% του συνόλου συμφωνεί πως η ασφάλεια κατά την οδήγηση είναι ο πλέον σημαντικός παράγοντας, ένα εκπληκτικά μεγάλο ποσοστό παραδέχεται ότι παραβιάζει χωρίς ιδιαίτερο άγχος τα όρια ταχύτητας (64%), ότι στέλνει φωνητικά ή γραπτά μηνύματα με το κινητό (47%), ότι οδηγεί έχοντας καπνίσει μαριχουάνα (13%), ή ακόμη κι ότι οδηγεί παρότι γνωρίζει πως έχουν καταναλώσει υπερβολικό αλκοόλ (10%). Σύμφωνα με στοιχεία, μόνον οι παίκτες του Pokemon Go προκάλεσαν πάνω από 110.000 ατυχήματα μέσα σε τρεις ημέρες!
Όλα αυτά βέβαια σημαίνει πως οι αναβάτες μοτοσυκλετών είναι εκτεθειμένοι σε πολύ περισσότερους οδηγούς που οδηγούν φτιαγμένοι, πιωμένοι, απρόσεχτα ή που μιλούν στο κινητό και παραβιάζουν τα όρια ταχύτητας –και άρα έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να τους τύχει κάτι κακό.
«Ο εφησυχασμός μάς σκοτώνει», δηλώνει η Deborah A.P. Hersman, πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας. «Οι Αμερικανοί πιστεύουν πως ό,τι κι αν κάνουμε, τα ατυχήματα θα εξακολουθήσουν να συμβαίνουν, αλλά δεν έχουν δίκιο. Οι ΗΠΑ υστερούν σημαντικά του υπόλοιπου ανεπτυγμένου κόσμου στην αντιμετώπιση των θανατηφόρων τροχαίων. Γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε, απλά δεν το κάνουμε».
Καθώς η τάση για αύξηση των ατυχημάτων δεν δείχνει να επιβραδύνεται, το ΕΣΑ ζητά την άμεση υιοθέτηση μέτρων που θα έχουν ως απώτερο στόχο την τελική εξάλειψη των θανάτων από τροχαία.
Σε αυτά τα μέτρα περιλαμβάνονται η υποχρεωτική χρήση συστημάτων που αναγνωρίζουν πότε ο οδηγός έχει πιει και θέτουν τη μίζα εκτός λειτουργίας και η καλύτερη εκπαίδευση των οδηγών σχετικά με το πώς επηρεάζεται η οδήγησή τους από τη χρήση ουσιών και που βρίσκεται το όριο της χρήσης αυτής.
Ακόμη, η εγκατάσταση αυτοματοποιημένων συστημάτων που αντιλαμβάνονται και καταγγέλουν όσους υπερβαίνουν τα όρια ταχύτητας.
Προτείνεται επίσης η καθολική απαγόρευση χρήσης του κινητού –ακόμη και με hands-free- για κάθε οδηγό ανεξαρτήτως ηλικίας και όχι μόνον για τους έφηβους. Επιπλέον στις Πολιτείες όπου ήδη ισχύει η καθολική απαγόρευση, καλό θα ήταν να ενταθεί η αστυνόμευση για την τήρηση του μέτρου.
Εξίσου εντατικά πρέπει να αστυνομευθεί η χρήση τη ζώνης ασφαλείας και να επεκταθεί σε κάθε επιβαίνοντα και σε κάθε τύπο οχήματος. Δηλαδή να καταργηθούν οι διάφορες εξαιρέσεις που ισχύουν σήμερα.
Το ΕΣΑ προτείνει επίσης την υιοθέτηση ενός συστήματος σταδιακών διπλωμάτων, ανάλογα με αυτά που ισχύουν στην Ευρώπη και την Ιαπωνία, για κάθε οδηγό κάτω των 21 ετών. Και ζητά την καθιέρωση των τεχνολογιών που δυνητικά σώζουν ζωές, όπως είναι τα συστήματα ελέγχου των τυφλών σημείων των αυτοκινήτων, τα αυτόνομα συστήματα πέδησης ανάγκης, τα συστήματα ειδοποίησης για παρέκκλιση από τη λωρίδα κυκλοφορίας και τα συστήματα προσαρμοσμένου φωτισμού.
Θα πρέπει τέλος να επαναφερθεί η υποχρεωτική χρήση κράνους σε κάθε πολιτεία, ενώ πρέπει να εξοπλισθούν νομικά οι κοινότητες και οι δήμοι ώστε να θεσμοθετήσουν ολοκληρωμένα μέτρα για τη προστασία των πεζών στην περιφέρεια της δικαιοδοσίας τους.
Όπως βλέπουμε είναι πολλά ακόμα αυτά που πρέπει να γίνουν ακόμα και σε μια χώρα-υπερδύναμη προκειμένου να γίνουν οι δρόμοι της ασφαλέστεροι. Αλλά η αλήθεια είναι πως σπάνια λείπει η γνώση, αυτό που δεν υπάρχει σε ικανή ποσότητα είναι η θέληση να χρησιμοποιηθεί για το κοινό καλό, σε βάρος ειδικών συμφερόντων.
Θανάσης Χούντρας
