Σε έντονα δημιουργική φάση βρίσκεται το λονδρέζικο καλλιτεχνικόν συνεργείον Auto Fabrica. Λίγο μετά την εντυπωσιακή Type 6 κερδίζει πάλι την προσοχή ειδικών και φανς με την εξίσου συναρπαστική Type 8. Πρόκειται για μια απίστευτα πλαστική δημιουργία, βασισμένη στην πιο «απίθανη» πρώτη ύλη: την Honda CX500.
Η ατσούμπαλη CX500 ήταν μια τρέλα ασύνδετων στοιχείων. Από τη μία φορούσε υγρόψυκτο κινητήρα, διπλά καρμπυρατέρ CV, άξονα, διαιρούμενες ζάντες και κύκλωμα ανάφλεξης χωριστό από το ηλεκτρικό σύστημα, ώστε να παίρνει μπροστά σπρωχτή, όταν έμενε από μπαταρία -γιατί ξεχάσαμε να πούμε, δεν είχε καν μανιβέλα.
Από την άλλη όμως κινούσε τις βαλβίδες της με ωστήρια αντί με έστω έναν εκκεντροφόρο επικεφαλής!
Τέλος πάντων, το σεξαπήλ της ήταν ελάχιστο -γι’ αυτό ίσως η Honda πρόσθεσε το 1982 ένα μοντέλο με τροφοδοσία turbo. Πάντως εκεί γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ’80 η άγαρμπη μοτοσυκλέτα έπαψε να πωλείται.
Τώρα όποιος καστομάς καταπιάνεται με την CX500, το πρώτο που προσπαθεί, είναι να κάνει κάτι με το πλαίσιο. Άσχημο και κακοβαλμένο όπως είναι, συνήθως πρέπει είτε να κρυφτεί, ή να δεχτεί τις περιποιήσεις μιας ηλεκτροκόλλησης για να μην τραυματίζει τα βλέμματα.
Ωστόσο οι φλεγματικοί Άγγλοι της Auto Fabrica αποφάσισαν να μην του πάνε κόντρα. Κι όχι μόνο αυτό αλλά όταν πια είχαν λύσει τη μοτοσυκλέτα στα εξ ών συνετέθη για να δουν πώς θα προχωρήσουν, το ερωτεύθηκαν! Ναι, εννοούμε το πλαίσιο.
«Ήταν μεγάλη η έκπληξή μας όταν κατανοήσαμε πόσο οργανική ήταν η μορφή του πλαισίου», εξηγεί ο συνιδρυτής της Auto Fabrica, Bujar Muharremi. «Ξεκινήσαμε προσπαθώντας να φανταστούμε πιθανές επεμβάσεις, όμως γρήγορα αρχίσαμε να νιώθουμε ενοχές. Καταλήξαμε στην πρόκληση να το προβάλουμε με τρόπο που να δείχνει δυναμικό και αισθητικά ελκυστικό». Χωρίς να το πετσοκόψουν εννοεί.
Έτσι το καθάρισαν διεξοδικά και μετά άρχισαν να σχεδιάζουν τα επιμέρους κομμάτια με τα οποία θα το έντυναν. Κεντρικό ανάμεσά τους και βασικό στοιχείο επιτυχίας ήταν το χειροποίητο ρεζερβουάρ. Μια σταγόνα από λιωμένο αλουμίνιο που κυλάει προς τα πίσω καταλήγοντας σε ένα τσουρούτικο σελάκι.
Το σύνολο είναι εντυπωσιακό, ρευστό. Και αναδίνει παρόμοιες «ζεν» οσμές με την Type 6 (Yamaha XS650) που δημοσιεύσαμε στα μέσα Φεβρουαρίου.
«Α, ναι, η Type 6. Ήταν ένα ακραίο πείραμα φανοποιίας, μια προσπάθεια να ξεπεράσουμε τα όριά μας στον σχεδιασμό και τη μηχανολογία», θυμίζει ο Muharremi που είναι και ο υπεύθυμος δημιουργικού της Auto Fabrica.
Το ίδιο μονοπάτι ακολουθεί όπως βλέπουμε και η Type 8 CX500, όπου και πάλι τη διαφορά κάνουν οι λεπτομέρειες. Η τάπα της βενζίνης είναι χωνευτή στο ρεζερβουάρ και ανοίγει με πίεση και μισή στροφή. Όσο για τη σέλα, είναι έργο τέχνης με το σκούρο καφέ διάτρητο δέρμα, το μεταλλικό λογότυπο της Auto Fabrica και τα καψούλια που αναδεικνύουν διακριτικά το ανοιχτόχρωμο δερμάτινο υπόστρωμα.
Κονταίνοντας το πιρούνι και τοποθετώντας του ελατήρια της Maxton, το στήσιμο της μοτοσυκλέτας άλλαξε ριζικά. Την ανάρτηση πίσω ανέλαβαν δύο αμορτισέρ της Hagon ενώ οι κακάσχημες αυθεντικές ζάντες Comstar έδωσαν δικαιωματικά τη θέση τους σε ακτινωτές.
Ο εμπρός τροχός των 19 ιντσών προέρχεται από ένα CB450 TLS ενώ ο πίσω με διάμετρο 16 ίντσες προέκυψε δένοντας τη ζάντα σε ένα έναν αυθεντικό αφαλό της Honda κομπλέ με το ταμπούρο και τον άξονα κίνησης.
Και στα δύο άκρα βρίσκουμε λάστιχα της Shinko που λατρεύει ο Muharremi, γιατί θυμίζουν τα Firestone της δεκαετίας του ’40 . Μέσα στον κινητήρα όλα είναι καινούργια, ενώ η κεφαλή έχει δεχτεί επεξεργασία gas-flow για βελτίωση της ροής και καύσης του μείγματος.
Τα καρμπυρατέρ ανακατασκευάστηκαν και δέχτηκαν τζετάρισμα, καθώς έπρεπε να λειτουργήσουν πλέον με πιο ελεύθερα, σπογγώδη φίλτρα. Η πάνκομψη εξάτμιση είναι απολύτως χειροποίητη, κατασκευασμένη από ανοξείδωτο ατσαλοσωλήνα 316.
«Αυτό είναι το τμήμα της μοτοσυκλέτας όπου νιώσαμε ότι μπορούσαμε πραγματικά να ξεφύγουμε», διευκρινίζει ο Bujar. «Γι αυτό διαλέξαμε μια σχεδίαση όλο καμπύλες. Θέλαμε να αποφύγουμε κάθε είδους ευθείας. Ήταν δύσκολο, αλλά τελικά τα καταφέραμε.»
Σύμφωνα με τους άγραφους κανόνες της Auto Fabrica και της θεμελιώδους αρχής Κάνζο του ζεν, τίποτα δεν εξέχει, τίποτα δεν διαταράσσει τη απέριττη μορφή της Type 8. Το πισωφάναρο είναι εξαιρετικά διακριτικό, τίποτα παραπάνω από ένα χειροποίητο φωτάκι LED κρυμμένο δίπλα στο δεξί αμορτισέρ.
Πάνω από τις πλάκες του πιρουνιού όλα έχουν αφαιρεθεί. Έμεινε μόνον ένα τόσο δα μικρούτσικο ψηφιακό ταχύμετρο. Τα κλιπόνς είναι από ανοξείδωτο ατσάλι, με χωνευτούς διακόπτες και καλωδιώσεις.
Τόσο η Type 8 όσο και η Type 6 επιδείχθηκαν στην Γενεύη, στα πλαίσια ενός δρώμενου της ωρολογοποιίας MB&F με θέμα τη μηχανολογία ως τέχνη.
Λαμβάνοντας υπόψη την τελειομανία των Ελβετών ωρολογοποιών, η συμμετοχή των δύο μοντέλων αποτέλεσε ύψιστη τιμή για την Auto Fabrica.
Θανάσης Χούντρας
