Η Type 6 είναι έργο της Auto Fabrica και όπως βλέπουμε, ενσαρκώνει απόλυτα την Κάνζο, δηλαδή την απλότητα -έννοια που μπορεί να οριστεί και σαν ανυπαρξία χάους ή ακαταστασίας.
Η Κάνζο είναι μία από τις 7 θεμελιώδεις αρχές της αισθητικής Ζεν που λατρεύεται στην Ιαπωνία, ωστόσο η Type 6, αν και βασίζεται στην Yamaha XS650 δημιουργήθηκε στη Βρετανία. Η Yamaha XS650 ήταν μια μακρόβια λιτή δικύλινδρη μοτοσυκλέτα που παράχθηκε από το 1968 ως και το 1985.
Ό,τι και αν φτιάχνουν οι καλλι-τεχνίτες της Auto Fabrica, αποτελεί μια ωδή στη λιτότητα και χαρακτηρίζεται από εκπληκτικό φινίρισμα. Και κατά τους γνώστες, η Type 6 αποτελεί με την απόλυτα απέριττη εμφάνισή της το καλύτερο έργο τους -ως σήμερα.
Η μοτοσυκλέτα, όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες ιστορίες, περίμενε υπομονετικά σε κάποια γωνιά του συνεργείου μέχρι να συναντήσει το πεπρωμένο της.
«Είναι μία από τέσσερις XS650 τις οποίες σώσαμε από μια φάρμα, χαμένη σε κάποια απομονωμένη γωνιά της Κορνουάλης», εξηγεί o Bujar Muharremi, ιδιοκτήτης της Auto Fabrica. «Η ανεύρεση των τεσσάρων ξεχασμένων μοτοσυκλετών αποτέλεσε το έναυσμα για τη λειτουργία της εταιρείας μας».
Τα πρωτότυπα της Auto Fabrica χαρακτηρίζονταν ανέκαθεν από κορυφαία τεχνική δεξιότητα, όμως η Type 6 προσθέτει στο γοητευτικό μείγμα και τον άψογο βιομηχανικό σχεδιασμό της.
«Υπερβάλλαμε εαυτόν προκειμένου να κατασκευάσουμε μια τεχνολογικά άψογη μοτοσυκλέτα που υλοποιεί την κατ’ εμάς έννοια της κάστομ -δηλαδή μιαν απέριττη φόρμα όλο πολύπλοκες λεπτομέρειες».
Ο Bujar και η ομάδα του ξόδεψαν πάμπολες ώρες στα σχεδιαστήρια και τους υπολογιστές ώστε να προμελετήσουν κάθε λεπτομέρεια της δημιουργίας τους, πριν περάσουν στην πράξη. Τα πρώτα χειροποίητα σκίτσα αποτέλεσαν τη μαγιά για τις λεπτομερείς απεικονίσεις στο Photoshop και μόνον μετά την ολοκληρωμένη ψηφιακή της υλοποίηση, «επιτράπηκε» στην Type 6 να αποκτήσει την υλική της υπόσταση.
Ήταν μία αναγκαία διαδικασία προκειμένου να εκπληρωθεί ένας παράλληλος στόχος των ανθρώπων της Auto Fabrica: να ξεπεράσουν όσο περισσότερους από τους τεχνικούς περιορισμούς της φανοποιΐας. Σύμφωνα με τον Bujar, η μετατροπή των καθαρών σχεδιαστικών γραμμών του υπολογιστή στις τελικές τρισδιάστατες, οργανικές μεταλικές επιφάνειες απαίτησε αμέτρητες ώρες εργασίας.
Η καθαρότητα της τελικής μορφής οφείλεται κατά κύριο λόγο στο ρεζερβουάρ και τη βάση της σέλας, που αποτελούν ένα κομψό ενιαίο σύνολο κατασκευασμένο από αλουμίνιο 2,5 χιλιοστών. Πριν το τοποθετήσουν, παρενέβηκαν στο πλαίσιο της XS650. Χαμήλωσαν τον λαιμό κατά 5 εκατοστά και τον έγειραν λίγο προς τα πίσω, πράγμα που άφησε ελεύθερο τον χώρο για τη δημιουργία μιας έντονης διαχωριστικής γραμμής που εκτείνεται από το φανάρι ως τον κοκκοβιό.
Το πιρούνι δέχτηκε επίσης εξαιρετική φροντίδα. Πέραν της ολικής ανακατασκευής, απέκτησε καλύμματα από ανοξείδωτο ατσάλι που καλύπτουν τα καλάμια, προσδίδοντάς τους μια χροιά αρτ-ντεκό.
Όσο για τον δικύλινδρο κινητήρα της XS650, παρότι στην αυθεντική του μορφή δεν ήταν άσχημος, τώρα έχει απογειωθεί. «Αντλώντας έμπνευση από κάποιες άλλες κατασκευές, καθίσαμε και με πολλή επιμέλεια μετατρέψαμε την εισαγωγή σε μονού καρμπυρατέρ. Οι γραμμές της αποτελούν συνέχεια της έλλειψης που ορίζεται κυρίως από την εξάτμιση, αλλά διατρέχει τον κινητήρα και ολοκληρώνεται στο φίλτρο αέρα», διευκρινίζει ο Bujar.
«Μπορείς να ξεγελάσεις το μάτι, τοποθετώντας την εισαγωγή αντιδιαμετρικά της εξαγωγής, ώστε να δημιουργηθεί μια ασύμμετρη ισορροπία», συμπληρώνει. Πώς το είπε; Ασύμμετρη ισορροπία; Ίσως να το έχει πιάσει το ζήτημα ο άνθρωπος.
Ο κινητήρας έχει δεχτεί επίσης ολική ανακατασκευή με χιτώνια και έμβολα μισό χιλιοστό μεγαλύτερα σε διάμετρο. Εξωτερικά και όπου το μέταλλο είναι γυμνό, δέχτηκε ένα σαγρέ φινίρισμα. Βλέπετε, οι άνθρωποι της Auto Fabrica λατρεύουν το ματ φινίρισμα που επιτυγχάνεται με την υδροβολή. Γι’ αυτό τα κάρτερ του κινητήρα αλλά και όλα τα αλουμινένια μέρη οδηγήθηκαν στο σχετικό μηχάνημα.
Οι σωλήνες της εξάτμισης, από ανοξείδωτο ατσάλι, δέχτηκαν ένα υπέροχα συμμετρικό κουρμπάρισμα. Η εξάτμιση μοιάζει ελεύθερη, όμως δεν είναι, αφού περιέχει κρυμμένα τα σιλανσιέ. Ο Bujar παραδέχεται πως θα μπορούσε να τα έχει αποφύγει, όμως το σύνολο είναι τόσο κομψό που μόνον ένας εκλεπτυσμένος ήχος κινητήρα θα τού ταίριαζε. Και επιπλέον τα σιλανσιέ είναι απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία του κινητήρα, αφού δημιουργούν την αναγκαία πίεση ανάδρασης των καυσαερίων.
Ο πίσω τροχός γυρίζει πάνω στη μαμίσια πλύμνη, στην οποία πλέχτηκε μια 18άρα αλουμινένια στεφάνη με ατσάλινες ακτίνες. Μπροστά πάλι βρίσκουμε μια πανέμορφη πλύμνη από Laverda SF750 με ταμπούρα δύο οδηγών, πάνω στην οποία πλέχτηκε μια ελαφριά 19άρα στεφάνη.
Τα βασικά ορατά μέρη της μοτοσυκλέτας είναι τόσο καλαίσθητα που θα ήταν κρίμα να τοποθετηθεί μια όποια καρατιμόνα. Μετά από αρκετές δοκιμές, τοποθετήθηκαν δύο βάσεις στα καλάμια πάνω στις οποίες κολλήθηκε ένας ατσαλοσωλήνας με τέτοια κλίση, ώστε από το πλάι να αποτελεί την οπτική συνέχεια του ρεζερβουάρ. Σε απόλυτη αρμονία με το σύνολο βρίσκονται και οι δύο λεβιέδες φρένου και συμπλέκτη.
Προσπαθήσαμε να περιγράψουμε όσο καλύτερα μπορούμε την αρμονία της κατασκευής, αλλά είμαστε βέβαιοι πως όσοι έχουν την υπομονή, μπορούν να βρουν περισσότερα σημεία που απαιτούν την προσοχή και τον θαυμασμό μας.
Συχνά μια απλή μοτοσυκλέτα είναι δυσκολότερο να περιγραφεί από ό,τι μία με πολύπλοκη σχεδίαση. Διότι η λιτότητα, όταν ενσωματώνει την ουσία του πράγματος, είναι πολύ πιο περιεκτική από την πολυπλοκότητα.
Τέλος πάντων, όποιος έχει τον χρόνο, μπορεί να εντρυφήσει στην αισθητική της Type 6 και εφ’ όσον καταλήξει ότι τον ενδιαφέρει, να επικοινωνήσει με την Auto Fabrica, καθώς όταν γραφόταν αυτό το άρθρο η Type 6 διετίθετο ακόμη προς πώληση.
Θανάσης Χούντρας
