Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου υποδέχτηκε στο «The 2Night Show» της Δευτέρας (28/3) τον Ντάνιελ Νούρκα. Ο νεαρός ηθοποιός, που έκανε την παρθενική του εμφάνιση στη σειρά «Οι συμπέθεροι από τα Τίρανα», μίλησε για την αλβανική καταγωγή του, τα πρώτα χρόνια στην Ελλάδα, την οικογένειά του, το modeling που ήρθε ξαφνικά στη ζωή του και το όνειρό του για την υποκριτική που έγινε πραγματικότητα.
Tοποθετήθηκε απέναντι στον ρατσισμό και περιέγραψε τα όμορφα χρόνια στο Κιάτο, όπου ένιωσε αποδοχή και πήρε μια μεγάλη αγκαλιά από τους συμμαθητές του στο σχολείο.
«Γεννήθηκα στην Αλβανία, όταν ήμουν 5 χρονών ήρθαμε στην Ελλάδα με την οικογένεια μου και μείναμε στο Κιάτο μέχρι τα 18 μου. Δεν αντιμετωπίσαμε θέματα ρατσισμού όταν πήγαμε να ζήσουμε το Κιάτο. Στο δημοτικό με αγκάλιασαν όλα τα παιδιά και έμαθα γρήγορα τη γλώσσα. Υπάρχει και η άλλη πλευρά.
Ήμουν καλός μαθητής, συνεπής. Ήμουν το καλό παιδί, αλλά δεν είχα κλίση προς τα κάπου. Όταν ήμουν μικρός, έπαιζα ποδόσφαιρο ερασιτεχνικά και ήθελα να ασχοληθώ με αυτό επαγγελματικά. Στο λύκειο άρχισε να με ενδιαφέρει η υποκριτική. Το modelling προέκυψε τυχαία στη ζωή μου, δεν το επεδίωξα. Δεν το έκανα ποτέ full time» αποκάλυψε ο Ντάνιελ Νούρκα και συνέχισε:
«Δεν μπορώ να καταλάβω και να συλλάβω πώς είσαι ρατσιστής με κάτι που κατά τύχη δεν είσαι. Δεν μπορεί να συλλάβει το μυαλό μου τον ρατσισμό με την καταγωγή κάποιου. Κατά τύχη γεννήθηκες εδώ, στην Αμερική, οπουδήποτε». «Αν μου συνέβαινε αυτό που συμβαίνει στον “Άλφρεντ” στη σειρά δεν θα το ανεχόμουν» απάντησε στην ερώτηση αν έχει βρεθεί στη θέση του ήρωα που υποδύεται στην επιτυχημένη σειρά του Mega.
Τι είναι αυτό που τον δυσκόλεψε περισσότερο στον ρόλο του, ως «Άλφρεντ»; Πώς βρέθηκε στο casting της σειράς;
«Ο μάνατζέρ μου μού μίλησε για το κάστινγκ των Ρέππα Παπαθανασίου και πήγα. Μου είπαν και στο Skype και από κοντά ότι η προφορά μου πρέπει να είναι σπαστή και λέω “ρε φίλε τόσα χρόνια κάνω αγώνα να μάθω καλά ελληνικά μην μου το χαλάς» τόνισε και πρόσθεσε: «Όταν είπα στους γονείς μου για τη σειρά χαρήκαν που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία. Είναι μοναδικό συναίσθημα να βλέπεις την περηφάνια στα μάτια των γονιών σου. Ο φόβος υπήρχε γιατί δεν έχουν τα ερε