Ο Γιάννης Νιάρρος, ένας από τους τρεις ηθοποιούς που κατονόμασαν στο Facebook έναν δημοφιλή σκηνοθέτη για σεξουαλική παρενόχληση σε κάστινγκ ταινίας, βρέθηκε την Παρασκευή (5/11) καλεσμένος στο «Στούντιο 4» της ΕΡΤ με παρουσιαστές την Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο.

Σχετικά με το πώς αισθάνθηκε και πώς αντέδρασε, όταν δέχτηκε σεξουαλική παρενόχληση, υποστήριξε: «Δεν το είχα νιώσει σαν βία, το αντιμετώπισα με χιούμορ. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος άλλος δεν το είχε νιώσει. Αν εγώ τότε είχα νιώσει βία, θα έπρεπε να είχα κινηθεί νομικά. Ο τρόπος που μίλησα για αυτό (με σχόλιο στο Facebook) ήταν άτεχνος.

Δεν είχα βιώσει κάτι άλλο, αλλά ναι όλοι είχαμε καταλάβει ότι κάτι παίζει στον χώρο μας… Γέλασα, μου φάνηκε αστείο που μού είπε να γδυθώ χωρίς λόγο. Δεν μπορώ. Έπρεπε να προσποιηθώ ότι είναι μια διαδικασία για να δεις εσύ, αν σου κάνω για την δουλειά. Αυτό έχει πολύ μεγάλο ψέμα. Τού είπα δεν μπορώ και μπορώ να σας περιγράψω το μόριό μου πως είναι τόσο και με αυτές τις γωνίες».

«Αντέδρασα με χιούμορ γιατί είναι ένας χώρος που κακώς θα προσπαθήσουν να καταλάβουν πόσο διαθέσιμος είσαι. Το ότι μπορεί να πούνε πως είναι συντηρητικό ή μια δυσφήμιση που δεν αξίζει, δεν με νοιάζει.. Το ψέμα που βιώνουν οι ηθοποιοί γιατί είμαστε άσημοι ή αδύναμοι ή επειδή ο τάδε σκηνοθέτης μπορεί να σου δώσει δουλειά, πρέπει να το επικοινωνούμε μεταξύ μας» κατέληξε ο Γιάννης Νιάρρος.

Ο Γιάννης Νιάρρος μιίλησε επίσης για την ζωή του και την απότομη αλλαγή που έφερε η οικονομική κρίση στον ίδιο και στην οικογένειά του.

«Είμαι παιδί βορείων προαστίων. Έμενα Κηφισιά, δεν ήξερα τι είναι το κέντρο μέχρι τα 16 – 17 που άρχιζα να πηγαίνω θέατρο», είπε.

Όταν ρωτήθηκε αν το σπίτι του είχε πισίνα και αν θεωρούσε ότι όλα τα σπίτια έχουν πισίνα απάντησε «ναι».

«Μεγάλωσα πάρα πολύ καλά. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν με πολύ αγάπη. Κάπου εκεί στα 15 – 16 που έσκασε η κρίση άλλαξε όλο αυτό, οπότε έχω ζήσει την οικονομική πτώση.

Ξεκίνησα να δουλεύω ως κλόουν στα 15 μου, για να μπορώ να βγάζω τα λεφτά που ήθελα.

Στα 15 ξεκίνησα να κάνω θέατρο, σε μια θεατρική ομάδα με την Αγγελική Κιρκινούδη, η οποία είχε την ευχέρεια και την άνεση να μου εξηγεί τι περνάει ένας ρόλος που εγώ δεν μπορώ να τον βιώσω.

Καταλάβαινα ότι είμαι πολύ τυχερός που ήμουν σε μια οικογένεια που μου έδιναν πολλά πράγματα απλόχερα αλλά δεν είχα επαφή με κάτι άλλο, ούτε οι παρέες μου με έφεραν σε επαφή με το κέντρο.

Μου έκανε πολύ καλό που «έσπασε» όλο αυτό απότομα. Η οικονομική κρίση μας κλόνισε σαν οικογένεια.

Στα 16 μου χώρισαν οι γονείς μου. Ως κλόουν έβγαζα περισσότερα λεφτά από τους σερβιτόρους».