Ο Νίκος Μαστοράκης ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων της showbiz που πάντα έλεγαν και λένε τα πράγματα με το όνομά τους.
Έχοντας βάλει την ανεξίτηλη σφραγίδα του στη δημιουργία της δημόσιας αλλά και της ιδιωτικής τηλεόρασης, συγκαταλέγεται ανάμεσα σε εκείνους που ξέρουν τα πρόσωπα μπροστά και πίσω από τις κάμερες.
Στη συνέντευξή του στην «Espresso» μιλάει για τους λόγους, που κατά τη γνώμη του, οδήγησαν στη σημερινή κρίση της τηλεόρασης. Περνάει από κόσκινο τους ανθρώπους που σήμερα βρίσκονται στα πράγματα, δίνει τη δική του εξήγηση στο γιατί εξαφανίστηκε από το γυαλί η Ρούλα Κορομηλά και δεν κρύβει ότι στην ελληνική τηλεόραση θα επέστρεφε μόνο με την απόλυτη ελευθερία που είχε πάντα για να κάνει ό,τι θέλει και φυσικά με την κατάλληλη αμοιβή.
«Παλιά, για να βγει κάποιος στην τηλεόραση τον περνάγαμε από κόσκινο και στη συνέχεια τον εκπαιδεύαμε. Όταν επέβλεπα τις ειδήσεις στον ΑΝΤ1, όλοι οι ρεπόρτερ φορούσαν μπλέιζερ με το σήμα του σταθμού. Κοίτα τι φοράνε τώρα οι καημένοι που ξεροσταλιάζουν στον δρόμο για ένα πιάτο φακή… Έχω πάψει να θλίβομαι και να οργίζομαι με όλα αυτά που βλέπω και ακούω στην τηλεόραση. Έχω αρχίσει να διασκεδάζω με όλα αυτά τα ιλαροτραγικά».
Ο Νίκος Μαστοράκης χαρακτηρίζει «βδέλλες» τους «παραθυρόβιους πανελίστες» που ζουν λέγοντας κακά πράγματα για τους άλλους: «Δεν έχουν να επιδείξουν το παραμικρό έργο οι ίδιοι, παρά μόνο την ικανότητα να βγαίνουν στην εκπομπή της κυρίας τάδε και να λένε το μακρύ τους και το κοντό τους».
Στρέφει τα βέλη του στα εγχώρια κανάλια λέγοντας: «Τα κανάλια δε μπορούν πλέον να καλύψουν τις ανάγκες του ψυχαγωγικού τους προγράμματος με τις χορεύουσες ξανθιές και τους ασύντακτους αξύριστους ή ξυρισμένους πάσης φύσεως χωρίς γνώση, εκπαίδευση και τηλεοπτική αρετή, μόνο και μόνο για να γεμίσουν τρεις ώρες. Τα περισσότερα κανάλια είναι σήμερα… φλοκάτη ανοησίας. Είναι σαν να έβαλες τους πιο ανόητους παραγωγούς, σκηνοθέτες και παρουσιαστές να σου φτιάξουν το ανοητότερο τηλεοπτικό προϊόν».
Για τη Ρούλα Κορομηλά λέει ότι: «Αυτοκαταστράφηκε. Αν διατηρούσε την ιδιότητα της παρουσιάστριας και είχε μάθει να συμμορφώνεται και να βελτιώνεται στις υποδείξεις ενός καλού σκηνοθέτη κι ενός καλού παραγωγού, θα υπήρχε πολλά χρόνια στην τηλεόραση. Αυτοκαταστράφηκε με το να θέλει να έχει το concept των εκπομπών της, που συνήθως ήταν αντιγραφές από ιταλικές, να είναι η παραγωγός και να λέει εκείνη στον σκηνοθέτη τι να κάνει. (…)».
Ο Νίκος Μαστοράκης δεν εντοπίζει… αστερόσκονη στην τηλεόραση. «Σήμερα δεν υπάρχουν σταρ, αλλά προβεβλημένοι υπάλληλοι των καναλιών που παίρνουν ένα μισθουλάκο και βεβαίως είναι σταρ μόνο στη δική τους φαντασία. Ο σταρ πρέπει να είναι ίνδαλμα και να έχει following», λέει.
«Για μένα ευφυείς παρουσιαστές είναι ο Φώτης και η Μαρία, οι οποίοι με άδεια περιεχομένου εκπομπή και την προσωπικότητά τους και μόνο, αλλά και με την καλοσύνη του κουτσομπολιού τους-μιλάω για τον τρόπο που το σερβίρουν-κάνουν τον τηλεθεατή να συμμετέχει και να συμφωνεί μαζί τους. Να πω όμως ότι έχουμε καλύτερους παρουσιαστές ειδήσεων, παρά ψυχαγωγικών εκπομπών. Σταρ είναι ο Νίκος Χατζηνικολάου, η Μαρία Χούκλη, η Σία Κοσιώνη. Ο Χατζηνικολάου θα έπρεπε να ήταν παρουσιαστής στο MEGA και όχι σχολιαστής στο μπριάμ δελτίο μιας ακατάλληλης anchorwoman. Αν είχα κανάλι, δεν θα έπαιρνα ποτέ τη Μάρα Ζαχαρέα να μου δίνει ειδήσεις. Όσο για την Όλγα Τρέμη, που προσωπικά μου είναι συμπαθέστατη, δεν μπορώ να καταλάβω την εμμονή του MEGA να έχει στο κεντρικό δελτίο μια newscaster που κάνει δέκα σαρδάμ κάθε βράδυ επί σειρά ετών. Στη λίστα των προσόντων των newscasters το πιο σημαντικό είναι ο σωστός λόγος», σημειώνει.