Τρίτη και φαρμακερή αποδεικνύεται η σεζόν για το Survivor, το οποίο δύο εβδομάδες μετά την επιστροφή του στους τηλεοπτικούς δέκτες, δε λέει να δείξει τα δόντια του στον πίνακα της τηλεθέασης.
Της Δήμητρας Ζάρκου
Αντίθετα, με το «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις» ο Ατζούν Ιλιτζαλί και ο ΣΚΑΪ βλέπουν το άλλοτε κραταιό πρόγραμμά τους να τερματίζει τελευταίο και ιδρωμένο στη μάχη της prime time ζώνης. Και το προσωπικό τους στοίχημα για μία νέα κυριαρχία στην τηλεθέαση ή τουλάχιστον ο τρίτος κύκλος να τα πάει καλύτερα από τον δεύτερο, να απομακρύνεται όλο και πιο πολύ.
Τι έχουν τα έρμα και δεν τραβάνε
Όταν στον πρώτο κύκλο του Survivor η Ελλάδα είχε αγωνιστεί σε ένα παιγνίδι με αντίπαλη την Τουρκία, το τηλεοπτικό κοινό το είχε πιάσει ένας παροξυσμός. Ένας απλός στίβος μάχης σε μία αυτοσχέδια πίστα στις μακρινές κι εξωτικές παραλίες του Άγιου Δομίνικου είχε αναχθεί σε… εθνική υπόθεση.
Ενδεχομένως, όταν ο Ατζούν με τον ΣΚΑΪ πήραν την απόφαση φέτος το ριάλιτι επιβίωσης να ήταν καθαρά ελληνοτουρκική υπόθεση, να είχαν αυτό στο μυαλό τους. Και να πίστευαν ότι έτσι το ενδιαφέρον του κόσμου που πέρυσι είχε ατονήσει έντονα, θα αναθερμανθεί. Το «Ελλάδα vs Τουρκίας» είναι ένα δόλωμα που θα μπορούσε να τσιμπήσει το κοινό. Αλλά μέχρι στιγμής (κι επειδή η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται) αυτό δεν έχει συμβεί.
Οι παίκτες της ελληνικής ομάδας είναι κατά γενική ομολογία πολύ καλοί αγωνιστικά, ίσως στο σύνολο τους η καλύτερη αγωνιστικά ομάδα και στα τρία Survivor. Και μπορεί τις πρώτες ημέρες να ξεκίνησαν με ήττες, όμως, επανέκαμψαν παίρνοντας και οι ίδιοι νίκες, σε αγώνες μάλιστα με μπόλικο σασπένς. Και κάθε φορά που η ελληνική ομάδα κερδίζει, η τούρκικη τρώει τα λυσσακά της.
Αν το καλοσκεφτείς, τα παραπάνω στοιχεία είναι απαραίτητα για να συνθέσουν ένα ριάλιτι με ενδιαφέρον. Και αν προσθέσεις και τις προκλήσεις από την τουρκική ομάδα και δη του παίκτη με το όνομα Χικμέτ, τότε θα μπορούσες να πεις ότι αυτό είναι το τυράκι για τον τηλεθεατή, που θα ήθελε λίγο σασπένς τα βράδια του ή δεν τον ενδιαφέρουν οι κουζίνες και οι γκουρμέ συνταγές.
Αλλά και πάλι, τζίφος. Το Survivor 3 κινείται σε χαμηλά επίπεδα στην τηλεθέαση, αν και τελευταία δείχνει μία ανοδική τάση, όπου τη Δευτέρα στο γενικό σύνολο έκλεισε την ψαλίδα με το MasterChef 3 στις 3 μονάδες (16,3% έναντι 19,5% για το ριάλιτι του Star). Καλά για το Τατουάζ δεν το συζητάμε, που φέτος μοιάζει να κάνει περίπατο στην prime time ζώνη. Και όσο θα πλησιάζουμε και προς την αυλαία του σήριαλ και θα ολοκληρώνονται οι ιστορίες, η πρώτη θέση μοιάζει από τώρα καπαρωμένη.
Άρα, σε αυτήν την περίπτωση οι άνθρωποι του Survivor 3 θα πρέπει να αναθεωρήσουν και τους στόχους/αντιπάλους. Είναι το MasterChef 3 ο αντίπαλος που κυνηγάνε; Ή θέλουν να δείξουν ότι «είναι ακόμη ζωντανοί»;
Τα σενάρια για να αλλάξει το σκηνικό
Ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, τα σενάρια για το μέλλον του ριάλιτι δίνουν και παίρνουν. Άλλοι κάνουν λόγο για νέες προσθήκες παικτών, άλλοι ότι θα μπούνε στο παιγνίδι και διάσημοι μπας και τονωθεί το ενδιαφέρον και άλλοι μιλούν ακόμη και για κόψιμο της ελληνοτουρκικής εκδοχής και να επιστρέψουν στην παραδοσιακή του μορφή «διάσημοι-μαχητές».
Η αλήθεια είναι ότι τα χαμηλά νούμερα έχουν προβληματίσει, αν όχι θορυβήσει, τους ανθρώπους του ριάλιτι. Έχουν επενδύσει στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, είναι μία ακριβή παραγωγή, ενώ σίγουρα δεν θέλουν η τελευταία γεύση που θα αφήσουν στο κοινό (και την τηλεοπτική ιστορία, αν δεν πάνε και για νέα σεζόν) να είναι πικρή.
Και στον ΣΚΑΪ, όμως, για χάρη του Survivor 3 έφεραν τούμπα όλο το πρόγραμμά τους και ήδη τα πρώτα δείγματα δεν είναι θετικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το «Στην υγειά μας» του Σπύρου Παπαδόπουλου που μετακόμισε στην Παρασκευή και η πρώτη εκπομπή δεν έκανε τα νούμερα που σημείωνε τα Σαββατόβραδα. Άλλωστε, ήταν μία αγαπημένη συνήθεια του κόσμου που δε μπορεί να συγχρονιστεί στην αλλαγή από τη μία στιγμή στην άλλη. Όμως και για τον ΣΚΑΪ είναι και αυτή μία ήττα, αφού στην prime time του Σαββάτου ήταν ο κυρίαρχος στην τηλεθέαση και τώρα με το ριάλιτι έμεινε πίσω από το «Πακέτο» της Βίκυς Χατζηβασιλείου.
Απογοήτευση και από Τουρκία μεριά
Και μη νομίζετε ότι μόνο στην Ελλάδα έχουν γυρίσει την πλάτη στο ριάλιτι επιβίωσης. Και στην Τουρκία υπάρχει απογοήτευση, που αποτυπώνεται στην τηλεθέαση. Στα social media οι χρήστες στην πλειοψηφία τους εκφράζουν τη δυσαρέσκεια τους για τους παίκτες της ομάδας τους, με τους οποίους δε μπορούν να ταυτιστούν.
Κάτι που συμβαίνει και με τους Έλληνες τηλεθεατές. Οι παίκτες είναι όλοι τους αθλητές, προπονητές, ολυμπιονίκες, πρωταθλητές, καλογυμνασμένα κορμιά και πάει λέγοντας. Ένας παίκτης της διπλανής πόρτας δεν υπάρχει. Για να μην πούμε για το λαϊκό παιδί που ήταν ο Ντάνος και ταυτίστηκε μαζί του η πλειοψηφία.
Εδώ δεν έχεις να ταυτιστείς με κάποιον. Ακόμη και στη συγκατοίκησή τους είναι βαρετά, αφού λείπει το στοιχείο της ίντριγκας. Γιατί και τον πολύ το στίβο μάχης τον βαριέται ο κόσμος. Εξάλλου, τα τελευταία τρία χρόνια δεν έχουμε ξεμείνει από στίβους μάχης και αγωνίσματα σε ριάλιτι επιβίωσης.
Ένα ακόμη στοιχείο που ατονεί το ενδιαφέρον και σε κάνει να αλλάξεις κανάλι, είναι οι εναλλαγές «ελληνικό νησί – τούρκικο νησί». Και μπορεί οι γείτονές μας να τρώνε τελευταία τα λυσσακά τους από τις ήττες που φέρνουν, όμως, οι υπότιτλοι και οι τσακωμοί σε μία ξένη γλώσσα, κουράζουν τον τηλεθεατή που ειδικά φέτος λόγω περισσότερων τηλεοπτικών προτάσεων, είναι με το τηλεκοντρόλ στο χέρι.