Ο παίκτης που ξάφνιασε όλους στο Nomads με την οικειοθελή αποχώρησή του, Παναγιώτης Βασιλάκος, βρέθηκε καλεσμένος στο Πρωινό την Τρίτη και έδωσε απαντήσεις για όλα όσα έγιναν στο παιχνίδι, τις κόντρες αλλά και τις κατηγορίες που άκουσε περί ρατσισμού.

Σε κάποιο σημείο της εκπομπής η Φαίη Σκορδά κρατούσε έναν φάκελο, ο οποίος περιείχε γράμματα και φωτογραφίες από την οικογένειά του. Ο Παναγιώτης Βασιλάκος συγκινήθηκε και αποκάλυψε κάτι που δεν γνώριζε κανείς:

«Όταν αποχώρησα έμαθα ότι ο παππούς μου μπήκε στο νοσοκομείο επειδή έφυγα, για ένα βράδυ ολόκληρο. Την υγεία του και την αγάπη του δεν την ανταλλάσσω με τίποτα, με κανένα έπαθλο. Από τα έξι μου περνάω τα καλοκαίρια μου τρεις μήνες στο χωριό μου στη Μάνη και ήμουν πάντα το μοναδικό παιδί με όλα τα παππούδια. Έχω μεγαλώσει από μικρός με μεγάλες ηλικίες».

Νωρίτερα είχε απαντήσει και για τις μπηχτές που άφησε ο Κωνσταντίνος Οροκλός για τον τρόπο που έφυγε από το παιχνίδι αλλά και για τις κατηγορίες που άκουσε πως είναι ρατσιστής.

Ο Παναγιώτης Βασιλάκος συγκεκριμένα ανέφερε: «Με αυτό που είδα κι εγώ θα έλεγα ότι είμαι… μην πω τι, αλλά δεν είμαι αυτό. Έχω γεννηθεί στην Αγία Βαρβάρα, ξέρουμε πολύ καλά τι πάει να πει Αγία Βαρβάρα και αν είμαι ρατσιστής ή όχι. Είναι μια περιοχή με τσιγγάνους. Εγώ έχω βαφτίσει τσιγγάνους και συνυπάρχω μαζί τους όλα αυτά τα χρόνια και ξέρουν αν είμαι ρατσιστής μαζί τους ή όχι. Η κοπέλα μου είναι από τη Ρουμανία. Αυτό που βγήκε προς τα έξω ότι είμαι ρατσιστής, είναι το μοναδικό σημείο που στεναχωρήθηκα. Έχω δουλέψει σε πολλές χώρες και είμαι κι εγώ μετανάστης εκεί».

Ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο επίμαχο ματς με τους Φιλιππινέζους: «Όταν πήγαμε να παίξουμε μπάσκετ, περίμενα ότι θα κάνουμε κανένα σουτάκι, ένα στημένο πράγμα για το ριάλιτι. Ο Λευτέρης και ο Οροκλός μου λένε πάμε να παίξουμε έχουμε βάλει στοίχημα 100 πέσος να πάρουμε σοκολάτες. Λέω: “Συγγνώμη, ήρθαμε στις Φιλιππίνες να παίξουμε με τα παιδιά που δεν έχουν να φάνε και θέλουμε να τους κερδίσουμε κιόλας; Να τα δώσουμε τα λεφτά σε αυτούς, να φάνε αυτοί σοκολάτες. Εμείς σε δυόμιση μήνες θα τρώμε κρέπες και γλυκά”. Και μου λένε: “Όχι, θα παίξουμε δυνατά να το πάρουμε”. Επειδή ήμουν ο πιο ψηλός στην παρέα, οι Φιλιππινέζοι εμένα κυνηγούσαν. Είπα στα παιδιά “ήρθα για να διασκεδάσω, όχι για να με σπάσετε στο ξύλο”».