Στα άκρα οδηγείται η κόντρα που ξέσπασε ανάμεσα στον τηλεοπτικό σταθμό Star και τον υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Νίκο Παππά μετά την αγωγή που κατέθεσαν οι ιθύνοντες του καναλιού διεκδικώντας αποζημίωση για τη ζημιά την οποία υπέστη ο σταθμός εξαιτίας της υπόθεσης με τις άδειες, που όπως υποστηρίζει στοίχισε 32,4 εκατ. ευρώ.
Το όλο ζήτημα επανήλθε στο προσκήνιο καθώς ο τηλεοπτικός σταθμός Star στράφηκε εναντίον του ελληνικού Δημοσίου αλλά και ονομαστικά εναντίον των υπουργών Νίκου Παππά και Ευκλείδη Τσακαλώτου καθώς και του γενικού γραμματέα Ενημέρωσης Λευτέρη Κρέτσου, υποβάλλοντας αγωγή εναντίον τους. Με αυτή ζητεί να του καταβληθεί αποζημίωση 32,4 εκατομμυρίων ευρώ, υποστηρίζοντας ότι εξαιτίας της μη αδειοδότησής του έχασε διάφορα προγράμματα που είχε κλείσει, όπως το Survivor, και υπέστη εξ αυτού ζημιά από διαφυγόντα διαφημιστικά έσοδα.
Το κανάλι ζητεί επίσης να του επιστραφούν περίπου 300.000 ευρώ για τα έξοδα του φακέλου που ετοίμασε για να συμμετάσχει στον διαγωνισμό αλλά και 100.000 ευρώ για ηθική βλάβη που υπέστη.
Να λάβουν θέση τα κόμματα της αντιπολίτευσης καλεί το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, με αφορμή την αγωγή που κατέθεσε ο τηλεοπτικός σταθμός Star Channel κατά του ελληνικού δημοσίου.
Η κυβέρνηση ζητά παράλληλα να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό με ποίου το συμφέρον συντάσσονται, θέτοντας το ερώτημα εάν μπορεί ένας τηλεοπτικός σταθμός που επί σειρά ετών εκπέμπει χωρίς νόμιμη άδεια, να ζητά αποζημίωση για τη διεξαγωγή του πρώτου – μετά από 30 χρόνια – διαγωνισμού για χορήγηση τηλεοπτικών αδειών. Εάν μπορεί μια εταιρεία να ζητά αποζημίωση για την απώλεια, όπως διατείνεται, διαφημιστικών εσόδων από επιλογές που έκανε η ίδια, από την ανταλλαγή προγράμματος «δράσης» με ένα άλλο σχετικό με «μαγειρική», ή από αυθαίρετες εκτιμήσεις περί απώλειας τηλεθέασης.
Εάν μπορεί ένας ιδιωτικός οργανισμός να απαιτεί τη «μεταβίβαση» στο Δημόσιο (και κατ’ επέκταση στους πολίτες) εξόδων μισθοδοσίας υπαλλήλων ή προετοιμασίας του για τη συμμετοχή σε διαδικασία, η οποία προβλέπεται από νόμο που ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων. Επίσης, εάν μπορεί ένας τηλεοπτικός σταθμός, αξιοποιώντας την ευθύνη των προηγούμενων κυβερνήσεων που δεν προχώρησαν σε αδειοδότηση των καναλιών, να απαιτεί τη «διατήρηση» της ανομίας στο τηλεοπτικό τοπίο. «Εάν μπορεί μια ιδιωτική εταιρεία να παρερμηνεύει μια απόφαση Ανώτατου Δικαστηρίου, αφήνοντας να εννοηθεί πως κατέπεσε στο σύνολό του ένας νόμος (4339/2015), ο οποίος προβλέπει ελάχιστο αριθμό 400 εργαζομένων ανά σταθμό. Και επί αυτής της ηθελημένης παρερμηνείας να δρομολογεί απολύσεις δεκάδων εργαζομένων».
