Το ερωτικό δράμα εποχής «Ηλέκτρα», βασισμένο σε μια ιδέα της συγγραφέως Ελένης Καπλάνη, σε σκηνοθεσία της Βίκυς Μανώλη και σενάριο της Μαντώς Αρβανίτη και του Θωμά Τσαμπάνη, έκανε πρεμιέρα τη απόγευμα της Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2023, στις 19:10 και θα μεταδίδεται από Δευτέρα έως Πέμπτη.
Η έναρξη ήταν άκρως δραματική ενώ στα πρώτα πλάνα οι τηλεθεατές ήρθαν αντιμέτωποι με μια σοκαριστική δολοφονία.
Οι χρήστες του twitter, οι οποίοι παρατηρούν τα πάντα και δεν αφήνουν τίποτα ασχολίαστο έσπευσαν να αποθεώσουν την πρεμιέρα της σειράς «Ηλέκτρα» της ΕΡΤ τόσο για την κινηματογραφική αισθητική όσο και για τις ερμηνείες των ηθοποιών.
Δείτε ορισμένα από τα χαρακτηριστικά tweets:
Ηλέκτρα: Η δραματική έναρξη της σειράς της ΕΡΤ
Η ιστορία
Νήσος Αρσινόη. Η Ηλέκτρα (Έμιλυ Κολιανδρή), μια γυναίκα εγκλωβισμένη στους ρόλους που άλλοι διάλεξαν για εκείνη, της καλής κόρης, συζύγου και μάνας, ασφυκτιά στην κλειστή νησιωτική κοινωνία. Παντρεμένη με τον -κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερό της- δήμαρχο της Αρσινόης Σωτήρη Βρεττό (Τάσος Γιαννόπουλος), η Ηλέκτρα έχει βαφτίσει την υποταγή καθήκον και την καταπίεση εγκαρτέρηση. Αναζητεί καθημερινά τις λίγες στιγμές ελευθερίας που της προσφέρει μια βουτιά στο ποτάμι και μια βόλτα με το άλογό της, μέχρι τη στιγμή που συναντιέται με το πεπρωμένο της.
Ο Παύλος Φιλίππου (Αποστόλης Τότσικας), ένας γοητευτικός και μυστηριώδης άντρας, καταφθάνει στην Αρσινόη για ν’ αναλάβει τη θέση του καθηγητή μαθηματικών στο γυμνάσιο του νησιού. Η Ηλέκτρα νιώθει ότι αυτός ο άντρας κρατάει το κλειδί της ελευθερίας της. Η ελευθερία, όμως, έρχεται πάντα μ’ ένα τίμημα. Ακόμα κι αν η Ηλέκτρα κατορθώσει να σπάσει τα δεσμά της φυλακής της, δεν μπορεί να ελευθερωθεί από το παρελθόν της… Οι εφιαλτικές μνήμες της ξυπνούν με την επιστροφή του Νικόλα Βρεττού (Θανάσης Πατριαρχέας) στο νησί και ένα καλά κρυμμένο μυστικό κινδυνεύει ν’ αποκαλυφθεί. Η Ηλέκτρα θ’ αναμετρηθεί με το παρελθόν της, αλλά και με τα όρια της ελευθερίας της και θα γράψει, έτσι, το πιο ιδιαίτερο και σκοτεινό κεφάλαιο στο ημερολόγιο της ζωής της.
Οι ήρωες της σειράς
Ηλέκτρα (Έμιλυ Κολιανδρή): Η Ηλέκτρα έχει μάθει ν’ ανταποκρίνεται με επιτυχία στους ρόλους που της έχουν ανατεθεί, (της συζύγου του δημάρχου, της καλής μάνας, της σεβαστικής κόρης), δίνοντας την εντύπωση μιας δυναμικής γυναίκας. Πίσω, όμως, από το σκληρό περίβλημα, κρύβεται μια γυναίκα ευαίσθητη, μια ψυχή καλλιτεχνική, παθιασμένη και διψασμένη για ζωή, που θα αναζητήσει την ελευθερία της από τον καταπιεστικό σύζυγό της και από τα στεγανά της συντηρητικής κοινωνίας, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Παύλος Φιλίππου (Αποστόλης Τότσικας): Ιδεαλιστής, οραματιστής, με έντονο το αίσθημα δικαίου. Δεν διστάζει να βοηθήσει τον αδύναμο, να υπερασπιστεί το δίκαιο -όποιες κι αν είναι οι συνέπειες- αυθόρμητος και παρορμητικός. Όσο ήταν στην Αθήνα, γνώρισε αρκετές κοπέλες αλλά για καμία δεν ένιωσε όπως ένιωσε όταν πρωτοαντίκρισε την Ηλέκτρα. Το πάθος που νιώθει γι’ αυτή τη γυναίκα είναι πρωτόγνωρο, δεν το ελέγχει και για χάρη της θα διακινδυνέψει τα πάντα.
Σωτήρης Βρεττός (Τάσος Γιαννόπουλος): Πράος, ευγενής, δίκαιος, συντηρητικός, μετριοπαθής, αλλά και άβουλος. Ο Σωτήρης έζησε ανέμελα, όμορφα παιδικά χρόνια. Ο πατέρας Βρεττός έβλεπε στον Σωτήρη τον διάδοχό του και ήθελε να τον κάνει άξιο συνεχιστή του. Τον έβρισκε όμως πολύ μαλθακό για τον επιχειρηματικό κόσμο και προσπαθούσε να τον σκληραγωγήσει. Ο Σωτήρης αγάπησε την Ηλέκτρα με όλη του την ψυχή και τη σεβάστηκε. Παρότι την αγαπάει βαθιά, ζει μόνιμα με τον φόβο ότι κάποια στιγμή θα του φύγει.
Δόμνα Σαγιά (Κατερίνα Διδασκάλου): Αγέρωχη, σοβαρή, μετρημένη, ικανή, δυνατή και σκληρή όταν χρειάζεται. Λέαινα σε ό,τι έχει να κάνει με τα παιδιά και την οικογένειά της, αλλά την ίδια στιγμή και βαθιά πικραμένη από τη ζωή. Ποτέ δεν πίστεψε η Δόμνα ότι η ζωή θα της τα φέρει όλα βολικά και ήξερε από μικρή ότι για τα πάντα πρέπει να παλεύεις. Δεν φανταζόταν όμως σε πόσο σκληρές μάχες θα την έριχνε η μοίρα της.
Στέργιος Σαγιάς (Γιώργος Συμεωνίδης): Καλόκαρδος, καλοπροαίρετος και γενναιόδωρος είναι ο Στέργιος, που από παιδί δούλευε για να ζήσει πρώτα τους γονείς του και μετά την οικογένειά του. Δεν γνώρισε την οικογενειακή θαλπωρή, δεν ήταν εκεί όταν τα παιδιά του περπάτησαν ή μίλησαν, δεν ήταν εκεί όταν η Δόμνα πάλευε με μια κόρη που ήταν 16 χρονών, αλλά είχε το μυαλό ενός πεντάχρονου, δεν ήταν εκεί όταν γραφόταν η μοίρα της Ηλέκτρας…
Τιτίκα Βρεττού (Λουκία Παπαδάκη): Όμορφη, κλασάτη, ματαιόδοξη -αλλά αρκετά έξυπνη ώστε να το κρύβει- ύπουλη, δολοπλόκα και διπρόσωπη. Παιδί μιας μικροαστικής οικογένειας, η Τιτίκα μεγάλωσε με τη μόνιμη επωδό της μάνας της «εσύ να κοιτάξεις να βρεις έναν πλούσιο, να γλιτώσεις». Η Τιτίκα όταν ήταν κοντά 25 χρονών γνώρισε τον Βρεττό στα 45 του χρόνια. Η Τιτίκα τον ξεχώρισε αμέσως, όχι όμως μόνο για το πορτοφόλι του. Σε αντίθεση, λοιπόν, με ό,τι πιστεύει ο Βρεττός (ότι τον πήρε μόνο για τα λεφτά του), η Τιτίκα τον ερωτεύτηκε.
Πέτρος Βρεττός (Αλέξανδρος Μυλωνάς): Αυτοδημιούργητος, εγωιστής, ισχυρογνώμων, τραχύς, επίμων, πεισματάρης, εσωστρεφής και δύστροπος. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, μέσα στην ανέχεια και την κακοποίηση. Περίμενε τη στιγμή που θα μεγαλώσει για να φύγει από το σπίτι. Και πράγματι ο Βρεττός, άνθρωπος επίμονος και αποφασιστικός, τα κατάφερε. Τη Δανάη την ερωτεύτηκε σφόδρα, την παντρεύτηκε και σύντομα ήρθε στη ζωή τους και ο Σωτήρης. Όταν την έχασε, μετάνιωσε, κυρίως όμως ένιωσε θυμό για τον πρωτότοκο γιο του, που εξαιτίας της απερισκεψίας του, στερήθηκε τη μεγάλη του αγάπη. Ο Βρεττός γνώρισε την Τιτίκα, σ’ ένα ταξίδι του στην Αθήνα. Όταν η Τιτίκα έμεινε έγκυος, ο Βρεττός δυσαρεστήθηκε. Είχε ήδη έναν απόγονο, δεν ήθελε δεύτερο. Η γέννηση του Νικόλα δεν άλλαξε και πολλά στη στάση του Βρεττού. Στην πορεία, όμως, άρχισε να βλέπει στον Νικόλα ένα τσαγανό που έμοιαζε στο δικό του.
Νικόλας Βρεττός (Θανάσης Πατριαρχέας): Γοητευτικός, εμμονικός, νάρκισσος, χειριστικός αλλά και βαθιά συμπλεγματικός. Μια διαταραγμένη ψυχικά προσωπικότητα. Ο Νικόλας μεγαλώνοντας γινόταν όλο και πιο ατίθασος, με τη ζήλια για τον Σωτήρη να πυροδοτεί μέσα του τον πιο αντιδραστικό εαυτό του, σε μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή του πατέρα του. Ο Βρεττός βλέποντας τη συμπεριφορά του γιου του και πιθανού διαδόχου, να εκτροχιάζεται, αποφάσισε να τον στείλει εσώκλειστο στο Λονδίνο. Ο Νικόλας τον μίσησε, όχι μόνο γιατί τον έστειλε σε μιας μορφής εξορία, αλλά κυρίως, γιατί του στέρησε τη μάνα του, με την οποία είχε ήδη αναπτύξει ένα παθολογικό δέσιμο.
Κατερίνα (Νεφέλη Κουρή): Γλυκιά, τσαχπίνα, φιλόδοξη με την καλή έννοια, με μεγάλη συναισθηματική ευφυΐα αλλά ελαφρώς αφελής και υπερβολικά καλοπροαίρετη, δεν βάζει κακό με το νου της. Μέχρι τα 7 της χρόνια μεγάλωσε μαζί με τον αδερφό της και την αδερφή της, Ηλέκτρα, η οποία ήταν υπερπροστατευτική μαζί της. Η Κατερίνα έγινε ελαφρώς «μη μου άπτου», πράγμα που εκνευρίζει τη Δόμνα, που δεν μπορεί ν’ αντέξει αυτή την υπερβολική ευαισθησία της.
Μερόπη Χατζή (Ευαγγελία Μουμούρη): Μονίμως φουριόζα και αρκετά φασαριόζα είναι η Μερόπη. Περίεργη εκ γενετής, κουτσομπόλα από τα μικράτα της. Καλόκαρδη κατά βάθος, αλλά και χειριστική όταν δεν γίνεται το δικό της. Δεν είναι λίγες οι φορές που προσποιείται ότι παθαίνει κρίση το νευρικό της σύστημα, για να πείσει τον άντρα της, Κυριάκο, να της κάνει τα χατίρια… Με τις δυο της κόρες, την Ουρανία και τη Σοφία, έχει μια πολύ άμεση και ζεστή σχέση.
Ζωή Νικολαΐδου (Δανάη Λουκάκη): Αλέγκρα, σπιρτόζα, κεφάτη, αλλά και ειλικρινής σε βαθμό παρεξηγήσεως είναι η καφετζού του χωριού, η Ζωή, που ήρθε στο νησί όταν ήταν 20 χρονών. Ο Κωνσταντής, ο άντρας της, είναι λοστρόμος στα καράβια και έτσι η Ζωή μεγάλωσε και αυτή, μόνη της, τα δυο της αγόρια. Με τον άντρα της έχει μια πολύ έντονη σχέση. Τσακώνονται συχνά, καθώς αυτή είναι ζηλιάρα και αυτός κτητικός και οξύθυμος.
Κυριάκος Χατζής (Δρόσος Σκώτης): Το μεγαλύτερο προσόν του Κυριάκου είναι ότι βλέπει, ακούει αλλά δεν μιλάει και είναι σημαντικό προσόν αυτό για το δεξί χέρι του Βρεττού, γιατί τόσα χρόνια στη δούλεψή του έχει δει και ακούσει κάμποσα. Ο Κυριάκος είναι εργατικός, καλός οικογενειάρχης αλλά και συμφεροντολόγος. Το αφεντικό του το σέβεται, εκτιμά ότι του δίνει ψωμί και θα κάνει τα πάντα γι’ αυτόν.
Ειρήνη Λαφαζάνη (Δανάη): Ο ατίθασος και περιπετειώδης χαρακτήρας της ήταν πάντα ένα σημείο τριβής με τον Σωτήρη. Η Δανάη, έχοντας πάρει κάποια από τα γονίδια του βιολογικού της πατέρα (Νικόλας), είναι πνεύμα ατίθασο και ριψοκίνδυνο. Η Δανάη μεγάλωσε μαζί με την αδερφή της, Νεφέλη, σ’ ένα ασφαλές και ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον. Πάντα μέσα της, όμως, ένιωθε ότι η μητέρα της (Ηλέκτρα) δεν την αγαπάει όσο τη Νεφέλη. Έτσι, η Δανάη μεγάλωσε με την αίσθηση της απόρριψης από την ίδια της τη μάνα για αυτό και προσκολλήθηκε στον πατέρα της.
Όλγα Μιχαλοπούλου (Νεφέλη): Η Νεφέλη είναι μια μικρή νεράιδα που δεν θέλει να μεγαλώσει ποτέ! Θέλει να μείνει για πάντα παιδί, κοντά στους γονείς της. Μια ευαίσθητη, ρομαντική ψυχή, που θα νιώσει αυτό που διαβάζει στα βιβλία… έναν παράφορο έρωτα. Σιγά-σιγά, όμως, ανακαλύπτει πως αυτός ο έρωτας είναι μονόπλευρος. Γεγονός που θα την οδηγήσει στο να χάσει τον εαυτό της και την αθωότητά της. Κι όταν η αλήθεια βγει στο φως, θα χάσει πια και το μυαλό της!
