Στο πλατό της εκπομπής «Στούντιο 4» της ΕΡΤ βρέθηκε καλεσμένος ο Τάσος Χαλκιάς το μεσημέρι της Τρίτης (20/11) και εξιστόρησε μια άγνωστη οικογενειακή ιστορία.
«Ο παππούς μου δεν είχε παντρευτεί ποτέ με τη γιαγιά μου. Ήταν Τούρκος και δεν μπορούσαν να παντρευτούν. Δεν ήταν πολύ εύκολο την δεκαετία του 1920. Ήταν ανθηρός ο ελληνισμός στην Κωνσταντινούπολη και σε πολύ υψηλό επίπεδο, ανάλογος αυτού της Σμύρνης. Στο επίπεδο επικοινωνίας των δύο θρησκειών υπήρχαν πάντα προβλήματα. Ποτέ δεν ήταν μαζί. Ερωτεύτηκαν, έκαναν τη μάνα μου, αλλά ποτέ δεν ήταν μαζί» ανέφερε αρχικά ο Τάσος Χαλκιάς και εξέπληξε τους παρουσιαστές.
«Όταν είχα πάει με το Εθνικό Θέατρο στην Κωνσταντινούπολη, έψαξα τον παππού μου με τα δεδομένα που είχα από πληροφορίες της μητέρας μου. Τον βρήκα. Ήταν στο βάθος της Ανατολίας γιατί είχε μαγαζιά στην κεντρική λαχαναγορά στο Τσαρσί» είπε στην συνέχεια ο Τάσος Χαλκιάς.
«Η μαμά μου τον ήξερε από φωτογραφίες. Τον μίσησε όσο μπορείς να μισήσει ένας άνθρωπος μέσα από φωτογραφία. Τις πληροφορίες για να τον βρω στην Κων/πολη μου της έδωσε η γιαγιά μου, όχι η μάνα μου, η οποία δεν το γνώριζε γιατί μπορεί και να με αποκλήρωνε. Όταν σου έχουν ιστορήσει ότι όταν ήσουν 7 μηνών και κουνιόσουν σε μία αιώρα για να κοιμηθείς και κάτι είχες σαν μωρό κι έβαζες τα κλάματα κι ο άλλος σου έδωσε μία κλωτσιά, έφαγες τούμπα κι έφυγες από την κούνια… Όταν εσύ έμαθες πως αυτό έχει συμβεί από το πόδι του πατέρα σου, δεν μπορεί να θέλεις να τον γνωρίσεις… Ήθελα, είχα την περιέργεια να δω ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος μπορεί σε ένα βρέφος, στο παιδί του να δώσει μια κλωτσιά. Να δω στη φάτσα ποιος είναι κι αν του μοιάζω» είπε ο Τάσος Χαλκιάς.
«Όταν πήγα εγώ δεν είχε οικογένεια. Έκανε μετά. Η οικογένεια αυτή ήρθε στη Θεσσαλονίκη και γνώρισα τη μια κόρη του, την αδερφή της μητέρας μου. Είναι για σήριαλ. Αναζήτησε τη μητέρα μου και εντελώς τυχαία ήρθε στο θέατρο που ήμουν τότε και είδε την παράσταση. Περίμενε μετά και τη γνώρισα» εξομολογήθηκε στην συνέχεια ο ηθοποιός.
«Δεν με νοιάζει να κατηγορηθώ ότι έκλεψα κάτι σαν ηθοποιός»
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, ο Τάσος Χαλκιάς ανέφερε: «Είμαι από τους ηθοποιούς που δε με νοιάζει αν κατηγορηθώ ότι έκλεψα κάτι. Που συνήθως δεν είναι και εύκολο να κλέψεις ούτε και κλέβουμε εν τέλει. Ακόμα και αν κάνουμε μιμητικά κάτι το οποίο κάποιος πριν από μας έχει κάνει, γιατί μπορεί να ενταχθεί μέσα στο δικό μας ρόλο αυτή τη στιγμή, αυτή η κλεψιά είναι δημιουργική. Δεν είναι εύκολο πράγμα δηλαδή να το κάνεις γιατί πρέπει να το περάσεις σε σένα και στο ρόλο τον δικό σου. Όχι να μιμηθείς απλώς τι έκανε ο άλλος.
Οι έμπειροι ηθοποιοί, που έχουν περάσει από ρεπερτόριο και αναμετρήθηκαν με ρόλους κλασικούς, έχουν τη δυνατότητα να ακούν και να γνωρίζουν πως ότι κι αν παράγουν το να ακούσουν κάτι που αφορά τον ρόλο από ένα άλλο στόμα, στο οποίο έχω εμπιστοσύνη, είναι πολύ σημαντικό. Είναι ένας χώρος όπου και η παραμικρή εμπειρία σε κάνει πολύ πλούσιο. Ανάλογα πως εισπράττει ο καθένας τον πλούτο μέσα από την εμπειρία του, μπορεί κανείς να έχει πάρει και κάτι παραπάνω από σένα».
