Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» με την Νίκη Λυμπεράκη του τηλεοπτικού σταθμού Mega, που προβλήθηκε μετά τα μεσάνυχτα την Τρίτη (29/11), όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στην πατρίδα του την Κύπρο και στο Κυπριακό.
«Ενεργός πολίτης είμαι και στην Κύπρο και εδώ. Είναι και τα δύο σπίτια μου, αγαπώ το σπίτι μου, την Κύπρο, ένα βασανισμένο κράτος. Η Κύπρος δεν έχει δει μία ημέρα ελευθερίας ήταν πάντα υπόδουλη. Είναι μια πληγή που δεν κλείνει, ένα τραύμα ανοιχτό. Έχω καταγωγή από την Κερύνεια κι από τους δύο γονείς, πρόσφυγες», δήλωσε ο δημοφιλής καλλιτέχνης και συνέχισε:
«Η Κερύνεια ήταν το σημείο απόβασης των τουρκικών στρατευμάτων από ένα μικρό κόλπο. Από το σπίτι της μαμάς μου δεν είναι ούτε ένα χιλιόμετρο. Έχω τόσες περιγραφές για όσα έχουν συμβεί, που είναι σαν να το έχω ζήσει. Με πονάει ο πόνος τους. Ο πατέρας μου ακόμα και σήμερα ασχολείται για να μνημονεύσουν την πόλη μας, να ευχηθούμε να γυρίσουμε».
Έπειτα εκμυστηρεύτηκε την ευχή που του έδωσε ο παππούς του λίγο προτού αφήσει την τελευταία του πνοή: «Θα σας πω κάτι. Όταν “έφυγε” ο παππούς μου, ήθελε να με δει και μου λέει γιε μου εύχομαι να καταφέρεις να δεις την Κερύνεια. Έφυγε με αυτόν τον καημό. Τα πράγματα δεν βαίνουν ευοίωνα. Υπήρχαν στιγμές που θα μπορούσε να γίνει το βήμα, δεν υπήρχε όμως η βούληση».
Κατέθεσε και την άποψή του για το μέλλον: «Νομίζω όσο περνά ο καιρός, το πράγμα θα παγιώνεται έτσι όπως είναι. Οι συνθήκες θα δυσχεραίνουν. Αν υποθέσουμε ότι θα γίνει και μια παράνομη προσάρτηση του βόρειου τμήματος στην Τουρκία, τότε τα πράγματα θα είναι δις χειρότερα», δήλωσε.
Η πορεία του και η προσπάθεια για καριέρα στο εξωτερικό
Επιπλέον, αναφέρθηκε και στην πορεία του και γιατί δεν δίνει συχνά συνεντεύξεις, λέγοντας πως του προκαλούν αμηχανία.
«Η μουσική με διάλεξε. Οι γονείς μου ήταν πάντα μαζί μου, ήταν αυστηροί αλλά προοδευτικοί. ήταν βοηθητικοί σε όλα, είχα μία γερή κάλυψη που δεν θα με άφηναν για κανένα λόγο να καβαλήσω το καλάμι», είπε.
«Στα 19 είχα τελειώσει με τον στρατό και εκεί εκ θαύματος με παίρνει ένα τηλέφωνο ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο οποίος για κάποιο λόγο παρακολούθησε τη Eurovision που είχε γίνει λίγους μήνες πριν και είπε θέλω αυτό το παιδί για αυτό το τραγούδι. Ε, ο στρατός τελείωσε 25 Οκτωβρίου, 26 ήμουν στο αεροπλάνο και είμαι Αθήνα. Ήρθε με πήρε με πήγε στο σπίτι του, πήγαμε στο στούντιο και ηχογραφήσαμε το “Άγγιγμα ψυχής”», ανέφερε.
Στάθηκε επίσης στη «μάχη» που έδωσε για να κάνει καριέρα εκτός Ελλάδας και Κύπρου. «Το πολέμησα, ένιωθα ότι δεν είχα τις δυνάμεις από ένα σημείο και μετά. Όταν θέλουν να αναδείξουν έναν νέο καλλιτέχνη έξω δουλεύουν εξοντωτικά». Το τίμημα της επιτυχίας για εκείνον είναι ότι στερήθηκε ανέμελες στιγμές στα εφηβικά του χρόνια αλλά όπως λέει ο ίδιος «αν δεν πληρώσεις κάτι, δεν θα πάρεις κάτι».
Μεγάλες φιλίες δεν έχει κάνει στον χώρο διότι «όλα είναι τόσο μετακινούμενα και ρευστά σε αυτόν τον χώρο, που δεν μπορείς να κρατήσεις επαφή με ένα άτομο», τόνισε. «Έγραψα τραγούδια που τραγούδησαν άλλοι καλλιτέχνες μέσα από μία συνεργασία που ήταν υγιής. Αν περάσουμε έναν χειμώνα και δεν περάσουμε καλά, για μένα κόβεται το νήμα της σχέσης, έχουν τύχει τέτοιοι χειμώνες», συμπλήρωσε.
Η χορτοφαγία και η πίστη στο μεταφυσικό
Ο ίδιος έχει ασπαστεί την χορτοφαγία και σχετικά με αυτή τη στάση ζωής είπε: «Είναι μία στάση ζωής που έχει να κάνει με την ολιστική αίσθηση που έχεις για τον κόσμο. Σε μένα χτύπησε έντονα όταν η σκυλίτσα μου αρρώστησε, αυτό με έφερε κοντά σε ιδέες όπως η φροντίδα και η αβλάβεια που σημαίνει προσπαθώ να μην κάνω κακό όχι μόνο στον συνάνθρωπό μου αλλά και σε οποιονδήποτε ζωντανό οργανισμό έχει δίπλα μου».
Με σχεδόν τρεις δεκαετίες επιτυχιών στο βιογραφικό του, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης δήλωσε πως δεν ανήκει σε αυτούς που θέλουν να «φύγουν» πάνω στη σκηνή. «Δεν θέλω να φύγω πάνω στη σκηνή, θέλω να έχω ωραίες αναμνήσεις να αναπολώ, να είμαι υγιής, ας αφήσουμε τον Ύψιστο να ορίσει τη μοίρα μας. Πιστεύω στη πνευματική δύναμη του μεταφυσικού», τόνισε.
