Για το ατύχημα που είχε σε σκάφος αναψυχής και παραλίγο να της κοστίσει τη ζωή, μίλησε η Έρρικα Πρεζεράκου η οποία βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, τη Δευτέρα (29/05), στους παρουσιαστές, Νάνσυ Ζαμπέτογλου και Θανάση Αναγνωστόπουλο.
«Όλα είναι ένα μέρος ενός θεϊκού σχεδίου» είπε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε με την απώλεια της ανιψιάς της αλλά και το σοβαρό ατύχημα στο χέρι της που είχε.
«Επειδή είχα μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον, όπου ο μπαμπάς μου είχε σκάφος αναψυχής κι έχω δει απώλειες ανθρώπων από προπέλα. Είναι ότι πιο επικίνδυνο. Ήξερα όταν άκουσα τον ήχο, ότι μπορεί να μην καταφέρω να ζήσω. Την ώρα που έπεσα στο νερό, έκανα κ…λοτούμπες οπότε δεν ήξερα που βρίσκομαι. Αν δεν ήταν το χέρι μου πιο ψηλά κ ήταν τα μαλλιά μου, δεν θα μιλούσαμε τώρα. Άκουσα τον ήχο και δεν ήξερα που με είχε χτυπήσει η προπέλα. Την ώρα που βγήκα κι είδα το χέρι μου, είναι αυτό το ένστικτο επιβίωσης που έχουμε όλοι, κι άρχισα να κολυμπώ κι έλεγα το χέρι μου θα το φτιάξουν στο νοσοκομείο και θα είμαι καλά. Αυτό με έσωσε» ανέφερε η Έρρικα Πρεζεράκου.
«Έχασα σχεδόν το μισό μου αίμα. Άκουσα στο ελικόπτερο που έλεγαν θα σου κόψουμε το χέρι από τον ώμο. Είχα χάσει τόσο αίμα, που το χέρι κινδύνευε να κοπεί ολόκληρο. Νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη που ζω. Πιο πολύ με ζόρισε η συμπεριφορά του οδηγού, ο οποίος ούτε ήρθε καν μαζί μου επάνω. Έλεγε ψέματα κι ήταν σοκαριστικό σε ανθρώπινο κομμάτι.» πρόσθεσε η Έρρικα Πρεζεράκου.
Μετά έγινε όλη η ιστορία με την αδελφή μου και το παιδί, την απώλεια της μικρής που ήταν μεγάλο σοκ, μετά ήρθε η ασθένεια της μητέρας μου που για πέντε μήνες ήμασταν στα νοσοκομεία, με έχει πάει… Και λέω “με δυναμώνεις, εδώ είμαι”. Κατάλαβα ότι δεν είμαστε άτρωτοι. Με τη μικρή σίγουρα πίστευα στο θαύμα αλλά κατάλαβα ότι από κει και πέρα “γεννηθείτω το θέλημά σου”, δεν μπορείς να τα ελέγξεις όλα» είπε η Έρρικα Πρεζεράκου.
Η μπλοκαρισμένη θηλυκότητα
Η αθλήτρια εξομολογήθηκε ότι είχε μεγαλώσει σε μια οικογένεια που της μπλόκαρε τη θηλυκότητα.
«Οι γονείς μου – από τη Μάνη- δεν άφηναν με τίποτα να ασχοληθώ με τον αθλητισμό γιατί νόμιζαν ότι θα γίνω σαν τις αντρογυναίκες.
Όταν έφυγα από το σπίτι μου ήμουν ένα πάρα πολύ θυμωμένο παιδί γιατί δεν βίωνα την αγάπη όπως ήθελα. Το κλίμα στο σπίτι μας ήταν μανιάτικο και ήταν έξω από τη νοοτροπία μου. Ήμασταν δύο κορίτσια και ένα αγόρι. Εγώ με την αδελφή μου δεν έχουμε σβήσει ούτε μία τούρτα γενεθλίων ενώ στον αδελφό μου έκαναν ολόκληρη δεξίωση» αποκάλυψε.
Χωρίς τον αδελφό μου δεν πήγαινα πουθενά. Ήταν και για κείνον και για μένα ταλαιπωρία. Ήμασταν έτσι εκπαιδευμένα Για πολλά χρόνια είχα μπλοκάρισμα με τη θηλυκή μου πλευρά γιατί έλεγα ότι οι γυναίκες δεν είναι τόσο σημαντικές, σαν να ένιωθα ότι αν θα είμαι πιο αγόρι οι γονείς μου θα με αγαπούν περισσότερο. Ήταν μεγάλη λούμπα. Έτσι γαλουχηθήκαμε. Ήμουν πολύ θυμωμένη αλλά μετά άρχισα να δουλεύω με τον εαυτό μου» είπε μεταξύ άλλων.
Γιατί έφυγε από το σπίτι στα 17 της
«Στα 13 μου είπα στους γονείς μου ότι θέλω να με πάνε στον ψυχολόγο και η αντίδραση του μπαμπά μου ήταν “πώς θα την παντρέψουμε;”. Αισθανόμουν ότι έπρεπε κάπου να μιλήσω να με καταλάβουν. Δουλεύοντας με τον εαυτό μου ξαναθυμήθηκα ποια είμαι» είπε εξηγώντας γιατί έφυγε από το σπίτι της στα 17 της.
«Είχα χωρίσει πολύ πριν από το ατύχημα. Μετά το ατύχημα άλλαξαν οι σχέσεις στη ζωή μου. Μερικοί σοκαρίστηκαν, μερικοί “απελευθερώθηκαν”. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος» είπε.
