Το πλέον ξακουστό nightclub του πλανήτη, το φοβερό και τρομερό Studio 54, «κατοικούταν» κατά τους 33 μήνες της λειτουργίας του από celebrities όπως ο Michael Jackson, ο Rod Stewart και φυσικά ο Andy Warhol.
Η τρελή επιτυχία του διάσημου νεοϋορκέζικου club της δεκαετίας του ’70 σφραγίστηκε από τον κανόνα του ιδιοκτήτη του Steve Rubell για το πετυχημένο πάρτι: «Το κλειδί για ένα καλό πάρτι είναι να γεμίσεις ένα δωμάτιο με καλεσμένους πιο ενδιαφέροντες από σένα»!
Το 1978, μόλις έναν χρόνο μετά τη μετατροπή του από θέατρο σε κέντρο νυχτερινής διασκέδασης, το Studio 54 είχε αποφέρει στον Rubell περισσότερα από 7 εκατομμύρια δολάρια, με τον ιδιοκτήτη να ισχυρίζεται υπερήφανα ότι «μόνο η Μαφία βγάζει πιο πολλά λεφτά».
Γέννημα-θρέμμα Νεοϋορκέζος, ο Rubell «φρουρούσε» την πόρτα του club με σιδηρά πειθαρχία, επιτρέποντας την είσοδο μόνο σε όσους θεωρούσε ότι διέθεταν λάμψη και μαγεία.
Σύντομα λοιπόν η φήμη του Studio 54 θα εκτοξευόταν, μετατρέποντάς το στο πιο «καυτό» hotspot της πόλης, όπου δύσκολα έμπαινε ο κοινός θνητός!
Ο Rubell έψαχνε πάντα τον ιδανικό συνδυασμό θαμώνων: την κατάλληλη ποσόστωση λευκών και έγχρωμων, ετεροφυλόφιλων και ομοφυλόφιλων, σε αυτό που αποκαλούσε «ανακάτωμα της σαλάτας».
Συχνά συμβούλευε τους «αποκλεισμένους» να γυρίσουν στο σπίτι τους και να ντυθούν καλύτερα ή τους απαγόρευε απλά την είσοδο νέτα-σκέτα, αποκαλώντας τους «άσχημους».
Ο Rubell ξεκίνησε το club-σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής με τον συνεργάτη του Ian Shrager, έναν περισσότερο εσωστρεφή επιχειρηματία που διέθετε αλυσίδα εστιατορίων σε λιγότερο προνομιούχα μέρη της Νέας Υόρκης.
Μαζί αγόρασαν το κτίριο στο νούμερο 254 της 54ης οδού και ξόδεψαν 400.000 δολάρια για να το μετατρέψουν στο πασίγνωστο nightclub. Το ονόμασαν Studio 54 και οι πόρτες του άνοιξαν για πρώτη φορά στις 16 Απριλίου 1977.
Η στρατηγική του Rubell για να διασφαλίζει ότι οι διάσημοι θα επέστρεφαν στο μαγαζί του ήταν να τους «χαϊδεύει» με δώρα και προσοχή.
Για τα 30ά γενέθλια της Bianca Jagger, για παράδειγμα, ο Rubell διοργάνωσε κολοσσιαίο σόου στο μαγαζί, με επαγγελματίες χορευτές και πανάκριβα κοστούμια, με την κυρία Jagger να κάνει την είσοδό της πάνω σε λευκό άλογο!
Για τα γενέθλια του Andy Warhol, ο Rubell ήταν τόσο προβληματισμένος για το κατάλληλο δώρο για την ιδιόρρυθμη περσόνα που κατέληξε να τον υποδεχτεί με έναν μεταλλικό κουβά γεμάτο με δολάρια. Ο θρύλος το θέλει ο Warhol να ευχαριστιέται τόσο που να δηλώνει ότι αυτό ήταν το καλύτερο δώρο της ζωής του.
Η μουσική και οι εξαλλοσύνες θα διακόπτονταν ωστόσο απρόοπτα τον Δεκέμβριο του 1979, όταν σε έφοδο της Εφορίας θα ανακαλύπτονταν σακούλες ολόκληρες με χρήματα, που ήταν καλά κρυμμένες σε μπόλικες κρυψώνες του κτιρίου.
Το τελευταίο πάρτι για τα αποχαιρετιστήρια της φυλακής θα διοργανωνόταν τον Φεβρουάριο του 1980, με την Diana Ross να τραγουδά αποκλειστικά για τους Rubell και Shrager μπροστά στο πλήθος που παραληρούσε και περιλάμβανε τους Richard Gere, Jack Nicholson, Sylvester Stallone και Gia Carangi.
Το επιχειρηματικό δίδυμο καταδικάστηκε σε 3,5 χρόνια φυλάκισης για φοροδιαφυγή, από τα οποία εξέτισαν 13 μήνες πριν απελευθερωθούν μέσω συμφωνίας με τον εισαγγελέα.
Παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, ο Shrager ακόμη βρίσκει δύσκολο να μιλήσει για την περίοδο αυτή των 33 μηνών λειτουργίας του Studio 54.
Σε συνέντευξή του το 2011 είχε δηλώσει: «Δεν διαχειρίστηκα την επιτυχία καλά. Δεν υπήρχε τίποτα που να μπορούσες να κάνεις τα βράδια του ’70 που να μην μπορούσες να ξεφύγεις τα πρωινά. Θαυμάζω αυτό που πετύχαμε από απόσταση: ήμασταν δυο τύποι από το Μπρούκλιν και δημιουργήσαμε έναν Φρανκενστάιν που σχεδόν μας κατέστρεψε».
Ο Steve Rubell πέθανε από ηπατίτιδα το 1989. Ο Ian Shrager συνέχισε τις επιχειρηματικές του δράσεις περνώντας στον χώρο των ξενοδοχείων. Η εταιρία του Morgans Hotel Group, ο γνωστότερος όμιλος boutique ξενοδοχείων της εποχής, θα πουλιόταν το 2005 έναντι 400 εκατομμυρίων δολαρίων…