Σε λίγες μέρες ο Γιώργος Λιάγκας θα κρατά στην αγκαλιά του το πρώτο του παιδί. Αλήθεια έχει συνειδητοποιήσει ο ίδιος την αλλαγή στη ζωή του; Φοβάται για το μεγάλωμα του γιο του;
«Είμαι μοναχοπαίδι, και το διαζύγιο των δικών μου με έκανε πάρα πολύ δύσπιστο στην προοπτική τού να κάνω οικογένεια. Και γι’ αυτό ίσως την έκανα στα 40 μου. Το ζήτημα του γάμου και της οικογένειας μού φαινόταν πολύ μακρινό και ξένο. Το διαζύγιο των γονιών μου με σημάδεψε. Χώρισαν άσχημα όταν ήμουν επτά χρονών και το διαζύγιό τους δεν ήταν πολιτισμένο, είχαν εντάσεις, φωνές… Δεν ήθελα να υπάρχει πιθανότατα το δικό μου παιδί –εάν έκανα ποτέ– να βιώσει αυτά που βίωσα εγώ, π.χ., το να μη μιλάει ο πατέρας στη μητέρα σου, να μένεις μία με τον έναν και μία με τον άλλον χωρίς να υπάρχει επικοινωνία. Ο χωρισμός των γονιών μου με έκανε να κλειστώ πολύ στον εαυτό μου. Δεν έβγαινα έξω από το σπίτι. Έβλεπα τα άλλα παιδιά να παίζουν μπάλα στο δρόμο κι εγώ ντρεπόμουν να πάω να παίξω, γιατί πίστευα ότι θα έλεγαν “να το παιδί των χωρισμένων γονιών”», λέει στο «Nitro» για τα βιώματα που τον έκαναν δύσπιστο στο θέμα οικογένεια.
Ευτυχώς όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει! «’Οταν συνειδητοποίησα την πραγματική διάσταση του θέματος, έφτασα στο άλλο άκρο: Όταν γνώριζα κάποιον, χωρίς να με ρωτήσει, του έλεγα “Ξέρεις, οι γονείς μου είναι χωρισμένοι”, για να φύγει από πάνω μου, να ξελαφρώσω. Σαν να εξομολογούμουν την κακή μου πράξη».
