Η Κατερίνα Γκαγκάκη, γνωστή επικοινωνιολόγος και δημοτική σύμβουλος Αθηναίων, βρέθηκε στην εκπομπή «Buongiorno και σε μια ειλικρινή συνέντευξη, μίλησε την επαγγελματική της πορεία και την τηλεόραση, την ενασχόλησή της με τα κοινά και την προσωπική της μάχη με τις διατροφικές διαταραχές.
«Είχα μία δύσκολη χρονιά τελευταία πολύ. Δύσκολη γιατί είναι ασταθής, γιατί δεν ξέρω που θα είμαι επαγγελματικά. Συνεχίζω στον τομέα της επικοινωνίας αλλά είχα στο μυαλό μου ότι κάποια πράγματα θα συμβούν σε δικές μου εξωτερικές δράσεις που δεν συνέβησαν γιατί μάλλον εγώ είμαι αναποφάσιστη.
Πάντα στην ζωή μου ερχόταν κάτι χωρίς να το έχω σκεφτεί. Χτυπούσε ένα τηλέφωνο, έβλεπα κάτι και «κούμπωνε» και περίμενα ένα «σήμα». Προς το παρόν δεν έχει έρθει το «σήμα».
Η δουλειά μου ήταν πάντοτε η μόνη σταθερά στην ζωή μου και το μόνο σημείο προσδιορισμού. Οι σπουδές μου έχουν να κάνουν με ψυχολογία και διαχείριση εικόνας και φήμης.
Στην Ελλάδα δεν υπήρχε αντίστοιχος τομέας στην Ελλάδα. Σταδιακά πήρε τον δρόμο του. Τώρα πλέον όλοι δηλώνουν επικοινωνιολόγοι», είπε για τα επαγγελματικά της.
Για την τηλεόραση ανέφερε: «Όσο και αν λέμε ότι φθείρεται η τηλεόραση, όσοι ασχολούνται ξέρουν ότι έχει γοητεία και κατά κάποιον τρόπο είναι έρωτας, είναι «σέξι» επάγγελμα.
Θα ήθελα να μην έχει τελειώσει το κομμάτι της τηλεόρασης. Δεν θα έπαιρνα το ρίσκο του να είμαι στην τηλεόραση και να είναι η βασική μου δουλειά, γιατί είναι από τις πιο δύσκολες δουλειές που υπάρχουν και πιστεύω ότι δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Δεν είμαι φτιαγμένη για αυτό.»

Για τις διατροφικές διαταραχές, σημείωσε:
«Ήμουν στην εφηβεία. Ξεκίνησε με διάφορες μορφές. Πέρασα από όλα τα στάδια. Είχα πάρει κιλά και άρχισαν να με περιορίζουν σε αυτά που έτρωγα και πήγαινα και σε ειδικούς για να χάσω κιλά. Είχα καλές και κακές περιόδους.
Δεν σταμάτησε ποτέ η «μάχη» μου. Είχα βουλιμικά επεισόδια σχεδόν καθημερινά. Αποφάσισα να μιλήσω τα τελευταία χρόνια, καθώς κατάφερα να είμαι 400 μέρες χωρίς να έχω κάνει κάποιο επεισόδιο. Αποφάσισα ότι με βοηθάει. Μετρούσα πάντα τις μέρες.
Με βοήθησε ίσως το ότι είχα μία σταθερή προσωπική ζωή. Έφευγα από σχέσεις γιατί αυτό δεν μπορείς να το κάνεις με ανθρώπους μαζί, πρέπει να είσαι μόνος σου. Δεν το έχω λύσει τελείως, δεν νομίζω ότι λύνεται αυτό.
Μπορούσα να ακυρώσω το να δω τον άλλον, γιατί την προηγούμενη είχα ένα επεισόδιο και άρα την επομένη αισθανόμουν “χοντρή”. Δεν το έχω συζητήσει με τον τωρινό μου σύντροφο, τι να πούμε; Ότι μου συνέβαινε αυτό; Το έχει δει, το έχει ακούσει»