Η Ελένη Χατζίδου και ο Ετεοκλής Παύλου βρέθηκαν καλεσμένοι στην εκπομπή «Στούντιο 4» και έδωσαν μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη.

Οι παρουσιαστές του «Breakfast@Star» μίλησαν, μεταξύ άλλων, για τη γνωριμία τους αλλά και την αναπηρία του Ετεοκλή Παύλου και πώς την αντιμετώπισε το περιβάλλον τους.

«Είχε περάσει ένα χρονικό διάστημα από το ατύχημα, όταν γνώρισα την Ελένη και είχα πάρει τα πάνω μου, είχα γίνει ωραίος. Βρεθήκαμε στο γυμναστήριο και ξεκινήσαμε να φλερτάρουμε, χωρίς να το ξέρουμε».

Ετεοκλής Παύλου: «Κοπέλα με απέρριψε, επειδή έχω πρόσθετο μέλος»

«Στην Ελένη μίλησα ανοιχτά από την αρχή, της έδειξα και το πρόσθετο μέλος, της είπα πολλά. Ήθελα να ξέρει την αλήθεια, να ξέρει ποιος άνθρωπος είμαι. Μετά το ατύχημα είχα βιώσει κάποια φλερτ τα οποία με απέρριψαν γι’ αυτόν τον λόγο. Κοπέλα μού είχε πει ότι δεν θέλει να είναι μαζί μου, επειδή έχω πρόσθετο μέλος».

«Εδώ, όμως, θέλω να περάσω ένα σημαντικό μήνυμα και να πω ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα κακός. Πρέπει να σεβόμαστε το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στο πώς φαντάζεται τη ζωή του. Δεν είναι απαραίτητα κακός ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει φανταστεί τη ζωή του με έναν άνθρωπο που έχει αναπηρία. Δεν είχα πάντα την ωριμότητα να το αντιμετωπίσω έτσι. Παλιά και έχω κλάψει και έχω στενοχωρηθεί».

Ελένη Χατζίδου Ετεοκλής Παύλου
Ελένη Χατζίδου:«Την αναπηρία του την είδα μόνο σαν δύναμη»

Ετεοκλής Παύλου:«Μετά το ατύχημα κάποιοι φίλοι μου απομακρύνθηκαν»

«Αυτή τη στιγμή στη ζωή μου δεν έχω φίλους, παρά μόνο έναν από την παιδική μου ηλικία. Πριν το ατύχημα είχα κάποιους φίλους, οι οποίοι, όμως, όταν είδαν τις δυσκολίες που ήρθαν, απομακρύνθηκαν. Εγώ τότε πληγώθηκα, ήταν βαρύ. Όταν τα σκοτάδια τα αντιμετωπίζεις μόνος σου, ξεκινάς και κλείνεσαι. Αυτό που λέω πάντα, όμως, είναι ότι αν ο Θεός μού έδωσε αυτή τη δυσκολία, για να μου δώσει στη συνέχεια αυτό το δώρο, την Ελένη μου, τότε χαλάλι».

Ελένη Χατζίδου: «Την αναπηρία του την είδα μόνο σαν δύναμη»

Η Ελένη Χατζίδου μίλησε για τις αντιδράσεις των δικών της ανθρώπων στην αναπηρία του Ετεοκλή: «Την αναπηρία του την είδα μόνο σαν δύναμη. Οι φίλες μου το πήγαιναν από εδώ, το πήγαιναν από εκεί, δεν μου το έλεγαν ευθεία. Οι κολλητές μου τώρα, από παιδιά μαζί ήμασταν. “Μιλήστε μου” τους έλεγα. Με ρωτούσαν “δεν σε ενοχλεί;”. “Τι να με ενοχλεί; Αν έχει ή δεν έχει πόδι;” απάντησα. “Χύμα να μιλάμε”. “Και πώς είναι, ρε παιδί μου, στο σπίτι; Μπορεί; Δεν μπορεί; Τον βοηθάς;” ρωτούσαν. Δεν χρειάστηκε και αν χρειαστεί θα τον βοηθήσω. Το μεταφράζω ως το καλύτερο παράδειγμα που μπορεί να έχει το παιδί μας. Οι γονείς μου δεν μου είπαν τίποτα, ήθελαν να τον γνωρίσουν να δουν αν είναι καλό παιδί».

«Μου έλεγαν οι φίλες μου: “Είσαι τραγουδίστρια, βγάζεις αυτά τα χρήματα. Είναι γυμναστής, είναι πιο δύσκολα. Εσύ που μπορείς να έχεις και να κάνεις…”. Αν πας με αυτήν τη νοοτροπία, αν δεν πας με την καψούρα σου και κοιτάς τι έχει και τι δεν έχει ο άλλος… Δεν θα βρεις ποτέ».

Ο Ετεοκλής Παύλου συμπλήρωσε: «Όταν γνωριστήκαμε με την Ελένη, εκείνη ήταν τραγουδίστρια με τα δικά της χρήματα κτλ. Εγώ ήμουν πανί με πανί, που λέμε. Ποιος μήνας, καλέ; Μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει. Έβαζα 7 ευρώ βενζίνες και τέτοια. Ήταν αυτή η περίοδος».

«Δεν μπορούσα να ασκήσω το επάγγελμά μου. Ξύπνησα χρεωμένος μέχρι τον λαιμό και μη μπορώντας καν να εργαστώ. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα».