Στο πλατό της εκπομπής «Στούντιο 4» της ΕΡΤ φιλοξενήθηκε η τραγουδίστρια Μαριάννα Ευστρατίου η οποία μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην πολύχρονη εμπειρία της στη Eurovision.

«Η πρώτη μου συμμετοχή στην Eurovision ήμουν με τους Bang και έκανα τα φωνητικά. Ήμασταν τότε όλοι μαζί παρέα, κάναμε διακοπές μαζί. Όταν κάποιος ηχογραφούσε κάτι, όλοι οι υπόλοιποι βοηθούσαμε. Και υπήρχε μια ωραία ατμόσφαιρα, μια αλληλεγγύη και στεναχωριέμαι που δεν υπάρχει. Κάναμε κάτι ηχογραφήσεις και μου λένε αν μπορώ να πάω να βοηθήσω στα φωνητικά. Αυτό το έστειλαν στην ΕΡΤ και πέρασε το τραγούδι αυτό να μας εκπροσωπήσει το 1987 στις Βρυξέλλες. Μετά αφού βγήκε το τραγούδι, μου είπαν “δεν έρχεσαι να τραγουδήσεις μια φωνή;”. Τότε δεν υπήρχε η ιδιωτική τηλεόραση, ήταν ακόμη τα πράγματα λίγο πιο… Ήταν ωραία εμπειρία. Όταν κάνεις φωνητικά δεν έχεις αυτό ότι πρέπει να πάνε σπουδαία όλα. Το έζησα μετά βέβαια, το 1989. Έγινε διαγωνισμός και τις δύο φορές που πήγα, το 1989 και το 1996, πήγα κατόπιν ψηφοφορίας επιτροπών» περιέγραψε η Μαριάννα Ευστρατίου.

«Είχαν στείλει πολλά τραγούδια εκείνη την εποχή γιατί με τους Bang πήραμε τη 10η θέση. Διάλεξαν τα 120 τραγούδια και μετά έφτασαν στα 6 μέχρι το πρώτο. Βγήκα πρώτη εγώ. Δεν ήταν κάτι που ονειρευόμουν αλλά μετά την εμπειρία του 1987 είχα μια έμπνευση, έναν συνεργάτη που θεωρούσα αδελφικό. Και είχα κάποια ευκολία στο στούντιο, έγραφα τραγούδια μόνη μου έτσι κι αλλιώς, με αγγλικό στίχο, πιο ποπ. Και μου βγήκε αυτό το κομμάτι που το έκανα σε ένα μόνο πιάνο στο σπίτι, σε κασετόφωνο» σημείωσε.

Μιλώντας για την εμπειρία της κατά τη συμμετοχή της στη Eurovision με το τραγούδι «Το δικό σου αστέρι», η Μαριάννα Ευστρατίου είπε: «Εγώ είχα εμπειρία από τον Μάνο Χατζιδάκι σε συναυλίες, στο θέατρο που ήμουν. Όμως, ήταν τελείως άλλο πράγμα. Ήταν λίγο τρομακτικό όλο αυτό τότε. Ήταν τέτοια η αγωνία μου που έλεγα “σε ποιο πόδι να σταθώ να μην τρέμει;”. Δεν είχαμε χορογράφο, ήταν όλα μόνοι μας και ρούχα και όλα. Η ΕΡΤ είχε κάποια μπάτζετ που ήταν αυτά που ήταν. Δεν είναι ότι δεν μας πρόσεξαν, δεν υπήρχαν περισσότερα λεφτά και μέσα».

Όπως περιέγραψε: «Μετά ξαναπήγα στην Eurovision με το “Εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα”. Ο στίχος στο πρώτο κομμάτι ήταν της Βασιλικής Σανιάνου που σου κάνει την καρδιά να ζεσταίνεται. Τα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε. Τότε δεν μπορούσα να κουνηθώ πέρα δώθε γιατί με έψαχναν, η κάμερα. Αυτό το κομμάτι το έγραψα και έβαλα στη σύνθεση έναν τότε συνεργάτη μου χωρίς να έχει καμία σχέση με τη σύνθεση. Τότε υπήρχε μόνο στιχουργός και συνθέτης. Για να μπορέσει να πληρωθεί για το στούντιο κάναμε αυτό. Έμαθα ότι φέτος η σκηνή είναι πάλι 18 μέτρα, γιατί και η δική μας ήταν τόσο. Είχαν χωρίσει την σκηνή σε τρία μέρη και μας έβαλαν στο μικρό. Το 1989 το έγραψα το κομμάτι γιατί είχα μια αγάπη να το κάνω. Τους έδωσα το κομμάτι και μου είπαν ότι δεν θα γίνει τίποτα. Βέβαια μετά όταν πέρασε πρώτο ήθελαν να έρθουν μαζί μου στο ταξίδι από την εταιρεία».

Η γνωριμία με τον Μάνο Χατζιδάκι

Μεταξύ άλλων, η Μαριάννα Ευστρατίου αναφέρθηκε και στο ξεκίνημα της καριέρας της, που βασίστηκε στη γνωριμία της με τον Μάνο Χατζιδάκι. «Άρχισα στο θέατρο με τον Χατζιδάκι, σε μια παράσταση που είχε γράψει ο ίδιος, την “Πορνογραφία”. Δεν πέρασα από οντισιόν, με είχε γνωρίσει ο Χατζιδάκις ίσως από τη δασκάλα μου. Γιατί εγώ είχα ξεκινήσει από πολύ μικρή πιάνο και παίζαμε με ζωντανή ορχήστρα στις πρόβες για το θέατρο. Κάποια στιγμή μου είπε να πω κάποια τραγούδια. Τραγουδούσαμε με τον Βασίλη Λέκκα το “Σαν παλιό σινεμά”, εγώ μια οκτάβα πάνω. Ο Σπύρος Μπιμπίλας, ο Χάρης Ρώμας, έχουμε μείνει από τότε. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Ήταν όλα σκηνοθετημένα ακριβώς και ήξερες ότι υπάρχει κάπου ο Χατζιδάκις και έλεγχε τα πάντα. Όλα γίνονταν όπως ήθελε και πετύχαιναν. Όλα γίνονταν όπως έπρεπε να γίνουν» είπε η Μαριάννα Ευστρατίου.