Ο ηθοποιός, Οδυσσέας Σταμούλης μίλησε για πρώτη φορά μετά το θάνατο του γιου του από πνιγμό στην Ικαρία.

Πιο συγκεκριμένα σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή «Mega Καλημέρα», αρχικά μίλησε για την απουσία του από την τηλεόραση λέγοντας: «Η απουσία μου από την τηλεόραση έχει σχέση και με δική μου επιλογή, αλλά δεν υπήρξαν και ενδιαφέρουσες προτάσεις. Τώρα νομίζω ότι θα ήθελα να κάνω μια ωραία σειρά, ένα ωραίο ρόλο».

Σε ερώτηση για το ποια ήταν η σχέση του με το χρήμα και για το αν είναι σπάταλος είπε: «Ναι στο λεξικό δίπλα στη λέξη (σπάταλος) έχει τη φωτογραφία μου».

«Δε σας ενδιέφερε και πολύ το κομμάτι της δημοσιότητας» ρώτησε η δημοσιογράφος για να πάρει την απάντηση: «Εγώ ζω από αυτή την αντίφαση τελικά. Ενώ θέλω να είμαι ένας διάσημος ηθοποιός, με την έννοια ότι έχω πετύχει, από την άλλη δεν μου αρέσει καθόλου να είμαι διάσημος».

Στο θέμα της συμπεριφοράς των media προς το πρόσωπό του, απαντά ότι του έχουν φερθεί «άγρια» συμπληρώνοντας ότι «Όχι μόνο με ενοχλεί με θυμώνει και με προσβάλλει αλλά το αντιμετωπίζω με το να απέχω».

Για το πώς χαρακτηρίζει αυτή τη χρονιά και αναφερόμενος έμμεσα στο θάνατο του γιού του λέει:

«Εφιάλτη. Δεν το συζητάμε. Αγγελούδια, παιδάκια γονείς χάνουν κάθε μέρα. Μερικά από αυτά τυχαίνει να έχουνε έναν πατέρα, ας πούμε, αναγνωρίσιμο ή δημόσιο πρόσωπο. Δεν μιλάω λοιπόν γι’ αυτό και ούτε θα μιλήσω, γιατί είναι σαν να έχει η δικιά μου απώλεια μεγαλύτερη βαρύτητα από των άλλων. Θέλω να σας πω ότι η απώλεια έχει ακριβώς την ίδια αξία και ο πόνος είναι αφόρητος με τον ίδιο τρόπο για όλους τους γονείς, είτε τον ξέρεις, είτε δεν τον ξέρεις».

Στη συνέχεια τόνισε πως «εγώ δεν μίλησα ποτέ ούτε κάλεσα κανένα να του πω για τον πόνο μου».

Κλείνοντας, σε ερώτηση για το τι τον ηρεμεί και του δίνει δύναμη σε αυτή τη φάση της ζωής του λέει:
«Τώρα δεν μπορώ να απαντήσω. Μπορώ να πω ότι δεν έχω επιλογή από το να πραγματοποιώ αυτό που είμαι και έτσι…πηγαίνω στην πρόβα… πηγαίνω στην παράσταση…αυτό κάνω. Το θέμα είναι να είμαστε καλά ώστε ο θεατής να έρθει να βρει μια παρηγοριά και όχι εμείς να βρίσκουμε παρηγοριά μέσα από τη δουλειά μας».