Πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Ανοσοβιολογίας των ΗΠΑ έκανε μία σημαντική ανακάλυψη στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το σώμα καταπολεμά τον καρκίνο του πνεύμονα.
Η μελέτη αποκάλυψε ότι συγκεκριμένα κύτταρα, γνωστά ως ινοβλαστικά δικτυωτά κύτταρα (FRCs), δημιουργούν μέσα στους όγκους μικροπεριβάλλοντα που βοηθούν στην προστασία και την ενεργοποίηση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος για την αποτελεσματική καταπολέμηση του καρκίνου.
Ο καρκίνος του πνεύμονα παραμένει ένας από τους πιο απαιτητικούς καρκίνους για θεραπεία, εν μέρει επειδή ο τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρά με το ανοσοποιητικό σύστημα είναι απρόβλεπτος. Μερικοί όγκοι προσελκύουν έντονη δραστηριότητα των Τ κυττάρων (τύπος λευκών αιμοσφαιρίων με κεντρικό ρόλο στο ανοσοποιητικό μας σύστημα), ενώ άλλοι όχι. Η κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν αυτή την αλληλεπίδραση είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη καλύτερων θεραπευτικών στρατηγικών.
Στη μελέτη «Fibroblastic reticular cells generate protective intratumoral T cell environments in lung cancer» που δημοσιεύτηκε στο Cell, οι ερευνητές ανέλυσαν ανθρώπινους μη μικροκυτταρικούς ιστούς καρκίνου του πνεύμονα, χρησιμοποιώντας μονοκυτταρική μεταγραφή και μικροσκοπία υψηλής ανάλυσης. Η ομάδα παρατήρησε πώς αναπτύσσονται τα FRCs μέσω αναλύσεων χαρτογράφησης των κυττάρων και εξέτασε τι συμβαίνει όταν τα αφαιρούν από όγκους σε ποντίκια, ώστε να μπορέσει να αξιολογήσει τον ρόλο των FRCs στην απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος στον καρκίνο.
Ανακάλυψαν ότι τα FRCs παράγουν ένα χημικό σήμα που ονομάζεται CCL19, το οποίο προσελκύει και οργανώνει Τ κύτταρα εντός του όγκου. Τα FRCs βρέθηκαν να σχηματίζουν διασυνδεδεμένα δίκτυα μέσα στον όγκο, δημιουργώντας ειδικές μικροπεριβαλλοντικές θέσεις όπου συγκεντρώνονται τα Τ κύτταρα για να επιτεθούν αποτελεσματικά στα καρκινικά κύτταρα. Όταν οι ερευνητές αφαίρεσαν αυτά τα FRCs, η ανοσολογική απόκριση εξασθένησε και οι όγκοι αναπτύχθηκαν πιο γρήγορα.
Η μελέτη διαπίστωσε, επίσης, ότι τα FRCs σε όγκους συμπεριφέρονται παρόμοια με εκείνα που βρίσκονται σε υγιείς λεμφαδένες, όπου οι ανοσολογικές αποκρίσεις είναι συνήθως οργανωμένες και αποτελεσματικές. Αυτή η ομοιότητα υποδηλώνει ότι οι όγκοι μπορεί να διατηρήσουν ορισμένες από τις φυσιολογικές δομές που σχετίζονται με το ανοσοποιητικό σύστημα και οι οποίες είναι σε θέση να δημιουργήσουν ευνοϊκές συνθήκες για τα κύτταρα του ανοσοποιητικού, ώστε να αντιμετωπίσουν τον καρκίνο.
Στοχεύοντας αυτά τα προστατευτικά FRCs προκειμένου να ενισχύσουν τη λειτουργία τους, οι επιστήμονες ελπίζουν να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα των υπαρχουσών ανοσοθεραπειών. Μελλοντικές μελέτες θα διερευνήσουν πώς να χειριστούν αυτά τα κύτταρα για να ενισχύσουν τις ανοσολογικές αποκρίσεις σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα, οδηγώντας ενδεχομένως σε πιο αποτελεσματικές και εξατομικευμένες θεραπείες.
